Καθώς μπήκαμε στο Νοέμβριο, ένα και μόνο ερώτημα (του εκατομμυρίου) πλανάται στις πιάτσες των αγορών: Θα αποχαιρετήσουμε τη χρονιά με άνοδο;
Ο Νοέμβριος παραδοσιακά αποτελεί έναν πολύ κρίσιμο μήνα για τους απανταχού παίχτες.
Τα πιο ρισκαδόρικα και αποδοτικά πονταρίσματα, τώρα γίνονται.
Διότι αν περιμένεις το πρωτοχρονιάτικο ράλι για να μπεις, πέταξε το πουλάκι. Αν από την άλλη περιμένεις να δεις “πού θα πάει η αγορά”, αιώνιος χασούρης θα είσαι πάλι.
Οι τολμηροί τώρα αναλαμβάνουν δράση. Μέσα στη δίνη του πολέμου, του άκρατου πληθωρισμού, της (ελεγχόμενης) κατάρρευσης της Δύσης, αλλά και μετάβασής της σε μια νέα εποχή, ένα νέο (πολυ)πολιτισμό, για καλό ή για κακό…
Τώρα συμβαίνουν οι τεκτονικές αλλαγές στο παγκόσμιο γεωπολιτικό πεδίο, μέσα στην κρίση γεννώνται οι ευκαιρίες, και το χρήμα ως ενέργεια μεταφέρεται σε άλλα χέρια.
Όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός και όλα “ηρεμήσουν”, θα είναι αργά. Κάποιοι θα ξυπνήσουν φτωχότεροι, κι άλλοι πλουσιότεροι.
Και το θέμα είναι ότι θα “κλειδώσουν” σε αυτή τη νέα τους μοίρα, μέχρι να ξαναγυρίσει ο άνεμος (ποιος ξέρει σε πόσα χρόνια). Έτσι λειτουργεί πάντα ο κόσμος, όσοι “περιμένουν να δουν” είναι καταδικασμένοι να είναι ουρά των εξελίξεων (και να γκρινιάζουν γι’ αυτές).
Όσοι μένουν κολλημένοι στο ίδιο φύλλο (όσο καλό κι αν είναι αυτό) κινδυνεύουν να καούν σε μια εποχή ομολογουμένως ανάποδη, όπως είναι αυτή που ζούμε, όπου δεν κερδίζει απαραίτητα ο πιο “άριστος”, αλλά ο πιο πονηρός.
Και όσοι τολμάνε να ανακατέψουν την τράπουλα μέσα στην όλη αναμπουμπούλα, ενδέχεται να αλλάξουν τις τύχες τους.
Έτσι αυτή τη στιγμή, όλοι αναρωτιούνται προς τα πού θα κινηθούν οι διεθνείς αγορές -παίχτες και μη- διότι η πορεία της Wall Street αν μη τι άλλο θα σηματοδοτήσει την πορεία της Δυτικής οικονομίας για την τρέχουσα δεκαετία.
Διχασμένοι οι αναλυτές
Και η αλήθεια είναι πως οι απόψεις διίστανται εξαιρετικά. Ανέκαθεν οι αναλυτές εμφανίζονται διχασμένοι, αυτή είναι άλλωστε η δουλειά τους, να εμφανίζονται διχασμένοι ώστε να μπερδευόμαστε εμείς και να χάνουμε τα λεφτά μας.
Όμως αυτή τη φορά μοιάζει να βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι όπου πραγματικά κανείς δε γνωρίζει ποιος είναι ο σωστός δρόμος, διότι και οι ίδιοι που ορίζουν το δρόμο (τα σκοτεινά funds που κινούν τα νήματα) μοιάζουν… να μη ξέρουν που πάνε. Σα να έχει σπάσει το πηδάλιο και το πλοίο να έχει αφεθεί στην τύχη του.
Διότι πράγματι αυτό το πλοίο πλέει για πολλά χρόνια, υπερβολικά πολλά χρόνια ίσως (διανύουμε τη μακροβιότερη bull market όλων των εποχών), χωρίς ανεφοδιασμό, χωρίς συντήρηση, χωρίς λογική. Μοιάζει να πλέει σε μια άπατη θάλασσα τόσα χρόνια που έχασε τον προσανατολισμό του, σαν ένα “αθώο” ψέμα που ξέφυγε και τώρα δε συμμαζεύεται.
Για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι φυσικά στο γεγονός πως η ίδια η αγορά, παρότι μακροχρόνια ανοδική και φαινομενικά “ανίκητη”, αποτελεί ένα ψέμα. Μια ξεκάθαρη πλέον φούσκα, και όλοι το γνωρίζουν. Αυτό μάλιστα αποτελεί το μοναδικό στο οποίο σχεδόν όλοι συμφωνούν, bulls και bears, ακόμη και οι πιο αθεράπευτοι αισιόδοξοι.
Με λίγα λόγια, όλοι συμφωνούν πως η αγορά είναι φούσκα. Το ερώτημα είναι πόσο κοντά είναι στο να σκάσει; Θα σκάσει τώρα (έσκασε ήδη δηλαδή), ή θα βγάλει άλλον ένα χειμώνα; Ή μήπως θα την κρατήσουν όρθια ακόμη και μερικά χρόνια επιπλέον;!
Θεωρητικά είναι εφικτό. Έχουν τα νομισματικά εργαλεία να το κάνουν. Βέβαια σε αυτήν την περίπτωση θα το πληρώσει η κοινωνία με ακόμη πιο ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, σε σημείο που θα καταρρεύσει μακροπρόθεσμα η αξία του ίδιου του χρήματος, και αλυσιδωτά οι αξίες και υποδομές που κρατούν όρθια την κοινωνία και, κατ’ επέκταση, την ίδια την αγορά.
Άρα αυτό θα ήταν (μακροπρόθεσμα) κάτι που δε συμφέρει ούτε τη WallStreet, ακόμη κι αν βραχυπρόθεσμα θα σήμαινε (περιστασιακό) κέρδος.
Άρα το πραγματικό ερώτημα είναι, αν αυτοί που κινούν τα νήματα στην αγορά, έχουν ζυγίσει αυτές τις παραμέτρους και έχουν καταλήξει στο αν «τους παίρνει» να ταΐσουν τη φούσκα για λίγο ακόμη, ή αν ήρθε η ώρα για μια αναγκαία ελεγχόμενη κατεδάφιση;
Και άραγε τι κι αν δεν τα έχουν ζυγίσει καν όλα αυτά, και υπερεκτιμούμε εμείς οι πλεμπαίοι τις ικανότητες των αφεντάδων μας;
Εξάλλου αν ρίξει κανείς μια ματιά στις μούρες τους τελευταία, θα δει την ίδια απορία και ανασφάλεια για το μέλλον που διακατέχει όλους εμάς… Μήπως τελικά το καράβι είναι αφημένο στην τύχη του;
Παραπαίει η οικονομία
Οι αποτιμήσεις των μετοχών ακόμη και των μεγαλύτερων κολοσσων έχουν προ πολλού ξεπεράσει (δεκάδες φορές παραπάνω) τα θεμελιώδη τους και η εικόνα της αγοράς δεν αντικατοπτρίζει σε καμία περίπτωση την πραγματική κατάσταση της παραπαίουσας οικονομίας της Δύσης. Και οκ, “the market doesn’t care about the economy”, το ξέρουμε αυτό.
Όμως για όποιον παρατηρεί προσεκτικά τη ρητορική της Federal Reserve (της οποίας η νομισματική πολιτική καθορίζει την πορεία της Wall Street), είναι ξεκάθαρο πως τα τελευταία χρόνια δεν “κολλάει” τίποτα, σα να έχει χαθεί εντελώς η επαφή αγοράς-έξω κόσμου, και όλα μοιάζουν να είναι “random”, δηλαδή τυχαία νούμερα σε έναν προβληματικό αλγόριθμο. Όλα έχουν γίνει Bitcoin, να το πω έτσι.
Κάποιοι θα πουν “Λες ότι η αγορά είναι παράλογη; Η αγορά έχει πάντα δίκιο”. Και θα συμφωνήσω. Και στην τελική ακόμη κι αν είναι παράλογη, αφουγκράσου αν είσαι μάγκας αυτό τον παραλογισμό της, και λύσε το γρίφο. Αν η αγορά είναι μια ελκυστική αλλά αλλοπρόσαλλη γυναίκα, τότε αυτή τη στιγμή είναι στα… πιο αλλοπρόσαλλά της.
Εμείς ως Radar έχουμε προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσουμε τη ψυχοσύνθεση της και “το πού θέλει να πάει”, και έχουμε δώσει την εκτίμησή μας, σε αρκετά αφιερώματα. Σήμερα παραθέτουμε τις απόψεις μερικών από των μεγαλύτερων επενδυτικών ομίλων του πλανήτη, και… ό,τι καταλάβει ο καθένας.
Οι απαισιόδοξοι…
Σύμφωνα με τον Mike Wilson της Morgan Stanley, η αγορά δεν είναι πιθανό να ανακτήσει τα κέρδη της από το φετινό καλοκαίρι. Σε ενημερωτικό του σημείωμα, o Wilson εκφράζει την εκτίμηση ότι ο S&P 500 είναι πιθανό να κλείσει το έτος στον μακροχρόνιο στόχο του, που είναι 3.900 μονάδες, περίπου 6% χαμηλότερα από το κλείσιμο της Δευτέρας (30/11/2023) στις 4.166,82 μονάδες.
Υπάρχουν δύο λόγοι για την υποτονική πρόβλεψη του Wilson. Πρώτον, οι μακροοικονομικές προοπτικές είναι θλιβερές παρά τα ισχυρά στοιχεία. «Η ισχύς των δεδομένων στην απασχόληση κρύβει τους αντίξοους ανέμους που αντιμετωπίζει η μέση εταιρεία και το νοικοκυριό, τους οποίους η Fed δεν μπορεί να αντιμετωπίσει προληπτικά», έγραψε ο Wilson.
Οι ΗΠΑ είδαν ισχυρή αύξηση του ΑΕΠ και στοιχεία για την απασχόληση αυτό το μήνα, που συγκαλύπτουν τον πόνο που αισθάνεται η μέση αμερικανική εταιρεία και το νοικοκυριό. Καθώς αρχίζουν και πάλι οι αποπληρωμές των φοιτητικών δανείων, το κόστος δανεισμού ανεβαίνει και οι καθυστερήσεις δανείων αυξάνονται, οι τάσεις αυτές δίνουν μια διαφορετική εικόνα για το πού κατευθύνεται η οικονομία.
Ο δεύτερος λόγος του Wilson: τα υπερκαύσιμα του S&P 500 εξαντλούνται, καθώς ορισμένες από τις μεγαλύτερες μετοχές διολισθαίνουν έπειτα από απογοητευτικά κέρδη. Επιπλέον, ακόμη και οι επιχειρήσεις που ανακοινώνουν αξιοπρεπή αποτελέσματα βλέπουν τις μετοχές να υποχωρούν μετά, σημειώνει ο Wilson.
«Οι περισσότεροι από τους ηγέτες της υψηλής κεφαλαιοποίηση που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής δεν διαπραγματεύονται καλά μετά τα αποτελέσματα του 3ου τριμήνου», έγραψε ο ίδιος. «Με αυτή την ομάδα να μην μπορεί να αντιστρέψει τη συνεχιζόμενη διόρθωση και να κρατήσει τον δείκτη πάνω από τα βασικά τεχνικά επίπεδα, αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ένα ράλι μέχρι το τέλος του έτους μας φαίνεται πιο απίθανο».
Ο ίδιος προσθέτει: «Οι μετοχές διαπραγματεύονται άσχημα μετά τις εκθέσεις κερδών, είτε αυτές είναι καλές είτε κακές». Οι «αρκούδες» έχουν υποστηρίξει ότι η αγορά φέτος έχει σε γενικές γραμμές κάνει ράλι στις πλάτες των μετοχών των «Μεγαλοπρεπών Επτά» (Magnificent Seven).
Αν τις αφαιρέσετε, ο S&P 500 μοιάζει αρκετά διαφορετικός. Με τον S&P 500 να στηρίζεται από μόλις επτά εταιρείες, πολλές από τις οποίες έχουν βυθιστεί μετά τα κέρδη, ο δείκτης αναφοράς θα μπορούσε να δυσκολευτεί να αποκτήσει δυναμική καθώς η αγορά οδεύει προς το τέλος του έτους.
«Όπως έχουμε σημειώσει, κατά τη διάρκεια των περιόδων του ύστερου κύκλου, η αβεβαιότητα είναι υψηλότερη από τον μέσο όρο. Ως αποτέλεσμα, η δυναμική των τιμών συχνά υπαγορεύει τη γνώμη των επενδυτών σχετικά με τα θεμελιώδη μεγέθη και, συνεπώς, την εμπιστοσύνη και την τοποθέτηση κάποιου».
Ακόμη πιο ζοφερό βλέπει το άμεσο μέλλον ο Greg Davis, επικεφαλής επενδύσεων της Vanguard (η οποία υπ’ όψιν μαζί με την BlackRock έχουν επενδύσει κυριολεκτικά σε κάθε σπιθαμή του πλανήτη). Σε συνέντευξή του στο CNBC, ο ίδιος εκτίμησε ότι οι μετοχές θα αποφέρουν στους επενδυτές αποδόσεις κάτω του μέσου όρου το 2024 και τα επόμενα χρόνια, κατά μέσο όρο 4,7%-6,7%.
Αυτό είναι πολύ χαμηλότερο από τις προηγούμενες αποδόσεις για τον S&P 500, οι οποίες κυμαίνονταν γύρω στο 9%-10%. Σύμφωνα τον Davis, υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους οι αμερικανικές μετοχές είναι προετοιμασμένες για αυτές τις υποτονικές αποδόσεις;
Υπερβολικά υψηλές oι αποτιμήσεις
Οι αποτιμήσεις είναι υπερβολικά υψηλές. Μεγάλο μέρος της ανόδου που παρατηρήθηκε πρόσφατα στις αμερικανικές μετοχές οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επέκταση των αποτιμήσεων – αλλά οι αποτιμήσεις δεν μπορούν να συνεχίσουν να εκτοξεύονται για πάντα, δήλωσε ο Davis, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι οι αγορές βγαίνουν από τη Μεγάλη Μετριοπάθεια, μια περίοδο κατά την οποία τα επιτόκια ήταν εξαιρετικά χαμηλά, οι χρηματοπιστωτικές συνθήκες ήταν χαλαρές και οι μετοχές απολάμβαναν σταθερές αποδόσεις.
Οι αμερικανικές μετοχές υπεραπέδωσαν έναντι των διεθνών μετοχών κατά περίπου 8 ποσοστιαίες μονάδες την τελευταία δεκαετία, δήλωσε ο Davis, μια τάση που είναι απίθανο να διαρκέσει. Η Fed αύξησε επιθετικά τα επιτόκια για να καταστείλει τον πληθωρισμό τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, γεγονός που ήδη έστειλε τις μετοχές σε πτώση το 2022. Η Vanguard προέβλεψε ότι οι αμερικανικές μετοχές θα αποδίδουν περίπου 5% ετησίως τα επόμενα χρόνια, ενώ οι διεθνείς μετοχές αποδίδουν περίπου 7%-9%.
Το risk premium μετοχών στη χρηματιστηριακή αγορά των ΗΠΑ, το οποίο είναι η υπερβάλλουσα απόδοση κατά την επένδυση σε μετοχές έναντι του επιτοκίου χωρίς κίνδυνο, είναι περίπου 2 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο. Αυτό είναι σημαντικό για τα αμερικανικά ομόλογα που γίνονται μια πιο ελκυστική επενδυτική επιλογή, με την απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου να κυμαίνεται κοντά στο 5% τον τελευταίο μήνα. Το αντίθετο ισχύει στις διεθνείς αγορές, όπου το risk premium των μετοχών στην πραγματικότητα καθιστά τις μετοχές πιο ελκυστικές από τα ομόλογα.
«Τι σας πληρώνουν για να επενδύσετε σε μετοχές σε σχέση με ένα 10ετές κρατικό; Στην αγορά των ΗΠΑ, δεν είναι τόσο ελκυστικό», δήλωσε ο Davis. Οι επενδυτές φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί αυτό, με τις εβδομαδιαίες ροές στις αμερικανικές μετοχές να γίνονται ελαφρώς αρνητικές τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Bank of America.
Και οι αισιόδοξοι…
Η ίδια πάντως η Bank of America (μια κατ’ εξοχήν “bear” στην τρέχουσα αγορά) εμφανίζεται τώρα αισιόδοξη, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα! Η Wall Street άρχισε να αναβοσβήνει ένα σήμα «αγοράς» που σχεδόν πάντα είχε θετικές αποδόσεις για τον S&P 500 τους επόμενους 12 μήνες, σύμφωνα με την BofA.
Η αμερικανική τράπεζα επεσήμανε τον δείκτη Sell Side Indicator της, έναν αντίθετο δείκτη συναισθημάτων που δείχνει με ακρίβεια τα ανοδικά σήματα όταν οι επενδυτές της Wall Street παρουσιάζουν υπερβολικά πτωτικές προοπτικές για την αγορά. Επί του παρόντος, αυτός ο μετρητής βρίσκεται σε “ουδέτερη” περιοχή, τόνισαν οι αναλυτές, αλλά είναι τρεις φορές πιο κοντά σε ένα σήμα “αγοράς” παρά σε ένα σήμα “πώλησης”, το οποίο θα μπορούσε να υποδεικνύει μια πιο ανοδική πορεία για τις μετοχές.
Στο τρέχον επίπεδό του, ο SSI δείχνει άνοδο 15,5% στον S&P 500 το επόμενο έτος, εκτιμούν οι αναλυτές στρατηγικής, γεγονός που θα οδηγήσει τον δείκτη αναφοράς στις 4.850 τους επόμενους 12 μήνες. «Το SSI ήταν ένας αξιόπιστος αντίθετος δείκτης – με άλλα λόγια, ήταν ένα ανοδικό σήμα όταν η Wall Street ήταν εξαιρετικά πτωτική και το αντίστροφο», ανέφερε σε σημείωμα η ομάδα αναλυτών στρατηγικής με επικεφαλής τον Savita Subramanian της BofA.
Ιστορικά, όταν ο δείκτης ήταν εδώ ή χαμηλότερος, οι αποδόσεις του S&P 500 ήταν θετικές στο 95% των περιπτώσεων (έναντι 81% συνολικά) με μέση απόδοση 21%. Το πτωτικό κλίμα ενισχύθηκε από την πρόσφατη άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων, με την απόδοση του 10ετούς ομολόγου να σημειώνει υψηλό 16 ετών τον περασμένο μήνα. Αυτό έκανε τις μετοχές να φαίνονται λιγότερο ελκυστικές και ενέτεινε τους φόβους για μια επερχόμενη ύφεση, πυροδοτώντας ένα ξεπούλημα των μετοχών που οδήγησε τον S&P 500 στην τρίτη συνεχόμενη μηνιαία απώλειά του.
Ωστόσο, πολλές επιχειρήσεις και καταναλωτές μπορεί να μην αισθάνονται καν την πρόσφατη άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων, λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το 75% του χρέους που κατέχουν οι εταιρείες του S&P 500 και το 85% των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ χρηματοδοτούνται με σταθερά μακροπρόθεσμα επιτόκια, είπαν οι στρατηγικοί αναλυτές.
«Ενώ τα υψηλότερα επιτόκια έχουν επιβαρύνει το κλίμα των μετοχών, πιστεύουμε ότι οι εταιρείες και οι καταναλωτές μπορεί να αντέξουν καλύτερα από το αναμενόμενο, καθώς έχουν χρόνο να προσαρμοστούν», πρόσθεσαν αργότερα. Η τράπεζα υποστήριξε ότι η οικονομία επιμένει λόγω αυτής της καθυστερημένης επίδρασης και οι μετοχές μπορούν ακόμα να πάνε καλά καθώς τα επιτόκια παραμένουν υψηλά.
Η άποψη του Radar
Κατ’ αρχάς σε ό,τι αφορά τις δύο παραπάνω απόψεις, ασχέτως τι πιστεύει ο γράφων, αν ήταν να διαλέξουμε, θα πηγαίναμε με τη BofA. Κι αυτό για τον απλούστατο λόγο πως είναι η μόνη από τις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες που έχει σταθερή εκτίμηση και δεν αλλάζει άποψη κάθε 5 δευτερόλεπτα, όπως οι περισσότεροι ανίκανοι αναλυταράδες εκεί έξω που μόλις φυσήξει λίγο ανάποδα ο αέρας εγκαταλείπουν ό,τι μας αράδιαζαν έως τότε.
