Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες στην διεθνή οικονομία και όπως περιγράφονται πλέον με μελανά χρώματα από ξένους οίκους και το ίδιο το ΔΝΤ, αλλά και από κορυφαίους παράγοντες της Ε.Ε. και παρά την συγκρατημένη αισιοδοξία της Λαγκάρντ, τα χειρότερα έρχονται και για την αμερικανική οικονομία και την ευρωπαϊκή που μας ενδιαφέρει άμεσα, αλλά και για την οικονομία της Κίνας.
Πληθωρισμός σε ύψη που τρομάζουν, αντίδοτο η αύξηση των επιτοκίων και ας παράγουν ύφεση, ανεργία και φτώχεια, η ενεργειακή κρίση έφερε τα πάνω-κάτω και ξεγύμνωσε οικονομίες και στρατηγικές, η φούσκα των ακινήτων έρχεται και θα ακουστεί από το Πεκίνο μέχρι τις μεγαλύτερες και ακριβότερες μεγαλουπόλεις του κόσμου.
Μάλλον θα απορείτε γιατί σας τα αναφέρω όλα αυτά. Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, ακόμα και τα ευνοϊκά μέτρα στήριξης των οικονομιών των κρατών-μελών της Ε.Ε., δυστυχώς δεν έχουν την υποδοχή και την χρήση που ήλπιζαν οι σχεδιαστές τους.
Κλασσικό παράδειγμα, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης, οι οποίοι έχουν μικρή απορρόφηση, σχεδόν σε όλες τις χώρες και μόνο μεγάλοι και ισχυροί όμιλοι μπορούν να ωφεληθούν, αν και σε αυτό ακόμα το επίπεδο παρατηρείται υστέρηση συνολικά και ένα σχετικό μούδιασμα, λόγω των δυσμενών οικονομικών και πολιτικών συνάμα εξελίξεων.
Όσο σε επίπεδο ενδιαφέροντος από μεσαίες και μικρότερες εταιρείες, προς τις οποίες υποτίθεται ότι θα κατευθυνόταν το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων, ώστε να υπάρξει και το μεγαλύτερο δυνατό όφελος, τα πράγματα είναι επιεικώς τραγικά έως απελπιστικά.
Ακόμα και αν μπορούν κάποιες εταιρείες αυτού του μεγέθους να προσφύγουν σε χρηματοδότηση με φθηνό δανεισμό, δεν το επιχειρούν καν σε αυτή τη συγκυρία, αναμένοντας τις επερχόμενες εξελίξεις, οι οποίες φυσικά και τις φοβίζουν.
Δεδομένων των αρνητικών αυτών συνθηκών, τις οποίες διαβλέπει φυσικά και η Κομισιόν σε όλες τις χώρες, θεωρείται βέβαιο ότι η όλη λειτουργία και δράση του Ταμείου Ανάπτυξης θα παραταθεί για δύο (2) ακόμα χρόνια, με την ελπίδα να έχει παρέλθει το μεγάλο κύμα της ύφεσης, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας επιχειρήσεων και κοινωνιών και να μπορέσουν τα κονδύλια του Ταμείου να συνεισφέρουν στην προσπάθεια ανόρθωσης και ανάταξης των τοπικών οικονομιών και γενικότερα της ευρωπαϊκής οικονομίας, που ήδη δέχεται μεγάλα πλήγματα.
Όσο για την ελληνική οικονομία, που δείχνει όντως, σε επίπεδο αριθμών βέβαια, να έχει αντοχές, ήδη έχει αρχίσει η βελούδινη αναδίπλωση, όπως π.χ. του ΙΟΒΕ, αλλά και στις παρατηρήσεις εκθέσεων ξένων οίκων.
Καθώς η οικονομία μας είναι ρηχή και ουσιαστικά μη ανταγωνιστική, πλην τουρισμού και κάποιων εξαγωγικών κλάδων, φυσιολογικά δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει τους τωρινούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κάτι που αναμένεται να διαφανεί από το πρώτο τρίμηνο του 2023 και να πιστοποιηθεί και με αριθμούς από το επόμενο.
Προσθέστε ότι η ακολουθούμενη πολιτική από την ΕΚΤ είναι κατ΄ουσίαν αντιτραπεζική και είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσει νέα γενιά “κόκκινων” δανείων το 2023, καθώς τα επιτόκια θα παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα και ο πληθωρισμός επίσης, δημιουργώντας έτσι το καταστροφικό φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού, με πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις σε κάθε οικονομικό και επιχειρηματικό τομέα.
Το 2023, θυμάστε νομίζω ότι για την Ελλάδα είναι χρονιά εκλογών…
