Τα 138α γενέθλια του Rudolf Weigl (Ρούντολφ Βάιγκλ) τιμά με doodle η Google.
Ο Rudolf Stefan Jan Weigl (2 Σεπτεμβρίου 1883 – 11 Αυγούστου 1957) ήταν Πολωνός βιολόγος, ιατρός και εφευρέτης.
Είναι περισσότερο γνωστός για τη δημιουργία του πρώτου αποτελεσματικού εμβολίου κατά του επιδημικού τύφου. Ίδρυσε το Ινστιτούτο Weigl στο Lwów (τώρα Lviv), όπου διεξήγαγε έρευνα για εμβόλια.
Google doodle για τον Rudolf Stefan Jan Weigl
Ο Rudolf Weigl εργάστηκε κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος για να σώσει τις ζωές πολλών Εβραίων. Είχε ενεργό ρόλο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβολίου για τον τύφο καθώς και την παροχή καταφυγίου στους Εβραίους, προκειμένου να τους προστατεύσει από την εκτέλεση από τους Ναζί.
Ο Weigl αποφοίτησε από το τμήμα βιολογίας του Πανεπιστημίου του Lwów όπου ήταν μαθητής των Καθηγητών Benedykt Dybowski και J. Nusbaum – Hilarowicz. Μετά την αποφοίτησή του, ο ίδιος έγινε βοηθός του Nusbaum και στη συνέχεια έλαβε το διδακτορικό του στη ζωολογία, τη συγκριτική ανατομία και την ιστολογία.
Μετά το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, ο Weigl στράφηκε στην ιατρική υπηρεσία του Αυστροουγγρικού στρατού και άρχισε την έρευνα για τον τύφο και τις αιτίες του.
Καθώς άρχισε να ερευνά και να πειραματίζεται με τον τύφο της νόσου, ανακάλυψε και ανέπτυξε ένα εμβόλιο.
Μετά την εισβολή στην Πολωνία από τη Σοβιετική Ένωση το 1939, ο Weigl συνέχισε την έρευνα και την εργασία του σε ένα ίδρυμα στο Lemberg. Εκεί, μπόρεσε να αυξήσει την παραγωγή του εμβολίου για τον τύφο. Πέρασε τα επόμενα τέσσερα χρόνια στο Lemberg επικεντρώνοντας την έρευνά του στην ανάπτυξη εμβολίου για τον κηλιδωτό πυρετό ενώ ηγήθηκε και διεύθεινε το Ινστιτούτο Έρευνας για τον Τύφο και τους Ιούς. Μπόρεσε να δημιουργήσει ένα εμβόλιο για τον κηλιδωτό πυρετό, ωστόσο, δεν προσέφερε πλήρη ωοσηλία έναντι της νόσου όμως μείωσε τα συμπτώματα, επιτρέποντας μια πολύ πιο ήπια μόλυνση στους ανθρώπους.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Γερμανικής κατοχής της Πολωνίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η έρευνα του Rudolf Weigl τράβηξε την προσοχή των Ναζί.
Όταν κατέλαβαν το Λβιβ, τον διέταξαν να δημιουργήσει ένα εργοστάσιο παραγωγής εμβολίου τύφου στο Ινστιτούτο του. Ο Weigl προσέλαβε έναν αριθμό Εβραίων φίλων στο εργοστάσιο παραγωγής και περίπου χίλιοι άνθρωποι δούλευαν εκεί. Ο Weigl απασχολούσε και προστάτευε τους Πολωνούς διανοούμενους Εβραίους. Πολλοί από τους ανθρώπους που προσέλαβε τον βοήθησαν στην έρευνα για τον τύφο και στα πειράματα με τις ψείρες.
Εκτιμήθηκε ότι ο Weigl κατάφερε να σώσει περίπου 5.000 ζωές κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Ναζί. Το ινστιτούτο του έκλεισε αργότερα από τη Σοβιετική Ένωση μετά την γερμανική επίθεσή το 1944.
Το 1930, μετά την ανακάλυψη του Charles Nicolle το 1909 ότι οι ψείρες ήταν ο φορέας της επιδημικής τύφου και μετά τη δουλειά που έγινε σε ένα εμβόλιο για τον στενά συνδεδεμένο πυρετό του Rocky Mountain, ο Weigl έκανε το επόμενο βήμα και ανέπτυξε μια τεχνική για την παραγωγή εμβολίου τύφου με την ανάπτυξη μολυσμένων ψειρών και τη σύνθλιψή τους σε μια πάστα εμβολίου. Ανακάλυψε ότι ένα εμβόλιο θα μπορούσε να αναπτυχθεί από στομάχια ψειρών μολυσμένα με Rickettsia prowazeki, ένα επιβλαβές βακτήριο ειδικά για τον άνθρωπο.
Η πρώτη σημαντική εφαρμογή του εμβολίου του πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1936 και 1943 από Βέλγους ιεραπόστολους στην Κίνα. Σύντομα, τα εμβόλια χορηγήθηκαν επίσης στην Αφρική.
Το 1945 ο Weigl μετακόμισε στην Κρακοβία της Πολωνίας. Διορίστηκε Πρόεδρος του Γενικού Ινστιτούτου Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου Jagiellonian και αργότερα Πρόεδρος της Βιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πόζναν.
Είχε δύο υποψηφιότητες για Νόμπελ, μία το 1942 και μία το 1948, όμως παρά τις δύο υποψηφιότητες, δεν έλαβε ποτέ βραβείο για τα επιτεύγματα του εμβολίου ή την κοινωνική του εργασία.
Ο Rudolf Weigl, που τιμάται σήμερα με doodle από την Google, πέθανε στις 11 Αυγούστου του 1957 στο πολωνικό ορεινό θέρετρο Zakopane, 74 ετών.
Μισό αιώνα μετά τοn θάνατό του, η έρευνα, το έργο και η υπηρεσία του Weigl αναγνωρίστηκαν από πολλούς. Το 2003, τιμήθηκε ως Δικαίος μεταξύ των Εθνών του Κόσμου. Αυτό το βραβείο δόθηκε από το Ισραήλ και τιμήθηκε με το έργο του για τη διάσωση αμέτρητων εβραϊκών ζωών κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου.