Η BofA υπήρξε μία από τις λίγες «συστημικές» οντότητες που το 2007 προειδοποίησαν για σοβαρές ρωγμές στο οικονομικό σύστημα, και που τα τελευταία χρόνια εξηγεί πως η φούσκα της Wall Street έχει πάλι γιγαντωθεί επικίνδυνα.
Παρ’ όλα αυτά γιατί προβλέπει ράλι 16% τώρα για τον S&P; Τα γύρισε και δε βλέπει φούσκα τώρα; Κάθε άλλο. Απλά είναι ψυχρός ρεαλισμός. Αναγνωρίζει ότι ναι μεν βρισκόμαστε σε φούσκα, αλλά τεχνικά τουλάχιστον, η φούσκα αυτή φαίνεται πως θα πάρει λίγο αέρα ακόμη προτού εκραγεί στα μούτρα μας.
Κι ας κάνει ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει με αυτήν την εκτίμηση. Ο συνετός ας κάτσει στα αυγά του, κι ο τολμηρός ας προσπαθήσει να καβαλήσει το κύμα, έχοντας όμως έτοιμο το πλάνο εξόδου και το μυαλό του στη γη.
Όσον αφορά τη δική μας άποψη, εμμένουμε στην εκτίμηση που έχουμε αναλύσει εδώ και καιρό. Ότι δηλαδή τα όμορφα καράβια, όμορφα βυθίζονται. Η μεγαλύτερη bull market όλων των εποχών παραέιναι μεγάλη για να σβήσει έτσι άδοξα, χωρίς σπουδαία κέρδη για εκείνους που την τρόμπαραν εξ αρχής.
Εκεί βρίσκεται όλη η ουσία κατ’ εμέ, η λύση στο γρίφο. Στο να προσπαθήσεις να καταλάβεις, ποιο είναι το πιο ωφέλιμο σενάριο για αυτούς που ωφελούνται τα μέγιστα από τα χρηματιστήρια. Έτσι όπως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή, δεν έχει λογική το να σκάσει εδώ η Wall Street, και μάλιστα «σβηστά», χωρίς ένα τελευταίο ράλι. Όλοι χαμένοι θα βγουν, και η κοινωνία, και οι καρχαρίες που δε θα βγάλουν όσα μπορούσαν.
Αντιθέτως, κι ενώ πληθύνονται πλέον οι απαισιόδοξοι (οι οποίοι υπόψιν, μέχρι πρότινος ζούσαν στην κοσμάρα τους πως όλα θα πάνε καλά), έχει λογική να «καούν» πρώτα αυτοί οι “bears”, ώστε να μείνει ορθάνοιχτος ο δρόμος στην τελική ευθεία για τους μεγαλοκαρχαρίες να αρπάξουν τα μέγιστα κέρδη (από την πτώση).
Με άλλα λόγια, όσο σιγά σιγά οι περισσότεροι ποντάρουν πως η αγορά είναι φούσκα και θα καταρρεύσει, τόσο δε θα γίνεται αυτό. Εκεί που όλοι είναι short, οι ισχυροί θα τραβήξουν ένα ωραίο Short Squeeze στο τέλος, για να τους πετάξουν έξω. Ένα πιθανό year-endrally της τάξεως του 15% μέχρι τις 4800 μονάδες, αρκετό για να αποθαρρύνει τους κατά τα άλλα λογικούς ανθρώπους που «είδαν» τη φούσκα σε μια κατά τα άλλα παράλογη αγορά…
Και τότε, όταν οι λογικές bears θα αμφιβάλλουν για το ποντάρισμά τους (ή δε θα έχουν πια κεφάλαιο να το υποστηρίξουν) και δε θα υπάρχουν πια αντιστάσεις, τότε είναι που θα αρχίσει η πτώση. Τότε η αγορά θα είναι πλέον εντελώς ευάλωτη σε μια ελεγχόμενη κατάρρευσή της, μια bear market που θα τη φέρει τα επόμενα χρόνια ακόμη και κάτω από τις 3000 μονάδες. Πρώτα όμως οι χειριστές της αγοράς θα δώσουν μια θεαματική παράσταση προτού ρίξουν αυλαία…
