Αν και είναι ακόμη νωρίς η πλήρης προσέγγιση των νέων δεδομένων που προκαλεί σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας, η τραγωδία των Τεμπών ένα πρέπει να θεωρείται βέβαιο: Πρόκειται για κομβικό σημείο που θα αφήσει βαθιά το αποτύπωμα του σε κάθε πτυχή αυτού που αποκαλούμε σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Ίσως προς το παρόν δεν γίνεται κατανοητή σε όλες τις διαστάσεις της, αλλά η βιαιότητα της σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών είναι η θρυαλλίδα που ανοίγει μια νέα περίοδο στην οποία οι πάντες θα κληθούν να προσαρμοστούν.
Κάτω από αυτή την οπτική τα «εργαλεία» του παρελθόντος, φαντάζουν αδύναμα να προσεγγίσουν τις εξελίξεις του μέλλοντος, σε κάθε επίπεδο, αγκυλώσεις που κατάτρυχαν τη χώρα και την έδεναν πισθάγκωνα σε κατεστημένες απόψεις που ως χθες κυριαρχούσαν, βλέπουν την ανατροπή τους γιατί πλέον ήλθε η ώρα της βίαιης προσαρμογής στην πραγματικότητα.
Η πολλαπλώς φορτισμένη τρέχουσα περίοδος εγκυμονεί εξελίξεις για το μέλλον που πιθανόν λίγοι μπορεί να φανταστούν.
Όπως άλλα πεδία έτσι και η κεντρική πολιτική σκηνή, δίνει την όψη κινούμενης άμμου.
Πώς τελικά θα εξελιχθούν πράγματα και καταστάσεις κατά την τρέχουσα περίοδο, αλλά και μετά τις εκλογές είναι δύσκολα ανιχνεύσιμο.
Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας, δίνουν μια εικόνα για το που πάνε τα πράγματα.
Αλλά προσοχή, μόνο μια εικόνα το παζλ μόλις τώρα αρχίζει αν συμπληρώνεται…
Γερά θεμέλια
Μια βασική παράμετρος που θα κρίνει πολλά το αβέβαιο αύριο άρα και το μέλλον της χώρας, αποτελεί το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον.
Εδώ οι βεβαιότητες είναι αρκετές και ικανές να διακριθούν μέσα στην γενική θολότητα.
Η οδυνηρή για τον ελληνικό λαό, περίοδος του μνημονίου ενδεχομένως να αποδειχθεί λίαν ωφέλιμη για το μέλλον.
Και τούτο γιατί κατά τα δύσκολα μνημονιακά έτη, η ελληνική οικονομία άλλαξε σε μεγάλο βαθμό και απαλλάχθηκε από παθογένειες που την ταλαιπωρούσαν επί δεκαετίας.
Επενδύσεις έγιναν, σημαντικές ελληνικές επιχειρήσεις προσαρμόστηκαν στην πραγματικότητα και άρχισαν να δείχνουν εξωστρέφεια, οι τράπεζες σε μεγάλο βαθμό άρχισαν να γίνονται πιο «ευρωπαϊκές», start up επιχειρήσεις διεκδικούν δυναμικά ζωτικό χώρο και όχι μόνο στην Ελλάδα.
Πόρτα εξόδου
Από την άλλη όμως προέκυψαν και στρεβλώσεις και δημιουργήθηκαν συνθήκες για τη δραστηριοποίηση δυνάμεων που επιμένουν στο παρελθόν: Οι «νταραβερτζήδες» που κράτησαν τη χώρα καθηλωμένη στο παρελθόν βρήκαν νέα ερείσματα, δυστυχώς με τη συνδρομή πολλών πυλώνων της σημερινής εξουσίας, αντιμετώπισαν τα κοινοτικά κονδύλια και τις αποταμιεύσεις του ελληνικού λαού ως ευκαιρία για αρπαχτές και επενδύσεις της πλάκας, κυρίως σε real estate, ξενοδοχεία και καταναλωτικά είδη.
Αποτελούν κίνδυνο για το αύριο, αλλά δεν πρέπει να φοβίζει, εφόσον η πολιτική εξουσία εγκαίρως αφυπνιστεί: Μόλις τον προηγούμενο μήνα η πορτογαλική κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο που ουσιαστικά βάζει φραγμό σε «επενδυτές» στο real estate από την Κίνα, την Αγκόλα και την Βραζιλία.
Δεν αποκλείεται αυτό να συμβεί και στην Ελλάδα, για τον πρόσθετο λόγο ότι η ελληνική κοινή γνώμη, έχει αντιληφθεί τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και στις εκλογές του Μαΐου θα το λάβει υπόψη της.
Τι αλλάζει
Υπό το πρίσμα αυτό, δηλαδή της επανεξέτασης κρίσιμων παραμέτρων της οικονομικής πραγματικότητας πρέπει να αντιμετωπιστούν και εξελίξεις που αναγκαστικά θα «μείνουν πίσω», σε ορισμένους τομείς: Δεν «χάθηκε ο κόσμος» για παράδειγμα, αν το θέμα του περιορισμού των ποσοστών του ΤΧΣ στις τράπεζες, αναβληθεί πρόσκαιρα εφόσον αυτό λειτουργήσει υπέρ της αύξησης των αποδόσεων του δημοσίου και των επενδυτών, σε Εθνική Τράπεζα και Τράπεζα Πειραιώς κυρίως.
Ήδη η Eurobank ανακοίνωσε την απόφαση της για εξαγορά του μικρού ποσοστού του ελληνικού δημοσίου, ενώ για το ποσοστό στην Alpha Bank, θα δοθεί «μάχη» μεταξύ πολλών και σοβαρών ενδιαφερομένων. Όσο για τον φόβο καθυστερήσεων ελληνικών επιχειρήσεων σε ώριμες επενδύσεις, αυτός δεν υφίσταται όπως έδειξε και η μόλις ανακοινωθείσα επένδυση της ΔΕΗ στη Ρουμανία.
Σε ό,τι αφορά το χρηματιστήριο, προφανώς και δεν πρέπει να αγνοούνται οι κίνδυνοι, αλλά αυτοί δεν διαφέρουν από την ύφεση και αφορούν το σύνολο της Ευρώπης : Προς το παρόν η ΕΚΤ έχει δείξει πως αντιμετωπίζει την κατάσταση με τη δέουσα σοβαρότητα και θα χρησιμοποιήσει το εργαλείο των επιτοκίων με τρόπο που δεν πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρά και μακράς διαρκείας προβλήματα στην οικονομία.
Κατά τα λοιπά το ελληνικό χρηματιστήριο δείχνει ότι προς το παρόν δεν επηρεάζεται σημαντικά από τις πολιτικές εξελίξεις και προσβλέπει σε σχηματισμό κυβέρνησης πριν την κορύφωση της θερινής τουριστικής περιόδου που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα σπάσει όλα τα ρεκόρ.
Προφανώς και καμία πολιτική δύναμη της χώρας, δεν μπορεί να απεμπολήσει δεκάδες δις τουριστικού συναλλάγματος για εμμονές ή απωθημένα, κάποιων στελεχών της.
Τσίπρας και μεταρρυθμίσεις
Θα προσθέσουμε ένα ακόμη στοιχείο, που δανειζόμαστε από το τελευταίο κύριο άρθρο του γαλλικού Le Point, στην τελευταία έκδοση της μεγαλύτερης πολιτικής και οικονομικής επιθεώρησης της Γαλλίας ο εκδότης της Ετιέν Ζερνέλ επιγράφει το κύριο άρθρο του με τον τίτλο «Υπάρχει ένας Τσίπρας να μεταρρυθμίσει τη Γαλλία;», παραλληλίζει την τρέχουσα προσπάθεια μεταρρύθμισης στη Ελλάδα και κυρίως, την άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης στα 64 έτη με την πολιτική που ακολούθησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του.
Παράλληλα, δίνει παραδείγματα και από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν από τους σοσιαλδημοκράτες στην Πορτογαλία και την Ισπανία.
Μπορεί το ΚΚΕ να ισχυρίζεται ότι η σοσιαλδημοκρατία είναι αποκρουστική γιατί κάνει την «βρόμικη δουλειά», αλλά αυτό μάλλον δεν ανησυχεί τους επενδυτές.
Όλη η αλήθεια για τον σταθμάρχη της Λάρισας: Υπήρξε «ρουσφέτι»; Διέθετε την κατάλληλη εκπαίδευση; Πως βρέθηκε μόνος του στη μοιραία βάρδια; Έγινε καταπάτηση του ηλιακού ορίου; Γιατί χειρίζονταν το σύστημα χειροκίνητα;
Επειδή πολλά λέγονται σχετικά με τη νομιμότητα και οι φήμες σχετικά με κάποιο «ρουσφέτι» δίνουν και παίρνουν σας ενημερώνουμε ότι ο σταθμάρχης της Λάρισας, ο οποίος βρίσκονταν στη βάρδια το μοιραίο βράδυ, βρέθηκε σε αυτή τη θέση μέσω της διαδικασίας της «κινητικότητας», κατά την οποία ένας φορέας δηλώνει θέσεις στις οποίες έχει ανάγκες και δημόσιοι υπάλληλοι εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για να τις καλύψουν.
Τα πάντα έγιναν απολύτως νόμιμα.
Για τις 18 θέσεις σταθμαρχών που έφερε στην κινητικότητα ο ΟΣΕ, υπήρξαν τελικά μόλις 2 ενδιαφερόμενοι που πληρούσαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις.
Συνεπώς, δεν υπήρχε καμία λογική να γίνει πολιτική παρέμβαση και, προφανώς, ουδέποτε συνέβη.
Οι αστοχίες της προηγούμενης κυβέρνησης και της διοίκησης του ΟΣΕ, η κινητικότητα και οι ρυθμοί χελώνας του ΑΣΕΠ!
Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός των σταθμαρχών από το 2009 και μετά, έβαινε συνεχώς μειούμενος.
Αυτή η πορεία ανεστράφη για πρώτη φορά, μετά από 13 χρόνια, το 2022.
Η προηγούμενη κυβέρνηση και διοίκηση του ΟΣΕ δεν διείδαν εγκαίρως ότι από το 2019-2020 και μετά θα υπάρξουν πολλές συνταξιοδοτήσεις και αναγκαστικές αποχωρήσεις, ώστε εγκαίρως να προκηρύξει διαγωνισμούς για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Η παρούσα κυβέρνηση και διοίκηση του ΟΣΕ ενέκριναν δύο διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ, το οποίο όμως είναι γνωστό ότι έχει αδιάβλητες αλλά χρονοβόρες διαδικασίες.
Εξ ου και ενώ οι διαγωνιστικές διαδικασίες έχουν εγκριθεί με τις αντίστοιχες Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου, η τελική έγκριση του ΑΣΕΠ για να γίνουν οι προσλήψεις δεν έχει δοθεί ακόμα.
Ο πρώτος διαγωνισμός εγκρίθηκε το 2021 και καλύπτει 117 θέσεις υπαλλήλων εκ των οποίων οι 36 σταθμάρχες και ο δεύτερος το 2022 και καλύπτει 100 θέσεις υπαλλήλων εκ των οποίων οι 22 σταθμάρχες.
Για τον πρώτο διαγωνισμό που αφορά τις 117 θέσεις, με νομοθετική ρύθμιση αποφασίστηκε ότι οι 90 θέσεις που αφορούν επαγγέλματα πεδίου και η κάλυψή τους αποτελεί άμεση ανάγκη, θα προχωρήσουν με fast track διαδικασία.
Ο διαγωνισμός αυτός βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα για αυτές τις 90 θέσεις έχουν ήδη γίνει 11.000 αιτήσεις. Η ολοκλήρωσή του είναι ζήτημα κάποιων εβδομάδων.
Έως να ολοκληρωθούν και τυπικά αυτές οι προσλήψεις, έγιναν άλλες κινήσεις ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες.
Αφενός η κινητικότητα, η οποία απέδωσε 2 σταθμάρχες, και αφετέρου η πρόσληψη 73 σταθμαρχών με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Έτσι, μετά από 13 χρόνια που ο αριθμός των σταθμαρχών συνεχώς μειωνόταν, το 2022 ο ΟΣΕ απέκτησε 75 νέους σταθμάρχες και σύντομα, με την ολοκλήρωση των προσλήψεων, θα αποκτήσει άλλους 58.
Τι ισχύει για τον σταθμάρχη της Λάρισας και το ηλικιακό όριο των 42 ετών που προβλέπεται για τους σταθμάρχες – Διέθετε την κατάλληλη εκπαίδευση;
Όχι. Πρώτα απ’ όλα, συγκεκριμένο ηλικιακό όριο για νεοπροσληφθέντες τέθηκε από την παρούσα κυβέρνηση και διοίκηση του ΟΣΕ. Δεν υπήρχε προηγουμένως.
Δεν αφορά τους σταθμάρχες εν γένει, οι οποίοι ασφαλώς και μπορούν να εργάζονται σε αυτή τη θέση και σε πολύ μεγαλύτερες ηλικίες, έως την ηλικία της συνταξιοδότησης.
Το ηλικιακό όριο των 42 ετών τέθηκε ειδικά και μόνο για τις νέες προσλήψεις. ΟΧΙ για λόγους ασφαλείας ή αναγκαίων προσόντων.
Αλλά διότι κρίθηκε λογικό ο ΟΣΕ στους νέους εργαζόμενους που προσλαμβάνει, όπου υπήρχε πολύ μεγάλος αριθμός ενδιαφερομένων, να προτιμά τους νεότερους σε ηλικία, ώστε να έχει τη δυνατότητα για περισσότερα χρόνια να καλύψει ανάγκες του.
Αντιθέτως, στη διαδικασία της κινητικότητας που έγινε για να καλύψει άμεσες ανάγκες, δεν μπήκε ανάλογο κριτήριο διότι όπως αποδείχθηκε και στην πράξη δεν υπήρχαν πολλοί ενδιαφερόμενοι, αλλά ήταν λιγότεροι και από τις θέσεις.
Και γενικότερα η κινητικότητα, άλλωστε, διέπεται από συγκεκριμένη νομοθεσία που δεν προβλέπει ηλικιακούς περιορισμούς.
Η διαδικασία της εκπαίδευσής του ήταν αυτή που ακολουθούν όλοι οι νέοι σταθμάρχες. Διήρκεσε πάνω από 6 μήνες, στους οποίους εκπαιδεύτηκε για πάνω από 800 ώρες.
Η ίδια ακριβώς διαδικασία ακολουθήθηκε και για τις ελάχιστες προσλήψεις σταθμαρχών που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ το 2018.
Πέρασε θεωρητικές και πρακτικές εξετάσεις με καλό βαθμό, ενώ πέρασε και από όλες τις αναγκαίες ιατρικές εξετάσεις (ενημερωτικά: από τους 75 που έδωσαν εξετάσεις, δεν πέρασαν όλοι, κόπηκε ένας.)
Τόσο η εκπαίδευση, όσο και η εξεταστική διαδικασίες, είναι εγκεκριμένες από τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, που είναι η αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή και έχει διοριστεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπήρξε πολιτική παρέμβαση στην τοποθέτηση του σταθμάρχη της Λάρισας
Πώς τοποθετήθηκε στη συγκεκριμένη θέση ο μοιραίος σταθμάρχης αναρωτιούνται πολλοί καθώς αποτελεί το θέμα των ημερών, και δικαίως; Μήπως εκεί υπήρξε πολιτική παρέμβαση;
Κατόπιν απόφασης του αρμόδιου Επιθεωρητή του ΟΣΕ, ο οποίος έχει τεθεί σε αργία όσο διαρκεί η διερεύνηση του θέματος.
Πάντως, ούτε εδώ έχει λογική η συζήτηση περί πολιτικής παρέμβασης, δεδομένου ότι ο Επιθεωρητής είναι ενεργός συνδικαλιστής άλλου κόμματος (ΠΑΣΟΚ).
Το βέβαιο πάντως είναι ότι για τη συγκεκριμένη θέση υπήρχε υπηρεσιακή ανάγκη και δεν υπήρχε άλλος ενδιαφερόμενος ο οποίος να απορρίφθηκε.
Πως βρέθηκε μόνος του στη βάρδια
Οι βάρδιες είναι επίσης αρμοδιότητα του Επιθεωρητή.
Ο Επιθεωρητής δηλώνει ότι είχε βγάλει και δεύτερη βραδινή βάρδια, με πιο έμπειρο σταθμάρχη, ο οποίος αδικαιολόγητα δεν ήταν στο πόστο του.
Το πιο κρίσιμο ερώτημα, τελικά, είναι γιατί εν έτει 2023 ένας σταθμάρχης να πρέπει να επιτελέσει μια τόσο κρίσιμη αρμοδιότητα χειροκίνητα και να μην μπορεί να το κάνει ηλεκτρονικά;
Το τραγικό είναι ότι μπορούσε κι έπρεπε να χαράξει τη διαδρομή ηλεκτρονικά, όμως δεν το έκανε.
Είχε τη διαθέσιμη υποδομή, διότι τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης υπάρχει εγκαταστημένο και λειτουργικό στο Σταθμό της Λάρισας.
Αυτό σημαίνει ότι ο σταθμάρχης:
● έπρεπε να χαράξει τη γραμμή ηλεκτρονικά, ώστε αυτομάτως να τοποθετηθούν οι αλλαγές με το μέγιστο επίπεδο ασφάλειας στη σωστή κατεύθυνση και να αποφευχθεί το όποιο ανθρώπινο λάθος των χειροκίνητων χειρισμών – πράγμα που δεν έκανε.
● μπορούσε επί 5,5 χιλιόμετρα και 12’ να δει στον πίνακα ότι το τραίνο είναι σε λάθος πορεία -δεν το είδε.
Αντιθέτως, έκανε τη διαδικασία χειροκίνητα και λανθασμένα, με τραγικά αποτελέσματα.
Επιπλέον, η προφορική του στιχομυθία με τον μηχανοδηγό δεν έγινε με τον προβλεπόμενο από τα πρωτόκολλα τυπικό τρόπο ο οποίος θα μπορούσε ίσως να αναδείξει το λάθος.
Αξίζει, πάντως να σημειωθεί, πως από την στιγμή που ο σταθμάρχης δεν είχε ενημερώσει ρητώς τον μηχανοδηγό ότι τον είχε τοποθετήσει σε γραμμή καθόδου, ο μηχανοδηγός επιβάλλονταν να ρωτήσει για ποιο λόγο βρίσκεται σε αυτήν την γραμμή.
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχε ενημερωθεί και ο σταθμάρχης, καθώς και ο μηχανοδηγός της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Τα τρία σενάρια ως προς το αποτέλεσμα των εκλογών, που απασχολούν ισχυρά επιχειρηματικά κέντρα, ξένους επενδυτές και οικονομικούς παράγοντες: H αυτοδυναμία, η κυβέρνηση συνεργασίας με ή χωρίς Μητσοτάκη πρωθυπουργό και οι τρίτες εκλογές τέλη Αυγούστου!
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι στην χρηματιστηριακή αγορά επέστρεψε ο κίνδυνος της πολιτικής ανωμαλίας, το ρίσκο που την ώρα τούτη δεν φαίνεται να αναλαμβάνουν οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές, προ του θόλου πολιτικού τοπίου που προδιαγράφεται, ενώ μέχρι πρότινος τοποθετούνταν αθρόα και μαζικά διαβλέποντας ισορροπία στο πολιτικό σύστημα και ομαλό περιβάλλον αυτοδυναμίας μετά τις εκλογές!
Αδιαμφισβήτητα ένα μοιραίο γεγονός, όπως εν προκειμένω η τραγωδία των Τεμπών που ανέδειξε την ανεπάρκεια του Κράτους και των μηχανισμών που στην περίπτωση του ΟΣΕ πρόκειται για δεκαετίες πίσω, ανέτρεψε τα δεδομένα και πιθανόν ανατρέπει τον υφιστάμενο χάρτη των πολιτικών ισορροπιών, καθιστώντας την αγορά ευμετάβλητη στις εξελίξεις!
Την ώρα που οι ξένοι αλλά και οι Έλληνες ρευστοποιούν αθρόα γκρεμίζοντας τον γενικό δείκτη και τις επιμέρους μετοχές, χρηματιστηριακοί, οικονομικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι συζητούν και επεξεργάζονται τρία σενάρια ως προς το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών, η έκβαση καθενός εκ των οποίων θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του Γενικού Δείκτη και των τιμών των μετοχών!
ΣΕΝΑΡΙΟ 1: Αυτοδυναμία Μητσοτάκη
Παρά το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα που την ώρα τούτη έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία για την κυβέρνηση, εντούτοις υφίστανται πιθανότητες στον βαθμό που η οργή της κοινωνίας εκτονωθεί σύντομα, στις δεύτερες εκλογές που θα διεξαχθούν κατά πάσα πιθανότητα στις 2 Ιουλίου, η Νέα Δημοκρατία να αποσπάσει αυτοδυναμία.
Βεβαίως, η αλήθεια είναι πως σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής (21 Μαΐου) θα διαμορφώσει το πλαίσιο και τις προοπτικές για την δεύτερη Κυριακή. Εάν δηλαδή η ΝΔ πιάσει γύρω στο 30% στην πρώτη αναμέτρηση, θεωρητικά είναι σχεδόν αδύνατο να πηδήξει στο 38% στην δεύτερη!
Τούτο σημαίνει ότι για να υπάρχουν πιθανότητες αυτοδυναμίας θα πρέπει η ΝΔ να κινηθεί γύρω στο 33%- 34% την πρώτη Κυριακή!
ΣΕΝΑΡΙΟ 2: Κυβέρνηση συνεργασίας με Μητσοτάκη πρωθυπουργό ή με πρόσωπο κοινής αποδοχής!
Η δεύτερη εκδοχή την οποία συνεκτιμούν ως πιθανότερη την ώρα τούτη οι ισχυροί επιχειρηματικοί κύκλοι, είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας μετά τις εκλογές της δεύτερης Κυριακής! Πιθανότατα της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ!
Ωστόσο και το σενάριο αυτό έχει δύο εκδοχές:
Εκδοχή Α: Η ΝΔ αναδεικνύεται πρώτο κόμμα στις εκλογές με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ! Στην πράξη τούτο σημαίνει ότι το πρώτο κόμμα είναι ισχυρό, χωρίς εσωστρέφειες και με την πρωτοβουλία των κινήσεων, που σημαίνει κυβέρνηση συνεργασίας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρωθυπουργό.
Εκδοχή Β: Το πρώτο κόμμα (ΝΔ) δεν έχει βγει τόσο ισχυρό μέσα από την δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Πρώτο μεν, αλλά χωρίς μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα και χωρίς πολύ υψηλά ποσοστά!
Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση συνεργασίας θα τεθεί υπό την αίρεση της αλλαγής πρωθυπουργού με πρόσωπο κοινής αποδοχής!
Σε απλά λόγια δεν θα γίνει αποδεκτό το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού, αλλά θα αναζητηθεί άλλη προσωπικότητα με ειδικό βάρος και αποδεκτές αναφορές.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3: Τρίτες εθνικές εκλογές τέλη Αυγούστου!
Την αγορά ωστόσο απασχολεί και το γεγονός να μην υπάρξει συμφωνία των πολιτικών αρχηγών για κυβέρνηση συνεργασίας, μετά τις δεύτερες εκλογές.
Ειδικά εάν τεθεί θέμα κυβερνήσεως χωρίς τον Κυριάκο Μητσοτάκη πρωθυπουργό! Σε αυτή την περίπτωση υφίσταται η σοβαρή πιθανότητα, η χώρα να οδηγηθεί σε τρίτη συνεχή εκλογική αναμέτρηση, που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθούν στα τέλη Αυγούστου!
Το σενάριο αυτό, προβληματίζει ιδίως τους ξένους επενδυτές αλλά και τους ισχυρούς εγχώριους επιχειρηματικούς κύκλους οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι στην περίπτωση αυτή από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο δεν θα λειτουργεί τίποτε, η ακυβερνησία θα κυριαρχήσει και όλα μοιραία θα πάνε πίσω, από εξαγορές και συγχωνεύσεις έως εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις!
Οι περίεργες διαδρομές του δεξαμενόπλοιου Huelva Star συμφερόντων Θεόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου – Αποκτήθηκε ως «Cap Pierre», αντί 21, 5 εκατ., μετονομάστηκε και άλλαξε σημαία από Ελληνική σε Λιβεριανή – Το πρώτο ταξίδι Ρωσία – Ινδία, το πέρασμα από το Σουέζ και οι φορτώσεις STS (Ship to Ship) στην Ανατολική Μεσόγειο!
Τον Μάιο του 2022 στην έγκυρη νορβηγική ναυτιλιακή εφημερίδα «Tradewinds» φιλοξενήθηκε ένα άρθρο σχετικά με τις αγοραπωλησίες («S&P») δεξαμενόπλοιων.
Το άρθρο ξεκινούσε με την περιγραφή της εντυπωσιακής πώλησης του δεξαμενόπλοιου, «Cap Pierre» τύπου Suezmax κατασκευής 2004, από την βελγική εταιρεία Euronav στην ελληνικών συμφερόντων Metrostar, σχολιάζοντας ότι «Μια συμφωνία μεταξύ των δύο εταιρειών θα συμβάδιζε με τις πρόσφατες κινήσεις της Euronav, αλλά όχι τόσο με της Metrostar…», καθώς «Η Metrostar υπό την ηγεσία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου είναι επίσης μία εταιρία δραστήρια στις αγοραπωλησίες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρωθεί στα σύγχρονα δεξαμενόπλοια».
Την ίδια στιγμή, αρκετοί διεθνείς brokers που ασχολούνται με τον κλάδο του S&P ανέφεραν ότι η πώληση του «Cap Pierre» στη Metrostar έγινε έναντι 21,5 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ.
Πράγματι, αυτό που προκύπτει από τις βάσεις ναυτιλιακών δεδομένων είναι ότι το πλοίο άλλαξε ιδιοκτησία, μεταβιβάστηκε στη Metrostar και μετονομάστηκε σε Huelva Star, προφανώς από το όνομα του λιμανιού Huelva στην Ισπανία, όπου πραγματοποιήθηκε η παράδοση του πλοίου από τη Euronav στη Metrostar.
Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι, παρόλο που η Euronav ήταν βελγική εταιρεία, είχε επιλέξει την Ελληνική σημαία για το «Cap Pierre», σε αντίθεση με την Metrostar που αποφάσισε να αλλάξει την υφιστάμενη Ελληνική σημαία του πλοίου με αυτήν της Λιβερίας, παρόλο που η τελευταία ανήκει στον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, σύζυγο της Γιάννας Αγγελοπούλου, πρώην Προέδρου της Επιτροπής «Ελλάδα 2021».
Η εν λόγω απόφαση βέβαια του Έλληνα επιχειρηματία με καταγωγή από τον Βλαχοράφτη Γορτυνίας Θεόδωρου Αγγελόπουλου συνάδει μάλλον με τις μέχρι σήμερα επιλογές του, καθώς είναι γνωστό ότι κανένα από τα πλοία της Metrostar δεν φέρει την Ελληνική σημαία, ούτε απασχολεί Έλληνες ναυτικούς.
Ο ίδιος ο επιχειρηματίας άλλωστε επιθυμεί να δηλώνει πλέον κάτοικος ενός ειδυλλιακού ξενοδοχείου στο Feussiberg της Ελβετίας με άπλετη θέα στη λίμνη της Ζυρίχης, ενώ η σύζυγός του Γιάννα δηλώνει κάτοικος του αγαπημένου χειμερινού, και όχι μόνο, καταφυγίου της ελίτ Gstaad.
Όπως είναι παγκοίνως γνωστό, εντούτοις, το επίκεντρο της επιχειρηματικής, κοινωνικής και οικογενειακής ζωής τους βρίσκεται στην Αθήνα και, ειδικότερα, στη μυθική έπαυλη του Ψυχικού, όπου δεν έχουν πάψει να δεξιώνονται ανελλιπώς μέχρι σήμερα σημαίνοντα πρόσωπα και ανώτατους κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Σε κάθε περίπτωση, τα περίεργα δεν σταματούν εδώ.
Εντύπωση προκαλεί, επίσης, το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η Metrostar δεν έχει προσθέσει το Huelva Star στον στόλο της στην ιστοσελίδα της.
Έτσι, δεν είναι γνωστό στο κοινό ότι η Metrostar διαθέτει ένα δεξαμενόπλοιο τύπου Suezmax ηλικίας 19 ετών με δυνατότητα μεταφοράς 1 εκατομμυρίου βαρελιών πετρελαίου.
Τα παραπάνω γεννούν το εύλογο ερώτημα για τον λόγο της αγοράς του και της, ταυτόχρονης, απόφασης να παραμείνει αυτή εν κρυπτώ και να μην κοινοποιηθεί.
Την απάντηση τη δίνουν, ενδεχομένως, οι πλόες του πλοίου και οι φορτοεκφορτώσεις στις οποίες εμπλέκεται.
Έτσι, κατόπιν επισταμένης έρευνας σε εξειδικευμένες βάσεις δεδομένων, προκύπτει ότι το Huelva Star στο πρώτο ταξίδι που έκανε υπό την ιδιοκτησία της Metrostar φόρτωσε στην Ust Luga της Ρωσίας και ξεφόρτωσε στο Visakhapatnam στην Ινδία.
Επομένως, τέλη Απριλίου του 2022, η Metrostar έδωσε εντολή στο πλοίο της να φορτώσει πετρέλαιο στη Ρωσία, τη στιγμή που όλες οι δυτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία και τους ολιγάρχες της λόγω της εισβολής στην Ουκρανία.
Πρόκειται για την ίδια χρονική περίοδο που οι Ρώσοι εισβολείς σφυροκοπούσαν την πόλη που πήρε το όνομά της από την Παναγία, τη Μαριούπολη, οδηγώντας σε εξαθλίωση τον πληθυσμό της και καταστρέφοντας ένα από τα τελευταία εναπομείναντα και συμπαγή μέρη του Παρευξείνιου Ελληνισμού.…
Μάλιστα, το επόμενο ταξίδι του Huelva Star της Metrostar ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτο… Δορυφορικές εφαρμογές το εντόπισαν στις 2 Αυγούστου να διασχίζει το κανάλι του Σουέζ με κατεύθυνση προς τα βόρεια, στο δρόμο του για να φορτώσει στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Ωστόσο, μόλις 3 ημέρες αργότερα εντοπίστηκε ξανά να διασχίζει το κανάλι του Σουέζ με κατεύθυνση προς τα νότια.
Ωστόσο, 3 ημέρες δεν είναι αρκετές για να φτάσει το πλοίο σε λιμάνι φόρτωσης.
Είναι, όμως, υπεραρκετές, για να φορτώσει πετρέλαιο μέσω STS (Ship To Ship), δηλαδή να φορτώσει πετρέλαιο πλευρίζοντας άλλο πετρελαιοφόρο πλοίο.
Είναι γνωστό ότι οι φορτώσεις STS στην Ανατολική Μεσόγειο εξυπηρετούν ρωσικά φορτία πετρελαίου.
Φαίνεται ότι ο πειρασμός για τα υψηλά ναύλα που προσφέρουν εν μέσω του βάρβαρου πολέμου που εξαπέλυσε ο Πούτιν εναντίον της Ουκρανίας, αλλά ουσιαστικά του Δυτικού κόσμου, λύγισε τις όποιες ηθικές ή και νομικές αναστολές του 80χρονου σήμερα Θεόδωρου Αγγελόπουλου, αλλά και της συζύγου του Γιάννας.
Η τελευταία, άλλωστε, σε πρόσφατη συνέντευξή της στις 14 Ιανουαρίου 2023, δήλωνε στο πανελλήνιο ότι στον Θεόδωρο «άρεσε το μυαλό της» και «την έκανε συμμέτοχη» στις επιχειρήσεις του.
Μετά από αυτή τη συνέντευξη είναι πλέον δεδομένο ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου είναι συνέταιρος του Θεόδωρου και στη Metrostar και συνεπώς με κοινή τους απόφαση αγοράστηκε το Huelva Star, αποκρύφτηκε από το στόλο της Metrostar και δραστηριοποιήθηκε στην μεταφορά ρωσικού πετρελαίου…
Με άλλα λόγια, αφότου η Γιάννα Αγγελοπούλου ολοκλήρωσε την πολυσχιδή δραστηριότητά της για τους περίλαμπρους πατριωτικούς εορτασμούς για τα 200 χρόνια από το 1821, επιχειρώντας να μεταλαμπαδεύσει σε ολόκληρη την υφήλιο τα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας που πρεσβεύει η ιστορική Ελληνική Επανάσταση, αποφάσισε από κοινού με τον σύζυγό της να επενδύσουν σε ένα γερασμένο δεξαμενόπλοιο, προκειμένου να μεταφέρουν 1 εκατομμύριο ρωσικά βαρέλια πετρελαίου σε κάθε ταξίδι.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, όμως, ο Θεόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου με τον τρόπο αυτό δεν συμβάλλουν στη χρηματοδότηση του πολέμου του Πούτιν κατά της πολιτισμένης ανθρωπότητας;
Για όσους βέβαια έχουν καλή μνήμη, αυτό δεν θα αποτελέσει έκπληξη. Δεν ήταν παρά λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν ο Ερντογάν είχε αγοράσει ένα από τα πλωτά γεωτρύπανα με τα οποία ασκεί τη σε βάρος της πατρίδας μας αναθεωρητική στρατηγική του στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επρόκειτο για πλωτό γεωτρύπανο πρώην ιδιοκτησίας Θεόδωρου Αγγελόπουλου, το οποίο αγόρασε ο Ερντογάν μετά τη χρεοκοπία της εταιρείας που το διαχειριζόταν καταβάλοντας ένα ελάχιστο μέρος της αρχικής αξίας του πλοίου.
Αν, λοιπόν, ο Θεόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου «χρηματοδότησαν» με αυτόν τον έμμεσο και αθέλητο ίσως τρόπο το γεωτρύπανο του Ερντογάν, προκειμένου αυτό να πλεύσει στις ελληνικές θάλασσες και να κάνει γεωτρήσεις, τότε γιατί να απέχουν από το προσοδοφόρο έργο της άμεσης χρηματοδότησης των εισβολέων της Ουκρανίας;
Σε κάθε περίπτωση, τα ερωτηματικά που γεννώνται είναι μεγάλα και αναμένουν τις απαντήσεις τους.
Αναρωτιέται κανείς πράγματι κατά πόσο είναι θεμιτό για τους πρεσβευτές οικουμενικών και, ταυτόχρονα, πατριωτικών αξιών και ιδανικών, που δηλώνουν, μάλιστα, ότι βρίσκονται στο «σταυροδρόμι» αποφάσεων για το επόμενο βήμα της δημόσιας παρουσίας τους στον τόπο, να ακολουθούν τα παραπάνω αμφιλεγόμενα αν μη τι άλλο επιχειρηματικά μονοπάτια.
Πόσο μάλλον, όταν το επιχειρηματικό ζεύγος Θεόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου, ελλείψει άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, φαίνεται ότι έχει άπλετο χρόνο να συνομιλεί με κορυφαίους κυβερνητικούς παράγοντες και να εργάζεται αδιάκοπα για τα εθνικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένης κατά προτεραιότητα της ίδιας της εθνικής άμυνας…
Το ρεπορτάζ συνεχίζεται…
Όλες οι εκδοχές και όλα τα σενάρια για το μέλλον του Άκτωρα – Το φαβορί Ιντρακάτ, το ενδιαφέρον Μυτιληναίου και ΓΕΚ Τέρνα κυρίως για τις Παραχωρήσεις, «δεν πουλάμε» καμία θυγατρική λένε τώρα οι Ολλανδοί!
Επειδή εσχάτως γίνεται και πάλι λόγος πολύς γύρω από το μέλλον του Άκτωρ, μετά το προαναγγελθέν και απολύτως αναμενόμενο ναυάγιο με τον Δημήτρη Κούτρα και τον Κύπριο συνέταιρο του της Wade Adams, τον αποκαλούμενο και Ράμογλου (έχω και κότερο πάμε μια βόλτα;) από την αγορά, θα σας μεταφέρω τις δικές μου πληροφορίες καθώς και την προσωπική άποψη!
Για τον Ελλάκτωρα ο Άκτωρ όπως έχουμε γράψει κατά το παρελθόν, είναι «βαρίδι».
Και λογικά ψάχνουν να απεγκλωβιστούν υπό τις καλύτερες κατά το δυνατόν προϋποθέσεις!
Δηλαδή να αποσπάσουν ένα υψηλό τίμημα και να αποσύρουν τις εγγυητικές που έχουν παράσχει στις τράπεζες!
Ωστόσο, ο Ολλανδός δεν θα τα βάψει και μαύρα εάν ο Άκτωρ παραμείνει στον όμιλο!
Την ώρα τούτη μάλιστα η κυρίαρχη άποψη στον Ελλάκτωρα είναι να μην πουληθεί καμία θυγατρική.
Και ο όμιλος να παραμείνει δυνατός σε όλα τα μέτωπα!
Αυτή είναι η επίσημη άποψη, που ασφαλώς την δεχόμαστε και έχει βάση!
Ιδίως υπό τις πολιτικές συνθήκες έτσι όπως στη συγκυρία αυτή διαμορφώνονται.
Και κατά την οποία κάτι «μηνύματα» με «ταχυδρόμο» – τραπεζίτη- νταραβεριτζή, της κεντρικής εξουσίας, πετιόνται στον κάλαθο των αχρήστων!
Από εκεί και πέρα, το γεγονός είναι πως για τον Ακτωρα την ώρα τούτη έχουν δείξει ενδιαφέρον η Ιντρακάτ, η ΓΕΚ Τέρνα, αλλά και ο Μυτιληναίος!
Ο τελευταίος ως γνωστόν έχει άριστες σχέσεις με τον Χόλτερμαν και υπό προϋποθέσεις η πώληση του Ακτωρα στον Μυτιληναίο θα ήταν μια ομαλή διέξοδος.
Ωστόσο ο Μυτιληναίος, όπως αντιλαμβάνομαι, ενδιαφέρεται κυρίως για τις Παραχωρήσεις! Και οι Παραχωρήσεις, ως γνωστόν, δεν παραχωρούνται! Τελεία και παύλα! Δεν το θέλουν ούτε ο Ολλανδός, ούτε οι Βαρδινογιάννηδες!
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι πιθανότητες για deal με την ΓΕΚ Τέρνα έχουν περιοριστεί!
Ο Γ. Περιστέρης θέλει τις Παραχωρήσεις. Αυτό θα μπορούσε να είναι το επόμενο δυνατό «χρηματιστηριακό κόλπο»!
Μια συνένωση δυνάμεων στις Παραχωρήσεις, απόσχιση κλάδου και αυτόνομη εισαγωγή στο Χρηματιστήριο. Και πιστέψτε με, δεν υπάρχει ξένο fund που δεν θα έτρεχε να μπει σε ένα τέτοιο project!
Ιδίως εάν περιλαμβάνει και την Αττική οδό! Είτε μετά από διαγωνισμό είτε μετά από παράταση 1-2 χρόνων!
Ωστόσο ούτε αυτό την ώρα τούτη κατά πληροφορίες περπατάει, μολονότι οι πηγές μου επιμένουν ότι είχε συζητηθεί στο παρελθόν!
Όμως οι Ολλανδοί δεν μπαίνουν σε διαδικασία συζήτησης για τις Παραχωρήσεις. Και το θέμα πλέον είναι τελειωμένο!
Από εκεί και πέρα, διά της εις άτοπον απαγωγής, ο κλήρος πέφτει στην Ιντρακάτ!
Ο Εξάρχου και οι Μπακοκαυμενάκηδες και λεφτά έχουν αλλά και πληρώνουν! Δεν είναι δηλαδή σαν τον Κούτρα και τον Κύπριο Ράμογλου!
Η προσφορά της Ιντρακάτ ήταν από την αρχή υψηλότερη!
Γιατί θέλει να μπει ακόμη πιο δυνατά στο παιχνίδι και να αποτελέσει ισότιμο παίκτη στις κατασκευές!
Φανταστείτε ότι την ώρα τούτη στις 3 μεγαλύτερες εργολαβίες που βγήκαν, το κοινοπρακτικό σχήμα είναι «ΓΕΚ Τέρνα, Άκτωρ, Ιντρακάτ»!!!
Σε απλά λόγια η απόκτηση του Άκτωρα από την Ιντρακάτ την καθιστά πολύ ισχυρό παίκτη των κατασκευών!
Συμπερασματικά, και οι 3 ενδιαφέρονται για τον Άκτωρα, αλλά και ο Ολλανδός (λέει ότι) δεν πουλάει!
Αν θα έπρεπε να μιλήσουμε με πιθανότητες, προσωπικά θα έλεγα ότι φαβορί είναι η Ιντρακάτ (στην οποία κατά τη γνώμη μου θα καταλήξει ο Άκτωρ) και αουτσάιντερ ο Μυτιληναίος για πολλούς και ποικίλους λόγους!
