Το χειρότερο τρίμηνο της τελευταίας δεκαετίας αναμένεται να καταγράφει το Bitcoin, καθώς η νομισματική σύσφιξη των κεντρικών τραπεζών και η κατάρρευση πολύ σημαντικών crypto projects έχουν περιορίσει τις οδούς ρευστότητας.
Ειδικότερα, η πτώση, κατά 58%, σε ό,τι αφορά το μεγαλύτερο από άποψη κεφαλαιοποίησης κρυπτονόμισμα, είναι μεγαλύτερη από αυτή το γ’ τρίμηνο του 2011, όταν ο «βασιλιάς» ήταν ακόμη στα σπάργανα.
Υπενθυμίζεται πως από το 2011 και εξής ακολούθησε μια χρυσή δεκαετία άνθησης με συνεχή ICOs και διεύρυνση των market caps… χάρη και στην εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών.
Ωστόσο, το κλίμα έχει πλέον αλλάξει, με την τρέχουσα bear market να πυροδοτείται από την ανησυχία των ρυθμιστικών αρχών για τον συστημικό κίνδυνο που εγκυμονούν σε σχέση με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα τα cryptos.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Bitcoin υποχωρούσε έως και 4,4% το πρωί της Πέμπτης στο Λονδίνο στα 19.302 δολάρια, το χαμηλότερο «ύψος» από τις 19 Ιουνίου. Τα πιο altcoins «πήγαιναν» χειρότερα, με το Avalanche και το Polygon να «πέφτουν» περίπου 8%.
Οι αναλυτές
Παρ’ όλη τη ζοφερή κατάσταση, ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν σημάδια ότι ο πυθμένας μπορεί να είναι κοντά. Η απομόχλευση που επιτάχυνε την καταστροφή τους τελευταίους μήνες μπορεί να μην έχει πολλά ακόμη να προκαλέσει, ανέφεραν οι αναλυτές της JPMorgan Chase & Co. σε σημείωμα που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 29 Ιουνίου. Τόνισαν επίσης πως το capital funding συνεχίστηκε με υγιή ρυθμό τον Μάιο και τον Ιούνιο».
«Το Bitcoin σημείωσε αρκετές επιτυχίες τα τελευταία δώδεκα χρόνια κάνοντας κυκλικά χαμηλά κάθε 90 εβδομάδες» δήλωσε ο αναλυτής στρατηγικής της Fundstrat, Mark Newton, ο οποίος προσέθεσε: «Τα χαμηλά θα πρέπει να είναι προ των πυλών σύμφωνα με αυτό το σύνθετο κύκλου. Οι επενδυτές θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση τον μήνα Ιούλιο, ψάχνοντας ευκαιρίες στα χαμηλά, ενόψει μιας υγιούς ανάκαμψης».
Η λέξη φόβος στα κρυπτονομίσματα
Στον κόσμο των κρυπτονομισμάτων υπάρχει ένας όρος, το FUD, συντομογραφία των αγγλικών λέξεων “φόβος”, “αβεβαιότητα” και “αμφιβολία”. Είναι ένα είδος κηλίδας στον κόσμο των crypto, ένας όρος που κάνει τους “πιστούς” αυτής της αγοράς πιο ανθεκτικούς έναντι των επικριτών. Αυτό που οδηγεί αυτήν την αγορά από την πρώτη στιγμή που άνθισε είναι μια ένθερμη “tecno-αισιοδοξία”, μία πεποίθηση ότι η τεχνολογική πρόοδος σ’ αυτόν τον τομέα -ο οποίος μετράει ήδη 13 χρόνια- θα μεταμορφώσει τον τρόπο που ο κόσμος χρησιμοποιεί τα χρήματα.
Για ανθρώπους όπως ο Μάικλ Σέιλορ, Διευθύνων Σύμβουλος της MicroStrategy, μιας εταιρείας που κατέχει χιλιάδες bitcoin, αυτή η αισιοδοξία είναι υπαρξιακής σημασίας. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που δημοσίευσε αυτή την έντονη φωτογραφία στο προφίλ του στο Twitter, αφού έχασε περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια στα χαρτιά:
Αλλά η κατάσταση για τον Σέιλορ και την εταιρεία του φαίνεται να είναι λίγο επικίνδυνη με το bitcoin σε ελεύθερη πτώση. Περαιτέρω πτώσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα τρομερό περιθώριο κέρδους από τις τράπεζες και, ίσως, μια πλήρη εξάλειψη.
Αυτές μάλλον δεν είναι οι τελευταίες μέρες των κρυπτονομισμάτων, ακόμα κι αν είναι οι τελευταίες της κορυφαίας εποχής τους. Μόλις στις αρχές του 2019, το bitcoin ήταν 85% μακριά από το ιστορικό υψηλό του και το ethereum αντίστοιχα 95%.
Το γεγονός ότι έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια δολάρια σε crypto έχει να κάνει εν πολλοίς και με την πραγματικότητα ότι οι αγορές δεν είναι ρυθμισμένες, δίνοντάς ένα παράθυρο στους επενδυτές να αποκομίζουν τεράστια κέρδη προτού παρέμβει η κυβέρνηση.
Αλλά είναι επίσης δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το παιχνίδι -στο οποίο τα κρυπτονομίσματα είναι το άγριο νέο σύνορο των χρηματοοικονομικών και τεχνολογικών βιομηχανιών και οι παίκτες όλων των ειδών καταλαβαίνουν πώς να επωφεληθούν εκεί- έχει τελειώσει για τα καλά.
Τούτου λεχθέντος, κάτι είναι διαφορετικό τώρα: ο φόβος είναι διάχυτος, η αβεβαιότητα είναι προφανής όπως και η αμφιβολία. Και ενώ υπάρχουν πολλές απειλές από έξω -όπως οι ρυθμιστικές αρχές που απειλούν να περιορίσουν τις απάτες που γίνονται και χώρες όπως η Κίνα που κλείνουν τις αγορές- τα προβλήματα που οδηγούν τις πρόσφατες κρίσεις φαίνεται να προκαλούνται σε μεγάλο βαθμό από μέσα.
Πολλοί μεγάλοι παίκτες φαίνεται να έχουν βάλει τους εαυτούς τους σε επικίνδυνη θέση και έχουν αναλάβει δεσμεύσεις που ίσως και να μην μπορούν να τηρήσουν. Συνολικά, ισοδυναμεί με μια συνταγή για έναν κλασικό οικονομικό πανικό όπως αυτόν που οδήγησε και στο κραχ της Lehman Brothers το 2008.