Φουλ δουλεύουν οι μηχανές για το νόμο που θα ρυθμίζει τα θαλάσσια αιολικά πάρκα στα οποία θα επενδύσουν τουλάχιστον 8 ελληνικοί και 6 μεγάλοι ξένοι όμιλοι.

Όπως έχουν γράψει εγκαίρως το radar.gr και η ΑΞΙΑ, μέσα στο καλοκαίρι θα έχει γίνει νόμος το νομοσχέδιο για τα offshore αιολικά έργα, δηλαδή τα θαλάσσια αιολικά πάρκα.

Ο αναθεωρημένος σχεδιασμός του ΥΠΕΝ περιλαμβάνει παραχώρηση των θαλάσσιων οικοπέδων μέσα από έναν και μόνο διαγωνισμό, με τον οποίο ο επενδυτής που μειοδοτεί θα νοικιάζει τόσο το «οικόπεδο», όσο και την ταρίφα για το έργο που πρόκειται να αναπτύξει.

Ετσι οι υποψήφιοι επενδυτές ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ασχοληθούν παράλληλα με πολλά θαλάσσια οικόπεδα ίσως και με όλα όσα πρόκειται να παραχωρηθούν.

Συνεπώς για το ίδιο «οικόπεδο» θα μπορούν να πραγματοποιήσουν ανεμολογικές μετρήσεις περισσότεροι από ένας επενδυτές.

Θαλάσσια αιολικά πάρκα – Οι περιοχές ενδιαφέροντος

Το εντονότερο ενδιαφέρον καταγράφεται για τις περιοχές των Κυκλάδων, του Βορείου Αιγαίου, των Δωδεκανήσων και της Κρήτης όπου το αιολικό δυναμικό είναι υψηλό.

Σύμφωνα με τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, οι συγκεκριμένες περιοχές «χωρούν» θαλάσσια αιολικά πάρκα έως και 40 GW πλωτά και 10 GW σε έργα σταθερού πυθμένα.

Ήδη, έχει γίνει λεπτομερής χαρτογράφηση των ελληνικών θαλασσών κατά την οποία εντοπίζονται οι βέλτιστες περιοχές, στις Κυκλάδες, στο Βόρειο Αιγαίο, μεταξύ Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου, στα Δωδεκάνησα, στον άξονα Ικαρίας – Πάτμου – Λέρου καθώς και στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Καρπάθου.

Η χρηματοδότηση

Το σχέδιο προβλέπει άντληση κεφαλαίων ύψους 350 εκατομμυρίων ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης Νησιών.

Θα αξιοποιηθεί μέρος των εσόδων από τη δημοπράτηση 25 εκατ. δικαιωμάτων που έχουν εκχωρηθεί στη χώρα μας έως το 2030, για την απεξάρτηση των νησιών από τα ορυκτά καύσιμα.

Με αυτό το ποσό, θα χρηματοδοτηθούν τα έργα των υποβρύχιων καλωδίων, τα οποία θα κατασκευασθούν ώστε κάθε ένα τέτοιο έργο να εγχέει την παραγόμενη ενέργεια στο σύστημα μεταφοράς.

Είναι γεγονός ότι η τεχνολογία των πλωτών ανεμογεννητριών κάνει τα πρώτα της βήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, σε αυτή την περίπτωση η επενδυτική ενίσχυση θα έχει ως στόχο την άρση της επενδυτικής αβεβαιότητας που δημιουργεί η εφαρμογή της.

Παράλληλα η τεχνολογία των πακτωμένων ανεμογεννητριών είναι ήδη δοκιμασμένη σε άλλες χώρες του εξωτερικού. Επομένως, τόσο από τεχνολογικής όσο και από οικονομικής σκοπιάς, δεν υπάρχει ρίσκο στη χρηματοδότηση ενός ανάλογου έργου.

«Το πλαίσιο ανάπτυξης υπεράκτιων πάρκων θα καλύπτει νέα έργα τόσο με fixed bottom, όσο και με πακτωμένες ανεμογεννήτριες» μας λέει στέλεχος του ΥΠΕΝ και συνεχίζει: «το σχέδιο καλύπτει σχεδιαζόμενα έργα τόσο με πακτωμένες ανεμογεννήτριες (fixed bottom), όσο και πλωτά πάρκα. Δυνητικές πηγές των κεφαλαίων για την επενδυτική ενίσχυση αποτελούν το REPowerEU, όσο και το Ταμείο Απανθρακοποίησης Νησιών».

