Η Opel στην έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης παρουσίασε ένα αυτοκίνητο το οποίο τράβηξε το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Δεν ήταν μοντέλο παραγωγής, αλλά μια ιδέα για ένα μοντέλο που ίσως ακολουθούσε το δρόμο της παραγωγής. Είχε πολύ μακριά μούρη, πολύ χαμηλό και θέσεις για δύο και αναδυόμενους προβολείς. Ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του, και ο σχεδιασμός έφερε την υπογραφή του Έρχαρντ Σνελ.

Αυτό το αυτοκίνητο ήταν το πρώτο concept που παρουσίασε ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, και μετά ήρθε ο έρωτας (όπως είναι και ο τίτλος της αμερικάνικης κωμωδίας που παίχτηκε στους κινηματογράφους το 1967) όπου και οι υπόλοιπες ευρωπαίκές αυτοκινητοβιομηχανίες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Opel.

Πρωτοπόρος σε αυτήν την καινοτομία η Opel, καθιερώνοντας κάτι, το οποίο σήμερα δεν νοείται να μην προηγείται κάποιο concept πριν τη «γέννηση» ενός νέου μοντέλου.

Εξάλλου στις μεγάλες εκθέσεις του πλανήτη, τα concept έχουν το πρώτο ρόλο καθώς ξεναγούν τους επισκπετες στο αύριο, σε ο,τι έχει να κάνει με το design, αλλά και με τις τεχνολογίες. Η Opel λοιπόν βλέποντας το πόσο θετικά είχε αντιδράσει ο κόσμος, προχώρησε στην παραγωγή του μοντέλου.

Η βασική σχεδιαστική ιδέα έμεινε η ίδια, έγιναν όμως μερικές υποχρεωτικές αλλαγές ώστε το αυτοκίνητο να πάρει έγκριση για τον δρόμο. Το πράσινο φως λοιπόν δόθηκε και τον Αύγουστο του 1968 ξεκίνησε η παραγωγή. Ήταν το πιο μοντέρνο αυτοκίνητο στην οικογένεια της Opel.

Το εσωτερικό ακολουθουσε τα σπορ αυτοκίνητα της εποχής με δύο στρογγυλά όργανα  κθώς και τρία μικρότερα πάνω από το ραδιόφωνο, Το τιμόνι ήταν 3άκτινο και καθίσματα bucket. Aπό πλευράς κινητήρων η μια έκδοση που ήταν περισσότερο για την Ευρώπη έφερε 4κύλινδρο σύνολο 1.1 λίτρων με 67 ίππους ενώ η μεγαλύτερη ήταν 1.9 λίτρων με 102 ίππους. Φυσικά ήταν ατμοσφαιρικοί καθώς turbo τότε δε χρησιμοποιούσαν οι εταιρίες.

Διαβάστε ακόμη: