Η δύσκολη οικονομική δυσπραγία της περιόδου των πρώτων ετών της πανδημίας, έδωσε τη θέση της στην ακόμα πιο δύσκολη, έως ασφυκτική οικονομική συγκυρία, αρχής γενομένης από το φθινόπωρο του 2021, που επιτάθηκε την περίοδο που ακολούθησε τον πόλεμο στην Ουκρανία και έφερε στην επιφάνεια με οξύτερο τρόπο την ενεργειακή κρίση και την κρίση του ανεξέλεγκτου πληθωρισμού.
Οι κεντρικές τράπεζες, φυσικά και η “δική” μας ΕΚΤ, έσπευσαν να αυξήσουν τα επιτόκια τους για να αναχαιτίσουν την καλπάζουσα ακρίβεια, γεγονός που αναγκαστικά παρέσυρε προς τα πάνω το κόστος χρήματος, αλλά αύξησε σε σημαντικό βαθμό και το κόστος εξυπηρέτησης των δανείων.
Η κατάσταση πολιορκίας, από πολλά μέτωπα, που όλα οδηγούν σε αυξημένα κόστη εξυπηρέτησης των κύριων αναγκών και του στοιχειώδους κόστους διαβίωσης, οδήγησε σε αυτό που μαθηματικά επιφέρουν παρόμοιες χρήσεις και το οποίο – για να ευλογήσουμε και τα γένια μας – αναφέραμε ότι θα συμβεί από το καλοκαίρι, όταν οι πολίτες δεν είχαν αντιληφθεί ακόμα αυτό που έρχεται ή σε κάθε περίπτωση την έντασή του.
Δηλαδή, σε αυξημένες αναλήψεις, προκειμένου τα νοικοκυριά να αντιμετωπίσουν την καθολική ακρίβεια σε καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης και σε υπηρεσίες, με τους δυσθεώρητους λογαριασμούς ρεύματος, να “πνίγουν” τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Μιλάμε πλέον, μετά από σχεδόν έναν χρόνο που διαρκεί αυτή η ζοφερή κατάσταση για την οικονομία και τους πολίτες, για έναν οικονομικό Αρμαγεδδών, που απειλεί κοινωνία και οικονομία, την ίδια ώρα που τα κέρδη συγκεκριμένων επιχειρηματικών τομέων, που έχουν δραστηριότητες στο χώρο της ενέργειας εκτινάχθηκαν σε πρωτοφανή ύψη, προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα.
Αλλά, μην ξεχνάμε και τα πολύ μεγάλα τραπεζικά κέρδη, τα οποία – πέραν των μη επαναλαμβανόμενων κερδών – προήλθαν από την αύξηση των δανειακών δόσεων, τις υπέρογκες χρεώσεις και τα μηδαμινά επιτόκια καταθέσεων, που ακόμα και σήμερα παραμένουν σε προκλητικά επίπεδα, παρά τις…θεατρικού τύπου δηλώσεις για “μπινελίκια” τραπεζιτών – Σταϊκούρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τραπεζικές πηγές, σχεδόν καθημερινά πλέον, εδώ και δύο τουλάχιστον μήνες σημειώνεται μεγάλη μείωση ποσών σε καταθετικούς λογαριασμούς, γεγονός που φέρεται να έχει αρχίσει να ανησυχεί ιδιαίτερα τις διοικήσεις των τραπεζών. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα λογαριασμών με μικρά σχετικά ποσά, κάτω των 20.000 ευρώ, παρατηρείται το φαινόμενο ολικής σχεδόν ανάληψης και διατήρησης απλά του λογαριασμού με ελάχιστο ποσό.
Τραπεζικός παράγων με τον οποίο συνομιλήσαμε, αναφέρει ότι “έχει χτυπήσει καμπανάκι στα αρμόδια τμήματα των τραπεζών, καθώς φοβούνται περαιτέρω κλιμάκωση των αναλήψεων από καταθέτες”.
Πολύ περισσότερο που τα επιτόκια παραμένουν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα και σήμερα, παρά τις προσπάθειες ωραιοποίησης, με πάρα πολύ μικρές αυξήσεις, οι οποίες ουσιαστικά πιο πολύ εξόργισαν τους καταθέτες, παρά τους ενθάρρυναν να αφήσουν τις όποιες αποταμιεύσεις τους στις τράπεζες, που την ίδια ώρα δανείζουν με επιτόκια 4% και 5%.
Ακόμα και η ΕΚΤ στο τελευταίο δελτίο της αναφέρει πολύ χαρακτηριστικά και εύγλωττα ότι οι πραγματικοί μισθοί είναι τώρα σημαντικά χαμηλότεροι απ’ ότι ήταν πριν από την πανδημία του κορονοϊού και είναι πιθανό να υποχωρήσουν περαιτέρω τους επόμενους μήνες.
Και αυτό γιατί ο πληθωρισμός παραμένει φυσικά σε πολύ υψηλά επίπεδα και σε κάποιους επιμέρους τομείς (π.χ. τρόφιμα) συνεχίζει να αυξάνεται, ενώ οι λογαριασμοί ενέργειας, που επιδοτούνται από τα κράτη-μέλη, αποτελούν μεγάλο αγκάθι, με δεδομένο ότι απομυζούν εθνικά κεφάλαια, πλουτίζοντας λίγους και συντελώντας στην φτωχοποίηση των πολλών.
Οπότε, οι καταθέτες, όντας εγκλωβισμένοι στη μέγγενη χαμηλών μισθών και ανεξέλεγκτα υψηλών τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες, δεν έχουν άλλη επιλογή από την χρησιμοποίηση των οικονομιών τους που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς.
Διαβάστε ακόμη:
