Ο Παντελής Βούλγαρης μίλησε στην «Καθημερινή» και αφηγήθηκε ιστορίες από τις ταινίες του με αφορμή το αφιέρωμα του στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Μετράει ήδη 57 χρόνια πίσω από την κάμερα (από το 1965 που πρωτοεμφανίστηκε με τη μικρού μήκους «Ο κλέφτης»), έχει καταγράψει ανθρώπους και μικρά ή μεγαλύτερα περιστατικά με τον τρόπο του σκηνοθέτη, εστιάζοντας σε ό,τι κάποιος άλλος μπορεί και να προσπερνούσε. «Την κάμερα στο ύψος των ανθρώπων: ίσια στο βάθος της ψυχής», το μότο του.

Φέτος τα αφιερώματα στο έργο του είναι πολλά και συγκινητικά.

Ξεκινώντας από το πρόσφατο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και την τιμητική προβολή τού «Όλα είναι δρόμος», περνώντας στην Ταινιοθήκη της Θεσσαλονίκης και αυτές τις ημέρες στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, όπου βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη (από τις 8 του μηνός και έως τις 15) μεγάλη ρετροσπεκτίβα στο έργο του με 12 μεγάλου μήκους ταινίες και τέσσερις μικρού.

Αναφερόμενος στην ταινία του 1991, «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» είπε χαρακτηριστικά: 

«Όταν είδε ο Σκορσέζε την ταινία, μου είπε για τον Θανάση Βέγγο: “Τι ωραία επιλογή που πήρες αυτόν τον άνθρωπο”. Αυτός, ένας μοναχικός που μετακινείται με το τρένο… Το τρένο ήταν για μένα σχολείο. Εμενα στο Μαρούσι και τα Σάββατα ή τις Κυριακές το νυχτερινό δρομολόγιο ήταν άδειο. Κι έβλεπες κάτι μελαγχολικές γυναίκες και άντρες… Τον βασάνισα λίγο τον Βέγγο στο γύρισμα… Είχε κάποια στοιχεία που επαναλάμβανε, όπως την κίνηση του κεφαλιού. Εγώ του τα έκοβα. Κι εκείνος μονολογούσε: “Κόβεις όλα τα βέγγικα, Παντελή! Θα την πληρώωωσειεις!…”».

Διαβάστε ακόμη: