Τσαααακ, αρπάχτε τον! Τον κλιματικό φόρο. Τι, δεν το περιμένατε; Δεν περιμένατε ότι η «θεομηνία», η «άνευ προηγουμένου» φυσική καταστροφή στη Θεσσαλία θα έδινε το έναυσμα για μια ακόμη εφαρμογή νέας «κανονικότητας», πάντα για το καλό μας;
Δεν περιμένατε ότι ο αόρατος εχθρός της «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής» θα εργαλειοποιούνταν όπως ακριβώς ο αόρατος εχθρός της πανδημίας; Δε σας έδωσαν αρκετά σημάδια οι κυβερνήσεις επί τρία χρόνια ακραίου υγειονομικού εγκλεισμού, δεν έχουν αποδείξει μέχρι που είναι ικανές να φτάσουν για να «πάρετε το μήνυμα» (και τον φόρο), έτσι; Και που ‘στε ακόμα…
Δεν περιμένατε ότι η μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα διαδεχόταν την άλλη, και στο όνομα αυτής θα εφαρμόζονται πρωτοφανείς αλλαγές «κανονικότητας» στις ζωές μας, από το πώς τρεφόμαστε μέχρι το πώς (δε) θα κινούμαστε, ε; Δεν περιμένατε ότι ουδέν μονιμότερον του «προσωρινού καθεστώτος έκτακτης ανάγκης», ότι δε θα ήταν μόνο δύο εβδομάδες, ότι ο πληθωρισμός δε θα ήταν παροδικός, ότι η πραγματική νέα κανονικότητα θα είναι ακριβώς αυτό: ένα καθεστώς μόνιμης έκτακτης ανάγκης (και ό,τι συνεπάγεται αυτού);
Δεν περιμένατε ότι κάτι Κασσάνδρες θα έβγαιναν αληθινές, ε; Λογικό, όταν έχουν πέσει μέσα σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια στο 100% των εκτιμήσεών τους, σας φαίνεται απίθανο να συνεχίσουν το σερί. Αντί αυτού προτιμάτε να πιστέψετε πολιτικούς και κανάλια που κατ’ εξακολούθηση σας λένε ψέματα στο 100% των κρισιμότερων ζητημάτων που αφορούν τη ζωή σας. Διάβασα κάπου πως «η διαφορά της συνωμοσιολογίας με την πραγματικότητα, είναι έξι μήνες». Ή και χρόνια, να προσθέσω εγώ, αναλόγως ποια «συνωμοσιολογική» πηγή παρακολουθείτε.
Αλλά δεν πειράζει, γιαυτό ακριβώς μας αξίζει ότι θα βιώσουμε, γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται ένας αληθινός Κατακλυσμός, η «κάθαρση» μιας βαθιά άρρωστης κοινωνίας, μήπως και ξαναχτίσει με πιο γερά θεμέλια την επόμενη φορά. Όσα χρόνια κι αν πάρει αυτή η διαδικασία, όσες θυσίες και στερήσεις.
Η φύση δεν εκδικείται, όπως βλακωδώς παπαγαλίζουν αυτές τις μέρες οι περισσότεροι από όλα τα «στρατόπεδα», και από τα αιώνια κομματόσκυλα που θα τα ρίχνουν βολικά σε οποιονδήποτε αόρατο εχθρό πλην τον πασιφανή ορατό ύποπτο, την κυβέρνηση. Και από την αιώνια αντιπολίτευση που μετρά πτώματα και επικαλείται την οργή της φύσης, λες και η φύση μισεί συγκεκριμένα τον Μητσοτάκη. Η μητέρα φύση δε μισεί κανέναν, μας αγαπά όλους σαν παιδιά της, διότι αυτό είμαστε πάνω στη Γη. Παιδιά που μια μάνα αγαπά με τα καλά, και τα κακά τους, και μοίρα της είναι ακόμη και να θυσιαστεί γι’ αυτά.
Επιπλέον η φύση δεν εκδικείται όπως επικαλούνται κάθε λογής «ψεκασμένοι» (έτσι όπως σκοπίμως αποκαλούν και πολλούς από εμάς), ή οι διάφοροι θρησκόληπτοι που σε κάθε «θεομηνία» βλέπουν θεϊκή παρέμβαση.
Υπάρχουμε και κάποιοι, υπερβολικά λίγοι πλέον, σε αυτό το σύγχρονο Μεσαίωνα που ζούμε («Μεσαίωνα με Ίντερνετ» θα τον αποκαλούσα), που επικαλούμαστε την πραγματική επιστήμη. Την επιστήμη που έχτισε το λαμπρό σύγχρονο πολιτισμό που απολαμβάνουμε (και κατακρεουργούμε πλέον) και έγραψε επιστημονικά βιβλία, χωρίς σκιώδεις χρηματοδοτήσεις, υπηρετώντας το κυρίαρχο αφήγημα κάποιας ατζέντας. Υπήρχε και αυτή η επιστήμη, τη θυμάστε; Ακόμη υπάρχει, αλλά θάβεται μέσα από τόνους χρηματοδοτούμενης και επικίνδυνα δογματικής ψευτο-επιστήμης, των ίδιων ειδικών που στην πανδημία σας έμαθαν να λέτε «trust the science», λες και η επιστήμη είναι κάποιο ιερό τοτέμ, το οποίο απλά αποδεχόμαστε και δεν αμφισβητούμε.
Ακριβώς το αντίθετο είναι. Και όσο κι αν προσπαθείτε, δε θα μας κάνετε να ξεχάσουμε αυτά που ξέρουμε, διότι αυτά που ξέρουμε για τη Γη και τη Φύση και τους νόμους της, δεν είναι πολιτικές θεωρίες και μπουρδολογίες που αλλάζουν κατά το δοκούν σε μια στιγμή. Είναι νόμοι, είναι μαθηματικά, είναι αστρονομία και γεωλογία.
Και μπορεί εγώ να είμαι ένας τιποτένιος αρθρογράφος, αλλά εκεί έξω υπάρχουν αληθινοί επιστήμονες (και όχι καιροσκόποι εντεταλμένοι τηλεμαϊντανοί), οι οποίοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να ξεκλειδώσουν τα μυστικά της φύσης και να τα επικοινωνήσουν στον κόσμο. Κι αν εγώ δεν είμαι ειδικός («είστε λοιμωξιολόγος κύριε;!») ώστε να μπορώ να μιλήσω αντί αυτών, τότε θα μιλήσω ως ειδικός στο να εντοπίζω αυτούς που μπορούν να το κάνουν. Το πόσο έχει αφοσιωθεί αυτή η στήλη στο να ερευνά την αλήθεια και τάσεις που θα αλλάξουν τη ζωή μας, το έχει αποδείξει πολλά χρόνια τώρα.
Ονόματά τους δεν μπορώ να επικαλεστώ για προφανείς λόγους, αλλά προσκαλώ τον καθένα να κάνει την έρευνά του. Αυτό είναι άλλωστε το νόημα αυτών των κειμένων, όχι να προπαγανδίσει, αλλά να ενεργοποιήσει τον αναγνώστη να ψαχτεί περισσότερο, κι ας καταλήξει σε όποιο συμπέρασμα του αρμόζει.
Σύμφωνα με την πραγματική επιστήμη λοιπόν, η «κλιματική αλλαγή» είναι μια υπαρκτή, αέναη κυκλική διαδικασία που πραγματοποιείται στην 4,6 δις. ετών Γη, από τότε σχεδόν που υπάρχει, από τότε που απέκτησε νερό, και κλίμα.
Η «ανθρωπογενής» κλιματική αλλαγή είναι μια ανυπόστατη πολιτική ατζέντα, ένα αφήγημα-μοχλοβραχίονας για επικίνδυνες αλλαγές στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, αλλαγές με όχι μόνο οικονομικές συνέπειες, αλλά απρόβλεπτες αλυσιδωτές αντιδράσεις στην τροφική αλυσίδα, το ίδιο μας το οικοσύστημα.
Είναι μια τεράστια επικοινωνιακή απάτη, που έχει λάβει πλέον ίσως μη αναστρέψιμες διαστάσεις, και πρέπει επιτέλους να ευαισθητοποιηθούμε προτού να είναι αργά.
Οι Εποχές των Παγετώνων, η διαρκής εναλλαγή θερμού-ψυχρού, διαδέχονται η μία την άλλη τακτικά ανά μερικές χιλιάδες με δεκάδες χιλιάδες χρόνια, και καμία ανθρώπινη δραστηριότητα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό, όσο κι αν φαίνεται ότι εμείς «αποφασίζουμε». Εμείς είμαστε σκατούλες με διάρκεια ζωής 80 έτη, τόσο μικρή που δεν είναι καν αρκετή για να γίνει κανείς μάρτυρας στη ζωή του έστω κι ενός ακραίου καιρικού φαινομένου. Γιαυτό ακούμε παππούδες στα κανάλια να λένε «δε ματάδα τέτοιο πράγμα». Δεν το ματάδες μπάρμπα, γιατί είσαι μια ανάσα στην απεραντοσύνη της Γης. Ο κατακλυσμός στη Θεσσαλία είναι μια απλή Δευτέρα για τη Μητέρα που μας φιλοξενεί.
Και όσο διοξείδιο του άνθρακα και να παράγουμε, δεν είναι μαθηματικά ικανό να αλλάξει το κλίμα της Γης. Για την ακρίβεια δαιμονοποίησαμε ένα απαραίτητο φυσικό συστατικό για την ίδια την ύπαρξη ζωής, για τα φυτά που μας δίνουν ανάσα. Βαφτίσαμε «ακραίες» θερμοκρασίες και φαινόμενα, συγκρίνοντας με δεδομένα ούτε ενός αιώνα. Ένα ανοιγόκλεισμα βλεφάρων για τη Γη! Αυτό δεν είναι επιστήμη.
Οι θερμοκρασίες δεν είναι ακραίες, κι ακόμη κι αν ήταν, είναι απολύτως φυσιολογικό μέσα στα βραχυπρόθεσμα πλαίσια μιας κατά τα άλλα κυρίαρχης μακροπρόθεσμης τάσης στην οποία δεν παίζουμε κανένα ουσιαστικό ρόλο. Σαν τα ημερήσια limit up-down μιας μετοχής σε μια κατά τα άλλα σταθερή πορεία. Και η κυρίαρχη αυτή μακροχρόνια τάση αυτή τη στιγμή ξέρετε ποια είναι; Βαδίζουμε προς την επόμενη εποχή Παγετώνων. Ω ναι, ο πλανήτης ψύχεται (και δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα γι’ αυτό). Περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν από το κρύο παρά από τη ζέστη, κι αυτό είναι γεγονός, και αναπόφευκτα θα χειροτερεύει η κατάσταση. Αν μη τι άλλο, μέλημα των κρατών της υποτίθεται ανεπτυγμένης Δύσης θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να είναι οι ενεργειακές πολιτικές προκειμένου να προφυλαχθούν οι λαοί της από τους σκληρούς χειμώνες.
Αντί αυτού, η Δύση βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση, και ειδικότερα η Ευρώπη η οποία ως υποχείριο των ΗΠΑ, πυροβολεί τα πόδια της, και με πουλημένες χώρες-πειραματόζωα όπως η Ελλάδα εφαρμόζει επικίνδυνες πολιτικές πράσινης ανάπτυξης με γνώμονα τη δήθεν υπερθέρμανση του πλανήτη και τις εκπομπές CO2. Επί 2023, σε μια εποχή που έχουμε όλη την επιστημονική γνώση που χρειαζόμαστε για να μεγαλουργήσουμε, ρίχνουμε τους εαυτούς μας σε ένα σκοταδισμό, ένα σύγχρονο Μεσαίωνα στο όνομα ενός αφηγήματος που εξυπηρετεί μια ξεκάθαρη οικονομική ατζέντα, και είμαστε εντελώς εκτεθειμένοι στο πραγματικό κρύο που έρχεται. Οι πρόγονοί μας βγήκαν απ’ τις σπηλιές και επιβίωσαν την εποχή των μαμούθ για να έρθουν τώρα τα σύγχρονα φυντάνια να μας ξαναβάλουν μέσα. Δαμάσαμε τα στοιχεία της φύσης και τώρα είμαστε εντελώς εκτεθειμένοι σε αυτά, και δε φταίει καμία φύση που «εκδικείται» σε αυτό.
Συμφέρει να υπάρχει εκεί έξω ένας μόνιμος αόρατος, ανίκητος εχθρός
Η φύση δεν άλλαξε τροπάρι. Το κλίμα κάνει τους κύκλους που έκανε πάντα, και αν μη τι άλλο τώρα που έχουμε επαρκή δεδομένα για τη συμπεριφορά του, θα έπρεπε να είμαστε πανέτοιμοι.
Αλλά ξέρετε τι γίνεται; Συμφέρει να υπάρχει εκεί έξω ένας μόνιμος αόρατος, ανίκητος εχθρός. Το κατάλαβαν πολύ καλά στην πανδημία αυτό, όταν είδαν πως αντιδράσατε στις ακραίες πολιτικές που παραπέμπουν περισσότερο σε Αζτέκους που θυσίαζαν χιλιάδες για να έρθει η βροχή, παρά σε μια ανεπτυγμένη κοινωνία. Συμφέρει και πολύ μάλιστα να υπάρχει μια «ανθρωπογενής» κλιματική αλλαγή.
Διότι αν είναι ανθρωπογενής, τότε ο άνθρωπος γίνεται ο παρονομαστής. Κι αν ο άνθρωπος είναι ο παρονομαστής, τότε αλλάζουμε αυτόν για να αλλάξουμε δραστικά το κλάσμα. Του ορίζουμε ένα περιβαλλοντικό αποτύπωμα, συγκεκριμένα το ανθρακικό αποτύπωμα, και με γνώμομα αυτό καθορίζουμε τα πάντα στη ζωή του. Το πως και με τι θα τρέφεται, πως και πόσο θα μετακινείται, τα πάντα. Ο απόλυτος έλεγχος των μαζών, που ζει με το φόβο του θεού (τα στοιχεία της «εκδικητικής» φύσης), και υπηρετεί τους «ειδικούς» που προστάζουν πως θα συμπεριφερθεί. Η ψευτοεπιστήμη είναι ο σαμάνος της φυλής, και τα μίντια οι επικοινωνιολόγοι του αφηγήματος, στην υπηρεσία του κράτους-φύλαρχου.
Ο κλιματικός φόρος θα είναι απλά το μέσο επιβολής αυτής της «θρησκείας». Είναι το προοίμιο του ανθρακικού αποτυπώματος, μια πρόβα τζενεράλε του οποίου πήραμε ήδη στην πανδημία με το green pass, και που ήδη σε χώρες όπως η Κίνα βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή. Θα τρως τόσα γραμμάρια αληθινό κρέας το μήνα (άλλωστε με τον πληθωρισμό που έχουμε δε θα μπορείς και παραπάνω), τα υπόλοιπα θα είναι «πράσινο» συνθετικό κρέας φτιαγμένο στα εργαστήρια, ή φουσκωμένο με υποκατάστατη πρωτεϊνή (από έντομα βρε!), οικονομικά προσβάσιμες λύσεις για όλους στην ευτυχισμένη ουτοπία μας. Και φυσικά ξεχνάς τις πολλές πτήσεις, όσο πέταξες πέταξες, αλλά και τις «άσκοπες» μετακινήσεις (θυμάσαι πότε το ξανακούσες αυτό;) με το επιτηρούμενο φυσικά πράσινο ηλεκτροκίνητό σου (φτιαγμένο με κοβάλτιο από τα κάτεργα του Κονγκό).
Το ανθρακικό αποτύπωμα, που υπολογίζεται θα «φέρει» ο καθένας μας επίσημα στην ταυτότητά του κάπου μέχρι το 2030, θα αποτελεί τον οδηγό μας σε κάθε τι, τον θεό μας. Και θα είναι η βάση ενός συστήματος επιβράβευσης/τιμωρίας (social credit score), όπως έχουμε αναλύσει ξανά – βάσεις οι οποίες μπαίνουν τώρα. Το δήθεν «ειδικό και στοχευμένο» τέλος κλιματικής αλλαγής είναι απλώς η αρχή. Κι όπως κάθε τέτοιου είδους «κρατική παρέμβαση», ήρθε για να μείνει. Φυσικά και ήρθε για να μείνει. Υπάρχει ευρωπαϊκή οδηγία για σταδιακή κλιματική ουδετερότητα («μηδενικές εκπομπές ρύπων»). Ο φόρος απλά εισάγει την έννοια του αποτυπώματος, και θα πάρει τη μορφή του, όταν έρθει η ώρα.