Σε σχέση με τις χρηματοδοτήσεις ενεργειακών επενδύσεων από το REPowerEU, παράγοντας του ΥΠΟΙΚ τονίζει πως «θα ενταχθεί ως έργο-πιλότος και ένα από τα πάρκα με πακτωμένες ανεμογεννήτριες, τα οποία έχουν ήδη εξασφαλίσει άδειες παραγωγής. Η επιλογή προς ένταξη ενός πάρκου της συγκεκριμένης κατηγορίας οφείλεται κατ΄ αρχάς ακριβώς στο γεγονός ότι ανάλογες επενδύσεις έχει ήδη προχωρήσει σε κάποιον βαθμό αδειοδοτικά, με συνέπεια να μπορεί να δρομολογηθεί σχετικά άμεσα η υλοποίησή τους».

Πρόσω ολοταχώς για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα - Ποιοι Έλληνες και ξένοι μπαίνουν στο παιχνίδι

Ποιοι Έλληνες και ξένοι μπαίνουν στο παιχνίδι

Στην ελληνική αγορά έχουν κινητοποιηθεί εδώ και 18 μήνες μεγάλες ελληνικές και ξένες εταιρείες.

Άλλωστε η γ.γ. Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου και ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης είχαν επαφές εδώ και καιρό με πάνω από 20 εταιρείες του κλάδου, μεταξύ των οποίων Equinor-STATOIL, Copenhagen Investment Partners (CIP), European Energy, Northland Power, Total και Shell.

Στις επαφές διαπιστώθηκε το ενδιαφέρον τους για επενδύσεις στα νερά του Αιγαίου.

Από ελληνικής πλευράς οι εταιρείες ΤΕΡΝΑ, Motor Oil , ΕΛΠΕ, «Κοπελούζος», ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Intrakat, Ελλάκτωρ, ΕΝΤΕΚΑ, Eunice, Jasper Wind, ITA, RF Energy και Resinvest δείχνουν ενεργό ενδιαφέρον.

Οι μεγάλες επενδύσεις στα θαλάσσια αιολικά πάρκα παγκοσμίως!

Τα οff shore αιολικά πάρκα παγκοσμίως γνωρίζουν μια ραγδαία ανάπτυξη καθώς αναπτύσσονται με 30% ετησίως τα τελευταία χρόνια.

Σήμερα, η εγκατεστημένη ισχύς φτάνει τα 30 γιγαβάτ, τα οποία υπολογίζεται να φτάσουν τα 230 γιγαβάτ έως το 2030.

Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία επικαιροποίηση των στοιχείων (τέλος του 2021) το 2050 η εγκατεστημένη ισχύς θα φτάσει τα 2.200 Γιγαβάτ.

Σήμερα υπάρχουν 5.566 τουρμπίνες σε θαλάσσια αιολικά πάρκα στην ΕΕ και υπολογίζεται ότι παγκοσμίως έως το 2050 θα ξεπεράσουν τις 150.000 από τις οποίες το 15% με 20% θα αντιπροσωπεύουν οι πλωτές ανεμογεννήτριες.

Μέσα στα επόμενα 30 χρόνια εκτιμάται ότι το 90% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα είναι από ΑΠΕ από 29% που ήταν στα τέλη του 2020 και 60% που προβλέπεται να είναι το 2030.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν στους ελληνικές ενεργειακούς ομίλους οι Νορβηγοί, μέχρι σήμερα λειτουργούν 33,9 γιγαβάτ υπεράκτιων αιολικών και 430,4 γιγαβάτ είναι υπό ανάπτυξη.

Η ΕΕ έχει πολύ υψηλούς στόχους για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα με στόχο να φτάσουν στα 450 γιγαβάτ το 2050, απορροφώντας σε κεφάλαια το αστρονομικό ποσό των 1,4 τρις ευρώ.

Ειδικότερα, για την Νορβηγία τα στρατηγικά πλάνα περιλαμβάνουν έργα 30 γιγαβάτ με τις συνολικές επενδύσεις να προσεγγίζουν τα 700 δισεκατομμύρια Νορβηγικές Κορώνες, δημιουργώντας 750.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης και 36.000 θέσεις εργασίας το χρόνο στον τομέα της λειτουργίας και συντήρησης.

Σύμμαχος για την διεθνή ανάπτυξη των θαλάσσιων αιολικών θα είναι η ραγδαία υποχώρηση του σταθμισμένου κόστους ενέργειας για τα πλωτά αιολικά, το οποίο το Νορβηγικό cluster υπολογίζει από 140 ευρώ η μεγαβατώρα το 2021 ότι θα κατέβει στα 50 ευρώ ανά MW το 2035, αυξάνοντας όμως διαδοχικά και την ισχύ της αιολικής ενέργειας.

Σε ότι αφορά το σταθμισμένο κόστος για τα έργα σταθερής έδρασης, από 80 ευρώ σήμερα εκτιμάται ότι θα πέσει περίπου στο 45 ευρώ /MW την ίδια περίοδο.

Την μείωση του κόστους θα επηρεάσουν οι μεγαλύτερες τουρμπίνες, η μαζική κατασκευή έργων, οι καινοτομίες και η βελτίωση των υποδομών.