Εκ πρώτης δείχνει συμπτωματικό, να συμμετέχουν σε 2 διαγωνιστικές διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, οι ίδιες μόνο τρεις κατασκευαστικές εταιρίες, που «μαζί» ή «χώρια» διεκδικούν τα έργα μαμούθ της ΕΥΔΑΠ και του ΒΟΑΚ παίζοντας ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο!
Στον έναν διαγωνισμό, αυτόν της ΕΥΔΑΠ προϋπολογισμού 291 εκατ. ευρώ που αφορά το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα Αττικής, κατεβαίνουν δύο υποψήφια εργοληπτικά σχήματα: πρώτον η Ελλάκτωρ (διά μέσω της Άκτωρ Παραχωρήσεις) και δεύτερον η κοινοπραξία ΓΕΚ Τέρνα – Ιντρακάτ!
Την ίδια στιγμή απορία και ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός πως στον εν λόγω διεθνή διαγωνισμό των περίπου 300 εκατ. ευρώ δεν συμμετέχουν στον διαγωνισμό ούτε η περίφημη γαλλική Suez των λόμπι στο Μαξίμου και την εξειδίκευση σε έργα υδάτινων πόρων (η οποία από κοινού με Τέρνα και Ιντρακάτ είχαν διεκδικήσει μέχρι τέλους το έργο της Ψυττάλειας), ούτε ο Αβαξ (πήρε την Ψυτάλλεια μαζί με τον Ακτωρα), ούτε φυσικά ο Μυτιληναίος που επίσης είχε διεκδικήσει τον διαγωνισμό μαμούθ για την επεξεργασία των λυμάτων της Ψυττάλειας μαζί με την τεχνική εταιρία Χρ. Κωνσταντινίδης!
Για ποιο λόγο άραγε η Suez και οι 2 από το big 5 των κατασκευών γύρισαν την πλάτη στον διαγωνισμό; Τι τρέχει; Ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε;
Στον άλλο διαγωνισμό, αυτόν του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης προϋπολογισμού 360 εκατ. ευρώ κατεβαίνει ως υποψήφιο για να διεκδικήσει το έργο – μαμούθ μόνο ένα κοινοπρακτικό σχήμα, που συμπτωματικά αποτελείται από τις 3 τεχνικές εταιρίες που διεκδικούν τον διαγωνισμό της ΕΥΔΑΠ!
Στην προκειμένη περίπτωση τα 360 εκατ. του ΒΟΑΚ διεκδικούν από κοινού (ενώ τα 291 εκατ. της ΕΥΔΑΠ χώρια!!!) ΓΕΚ Τέρνα- Ελλάκτωρ- Ιντρακάτ!
Και πάλι δεν κατεβαίνουν στον διαγωνισμό, απέχοντας επιδεικτικά χωρίς προφανή λόγο οι ισχυρές κατασκευαστικές εταιρείες ΑΒΑΞ και Μυτιληναίος!!!
Γιατί άραγε σνομπάρουν το έργο και ούτε καν το διεκδικούν; Δεν έχουν ανάγκη τα 360 εκατ. ευρώ; Ή μήπως και εδώ κάτι άλλο συμβαίνει;
Υπό αυτή την οπτική γωνία το μόνο βέβαιο είναι πως «εντελώς συμπτωματικά» τρεις τεχνικές εταιρείες και συγκεκριμένα ΓΕΚ Τέρνα- Ελλάκτωρ – Ιντρακάτ, είτε από κοινού, είτε χώρια θα κερδίσουν τους σχετικούς διαγωνισμούς!
Παίζοντας χωρίς αντίπαλο αφού οι ανταγωνιστές, Έλληνες και ξένοι δεν έχουν κατέβει!!!
Για να ξέρετε, τα «παλιά καλά χρόνια» φαινόμενα τέτοια τα αποκαλούσαμε «μοιρασιές» των εργολάβων!!!
Δεν κατεβαίνουν όλοι, για να μη χτυπηθεί το έργο και να αποφευχθούν μεγάλες εκπτώσεις, το παίρνει το έργο στο όνομα του ένα σχήμα και στη συνέχεια είτε η κοινοπραξία διευρύνεται, είτε οι απέξω παίρνουν το μερίδιο τους ως υπεργολάβοι!
Εκτός και αν ακολουθούν το σύστημα «ρολόι», οπότε έχουν μοιράσει εκ των προτέρων τα έργα, ποιος θα πάρει ποιο και οι μεν δεν κατεβαίνουν στα έργα που χτυπάνε οι δε! Τόσο απλά…