Το κλίμα δεν άλλαξε τη βόλτα του. Το ίδιο περίπολο που έκανε σχεδόν πάντα, κάνει. ΕΜΕΙΣ αλλάξαμε ρότα. Εμείς στοιβαχτήκαμε στα αστικά κέντρα, εγκαταλείποντας μαζί με την επαρχία και όλες τις συνήθειες δεκάδων χιλιάδων ετών που ταυτίζονταν με τη ζωή στην επαρχία. Συνήθειες όπως το μάζεμα των ξερών, συνήθειες που μας είχαν εναρμονίσει με τη φύση, καθιστώντας μας μέρος του οικοσυστήματος. Ύστερα μπαζώσαμε τη φυσιολογική ροή του νερού, μετατρέποντας συγκεκριμένες περιοχές σε ωρολογιακές βόμβες που περίμεναν απλά την επόμενη φυσιολογική και όχι ακραία καταστροφή. Κάψαμε βουνά και τα γεμίσαμε τοξικές ανεμογεννήτριες που παράγουν λιγότερη ενέργεια από όση κατανάλωσαν, δηλαδή είναι αρνητικό ισοζύγιο στο περιβάλλον τους.
Ξεχάσαμε πως εμείς μετατρέψαμε ζώα όπως το πρόβατο, το γουρούνι και την αγελάδα σε οικόσιτα, και ικανά να επιβιώσουν μόνο μέσω κτηνοτροφίας. Αυτό σημαίνει πως για κάθε ένα αρνάκι που σφάζει ο δήθεν κακός κτηνοτρόφος, αναπαράγονται άλλα δέκα. Αντί αυτού εξαφανίζουμε σιγά-σιγά τον κτηνοτρόφο αλλά και την ίδια την κατανάλωση κρέατος στο όνομα του βιγκανισμού που θέλει δήθεν να σώσει το αρνάκι. Στην πραγματικότητα εξαφανίζουμε εμείς οι ίδιοι το αρνάκι, που ως οικόσιτο ζώο σύντομα θα πάψει να υπάρχει. Καταστρέφουμε μόνοι μας την τροφική αλυσίδα στην οποία καλώς ή κακώς, εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ο άνθρωπος, και μάλιστα ως οδηγός στην κορυφή της πυραμίδας. Οι συνέπειες από αυτήν την τρέλα στην βιοποικιλότητα θα είναι ανυπολόγιστες. Και κατά τραγική ειρωνεία, όλες στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης.
Κυρίως όμως, αποκοπήκαμε εμείς οι ίδιοι από τη Μητέρα Φύση, και ασπαστήκαμε δόγματα και ψευτοειδικούς οι οποίοι χτίζουν την τέλεια ψηφιακή φυλακή για εμάς. Σταματήσαμε να διαβάζουμε επιστημονικά βιβλία και ταυτόχρονα κάνουμε cancel την όποια αμφισβήτηση στο όποιο αφήγημα παίζει αυτή τη στιγμή στις οθόνες μας.
ΕΜΕΙΣ αλλάξαμε συμπεριφορά, όχι η φύση. Και γιαυτό ορθώς πρέπει να πληρώσουμε. Με κατακλυσμούς, με λαίλαπες, με πείνα και στέρηση.
Δε θέλω να αναφερθώ καν στο προφανές ζήτημα του επιπλέον πληθωρισμού που θα προκύψει μέσα από αυτήν την κατάσταση. Όσοι με διαβάζουν γνωρίζουν πόσο έχω αναλωθεί σε αυτό. Δυστυχώς ΚΑΙ ευτυχώς, έρχεται μια πολύ σκληρή εποχή επιβίωσης, όπου όλοι μας θα αναθεωρήσουμε όσα νομίζαμε πως ξέρουμε.
Εν αρχή ην… το (περιβαλλοντικό) τέλος
Προς το παρόν το βασικό σενάριο για τον “πράσινο φόρο” υποτίθεται θα αφήνει εκτός την μεγάλη μάζα των πολιτών με το βάρος να πέφτει στις επιχειρήσεις. Αλλά όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα…
Ένα ακόμη μέτρο που εξετάζεται είναι η ασφάλιση των κατοικιών από φυσικές καταστροφές να γίνει υποχρεωτική. Στο προσχέδιο του κλιματικού νόμου υπήρχε διάταξη η οποία προέβλεπε την υποχρεωτική ασφάλιση των νέων κτηρίων που βρίσκονται σε ζώνες υψηλής τρωτότητας.
Όλες οι παρεμβάσεις εξετάζονται με γνώμονα το σχέδιο που έχει συντάξει η Ομάδα Εργασίας του υπουργείου Οικονομικών για την πράσινη μετάβαση. Σύμφωνα με το πόρισμα «τα δημοσιονομικά έσοδα που σχετίζονται με την ενέργεια και τη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητας αναμένεται να αυξηθούν το 2025 στο 4,49% του ΑΕΠ, με την ενσωμάτωση της οδηγίας της Ευρωπαϊκής επιτροπής για την ενεργειακή φορολογία, και να μειωθούν σημαντικά έως το 2050, σε κάτω από 1% του ΑΕΠ, κυρίως λόγω περιορισμού της ζήτησης των ορυκτών καυσίμων που συμβάλουν σημαντικά στα φορολογικά έσοδα. Τα δημοσιονομικά έξοδα που αφορούν στις ενεργειακές επιδοτήσεις και τη δαπάνη του ευρύτερου δημόσιου τομέα για ενέργεια εμφανίζουν μια σημαντική ενίσχυση τα έτη 2025 και 2030 στα επίπεδα του 1.296 – 1.79% του ΑΕΠ με σταδιακή αποκλιμάκωση μετά το 2030.
“Ο μετασχηματισμός του ενεργειακού συστήματος προς την κλιματική ουδετερότητα απαιτεί σημαντικές επενδύσεις ανά τομέα σε τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και δαπάνες σε ενεργειακά αποδοτικό εξοπλισμό. Οι επενδύσεις και καταναλωτικές δαπάνες για ενεργειακά αποδοτικό εξοπλισμό ως ποσοστό του ΑΕΠ υπολογίζονται να ανέλθουν στο 12,5% την περίοδο 2025 – 2030, αυξημένες κατά 3,5% του ΑΕΠ σε σύγκριση με την περίοδο 2015 – 2020”.
Η αύξηση των επενδύσεων και καταναλωτικών δαπανών κατανέμεται διαφορετικά ανά τομέα. Για την περίοδο 2025 – 2030 η συμμετοχή των νοικοκυριών θα είναι στο 52% των επιπλέον επενδύσεων και δαπανών, ο δημόσιος τομέας στο 2%, οι μεταφορές στο 12%, ο ιδιωτικός τομέας στο 8% και η ενέργεια στο 26%. Για τα νοικοκυριά, η καταναλωτική δαπάνη για ενεργειακά αποδοτικό εξοπλισμό ως ποσοστό του εισοδήματος αναμένεται να ανέλθει στο 82% το 2030 από 5.7% το 2020. Οι καταναλωτικές δαπάνες για αντλίες θερμότητας, ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ενεργειακά αποδοτικών ηλεκτρικών συσκευών επιβαρύνουν περισσότερο τα νοικοκυριά χαμηλής εισοδηματικής τάξης.
Η χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα των νοικοκυριών χαμηλής εισοδηματικής τάξης και η μη δυνατότητα χρηματοδότησης ενδέχεται να τα οδηγήσει σε ενεργειακή φτώχεια, καθώς η καθυστέρηση των συγκεκριμένων δαπανών συνεπάγεται υψηλά λειτουργικά κόστη χρήσης για τη θέρμανση και τη μετακίνηση στα επόμενα έτη. Συνεπώς καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική η ανάληψη δράσεων για την επιδότηση και τη διευκόλυνση πρόσβασης στη χρηματοδότηση των νοικοκυριών χαμηλής και μεσαίας εισοδηματικής κατηγορίας. Οι επενδύσεις και οι καταναλωτικές δαπάνες για ενεργειακά αποδοτικό εξοπλισμό που απαιτούνται για τη πράσινη μετάβαση θα αυξήσουν σημαντικά τη ζήτηση για νέες χρηματοδοτήσεις».
Η ουσία είναι μία: όπου ακούτε “δαπάνες, πράσινες επιδοτήσεις, περιβαλλοντικά τέλη”, βάλτε “ακρίβεια, πληθωρισμός, διάλυση επιχειρήσεων, κρίση”.
Διαβάστε ακόμη:
Η αγορά ενέργειας χρειάζεται περισσότερη ελευθερία, λιγότερο κράτος
