Αρκετά παράπονα άκουσε πριν λίγες από συνεργάτες και προσωπικούς συμβούλους του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχετικά με την λειτουργία της κυβέρνησης αλλά και με την ανθρωπογεωγραφία του υπουργικού συμβουλίου.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που εντοπίζεται είναι ότι δεν έχει ένα υπουργικό στέλεχος από την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.

Με συνέπεια, σε αυτούς τους νομούς να παρουσιάζονται μεγάλες διαρροές προς τον Βελόπουλου και άλλα κόμματα της δεξιάς.

Θυμίζουμε ότι είχε παλιά τον Νίκο Παναγιωτόπουλο ως υπουργό Εθνικής Άμυνας που κρατούσε λίγο τα μπόσικα.

Tώρα έχει έναν Κελέτση από τον Έβρο ως υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και προφανώς αυτό δεν είναι αρκετό.

Επίσης, κάτι που επισήμανε πολύ εύστοχα ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι ότι πλέον στο Μέγαρο Μαξίμου πλην του Μάκη Βορίδη που είναι μία κατηγορία μόνος του, δεν υπάρχει αυθεντικός δεξιός και όλοι προέρχονται είτε από το ΠΑΣΟΚ είτε από το Ποτάμι.

Αυτό από μόνο του δείχνει την δυσκολία υπάρχει για να φτάσει η φωνή της δεξιάς πτέρυγας στο Μέγαρο της Ηρώδη του Αττικού.

Μπορεί να ήταν χαμηλών πτήσεων ο Μπρατάκος – να μην μπορούσε να αναλάβει δύσκολες αποστολές- όμως, προέρχεται από την ΝΔ όπως και ο πατέρας του.

Αλλά και ο Σταύρος Παπασταύρου είναι στέλεχος που μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη παράταξη.

Ο Βορίδης μπορεί να είναι όντως δεξιός, όμως προήλθε από άλλη κομματική μήτρα, παρόλο που είναι αναμφισβήτητος ο σεβασμός στο πρόσωπό του.

Τρίτο πρόβλημα που σημειώνουν βουλευτές και στελέχη είναι ότι και στην κυβέρνηση υπάρχει μεγάλη αναντιστοιχία δεξιών υπουργών και εξωκοινοβουλευτικών.

Η κυβέρνηση διαθέτει πολλούς εξωκοινοβουλευτικούς και πολύ λίγους υπουργούς που είναι εκλεγμένοι και μάλιστα από την επαρχία.

Αθηνοκεντρική είναι η κυβέρνηση ή μάλλον αττικοκεντρική, με πολλούς από το Επικρατείας (δηλαδή διορισμένους βουλευτές) και εξωκοινοβουλευτικούς.

Και κάποιοι να βρίσκονται στην θέση τους, μάλιστα, από την προηγούμενη θητεία (βλέπε Μενδώνη).

Όλα αυτά τα παράπονα, δεδομένων των ανοικτών μετώπων που έχει με την κοινωνία (Εκκλησία, δεξιά κοινά, παραδοσιακή βάση) ο Μητσοτάκης θα πρέπει να τα σταθμίσει εάν θέλει να προχωρήσει πριν ή μετά τις εκλογές χωρίς γκρίνια.

Άλλωστε, ασχέτως αν θα είναι συγκυριακό, το να πιάσει ο Βελόπουλος ένα 10%, θα είναι μία προσωπική αποτυχία του Κ. Μητσοτάκη που άφησε το παραδοσιακό κοινό να το πάρει ένας αρχηγός με μηδαμινή δημοτικότητα και κακή έξωθεν μαρτυρία που έγινε γνωστός πουλώντας κηραλοιφές και επιστολές Χριστού.

Διαβάστε ακόμη: