Διάβασα με προσοχή το άρθρο του Δ. Κούτρα, πρώην μεγαλομετόχου του Ελλάκτωρα (από την εποχή της διαπλοκής με τους Μπομπολαίους και τους χορούς πάνω στα εργοτάξια με τον τότε υπουργό Γ. Σουφλιά) και νυν αντιπροέδρου της Ιντρακάτ, σχετικά με τον επικείμενο διεθνή διαγωνισμό για την νέα παραχώρηση της Αττικής οδού!
Της επονομαζόμενης και «κότας με τα χρυσά αυγά», καθώς η ρευστότητα που παρείχε στους μετόχους της επί δεκαετίες, τους κατέστησε κυρίαρχους στον τομέα των κατασκευών και όχι μόνο, με ιλιγγιώδη μερίσματα, υπερκέρδη, εγγυητικές επιστολές τραπεζών, που απαιτούνταν για τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς του δημοσίου!
Ο κ. Κούτρας με την παρέμβαση του διά μέσω της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», θέλησε να υποστηρίξει το ζήτημα της δημοπράτησης της Αττικής οδού ως ενιαίο έργο, που να περιλαμβάνει και να εμπεριέχει και το κατασκευαστικό αντικείμενο και όχι να σπάσει σε δυο κομμάτια, στην σύμβαση παραχώρησης από τη μία και στις 3 επεκτάσεις της Αττικής οδού από την άλλη!
Κάτι που σκέφτεται η κυβέρνηση – χωρίς να έχει οριστικά καταλήξει- υποστηρίζοντας ότι διά μέσω της δημοπράτησης της παραχώρησης θα εισπράξει ένα ποσόν της τάξης των 2,2-2,5 δις. ευρώ, ενώ μέσα από την δημοπράτηση των επεκτάσεων, θα παράσχει στους εργολάβους ένα κατασκευαστικό αντικείμενο άνω των 1,5 δις. ευρώ!
Θα συμφωνήσω αναμφίβολα με τον κ. Κούτρα, επί της αρχής, στην ανάλυση του γύρω από τους «σοφούς» όπως τους χαρακτηρίζει, της Hill International από τους οποίους περιμένουμε το πόρισμα πότε θα επιστρέψει η Αττική οδός στον έλεγχο του Δημοσίου! Γιατί αν περιμένουμε την Hill, τους νταραβεριτζήδες και τον κάθε Κελεμπία από πίσω να τους καθοδηγεί και κατευθύνει ζήτω που καήκαμε…
Το ζήτημα ωστόσο είναι, πως τώρα κόπτεται ο κύριος Κούτρας πότε θα γυρίσει η Αττική οδός στο ελληνικό δημόσιο, που ο ίδιος έχει φύγει από τον Ελλάκτωρα και που η διαπλοκή που τον ανέδειξε πλέον δεν υφίσταται!
Όταν ξέρει πολύ καλά πως η Αττική οδός θα έπρεπε να έχει επιστρέψει χρόνια τώρα, αν δεν είχε επινοηθεί το κόλπο με την εταιρία λειτουργίας και συντήρησης, με τους ίδιους μετόχους με την Αττική οδό, όπου τα υπερκέρδη διαχέονταν ως έξοδα και ιλιγγιώδεις αμοιβές, αποκρύπτοντας έτσι την πραγματική κερδοφορία της σύμβασης παραχώρησης και την επιστροφή του οδικού άξονα στο Κράτος πολύ νωρίτερα, ίσως από το 2011, δέκα και πλέον χρόνια πριν…
Είπε ακόμη ο κ. Κούτρας, ότι εντέλει μέσα από την σύγκριση των προσφορών Ελληνικών και ξένων υποψηφίων κοινοπραξιών όταν έγινε ο διαγωνισμός, η ελληνική κατασκευαστική πλευρά διασφάλισε διόδιο ύψους 2,7 ευρώ, έναντι ελάχιστου διοδίου 4,8 και 5,4 ευρώ των δύο άλλων διεθνών κοινοπραξιών!
Και ότι οι Έλληνες οδηγοί πλήρωσαν συνολικά όλα τα χρόνια περίπου 4 δις. ευρώ για τη διέλευση τους από την Αττική οδό έναντι 8 δις. εάν ανάδοχοι ήταν οι ξένοι!
Αυτό που δεν είπε ωστόσο ο κ. Κούτρας, είναι ότι η κερδοφορία της Αττικής οδού υπήρξε ιλιγγιώδης, πέρα από κάθε προσδοκία, στην κυριολεξία η «κότα με τα χρυσά αυγά»!!! Και ότι ο ελληνικός λαός πλήρωσε τους εργολάβους χρυσάφι!!!
Ναι, μπορεί λιγότερο από τους ξένους, όμως πανάκριβα, ενώ θα έπρεπε να πληρώσει τουλάχιστον τα μισά!
Όχι 4 δις. που τους άρπαξε από την τσέπη ο Δ. Κούτρας και η τότε παρέα του για να γίνουν νταβατζήδες της Ελλάδας, πάμπλουτοι, ανεβοκατεβάζοντας κυβερνήσεις και ασκώντας επιρροή Μπερλουσκονικού τύπου, αλλά τα μισά!!!
Γιατί αν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι θα λήστευαν με την προσφορά τους τότε το δημόσιο, αυτοί τι κάνανε; Απλώς η …λεία ήταν η μισή!
Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν συμπεριέλαβε στην αρθρογραφία του ο Δ. Κούτρας, που δεν είπε ούτε πρόκειται να πει και που καταδεικνύει στην πράξη γιατί εργολάβοι, μεγαλοεπιχειρηματίες και διεθνείς fund managers ακονίζουν τα μαχαίρια τους για το ποιος θα πάρει την «κότα με τα ατελείωτα χρυσά αυγά»…
