Πάνω σε ένα φιλόδοξο project δουλεύουν ερευνητές του Center for Bits and Atoms του ΜΙΤ, καθώς σχεδιάζουν ρομπότ τα οποία μπορούν ουσιαστικά να συναρμολογηθούν μόνα τους.

Η ομάδα παραδέχεται ότι ο στόχος ενός αυτόνομου ρομπότ που θα φτιάχνεται μόνο του είναι ακόμα «χρόνια μακριά», όμως η μέχρι στιγμής δουλειά τους επιδεικνύει θετικά αποτελέσματα.

Στο κέντρο του συστήματος βρίσκονται voxels (πρόκειται για όρο τον οποίο έχουν «δανειστεί» από τα computer graphics), τα οποία κουβαλούν ισχύ και δεδομένα, που μπορούν να μοιραστούν ανάμεσα στα κομμάτια. Τα κομμάτια σχηματίζουν τα θεμέλια του ρομπότ, πιάνοντας και συνδέοντας επιπλέον voxels, πριν να κινηθούν πάνω στο δίκτυο, για περαιτέρω συναρμολόγηση.

«Η προσέγγισή μας αμφισβητεί τη συμβατική άποψη ότι τα μεγαλύτερα οικοδομήματα χρειάζονται μεγαλύτερα μηχανήματα για να τα χτίσουν, και θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε τομείς που σήμερα είτε απαιτούν σημαντικές κεφαλαιουχικές επενδύσεις για υποδομές ή και είναι εντελώς αδύνατοι», σημειώνουν οι ερευνητές στη μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο Nature, σύμφωνα με το techcrunch.com.

Η ανάπτυξη του κατάλληλου επιπέδου νοημοσύνης για αυτά τα συστήματα είναι το μεγάλο εμπόδιο. Μεταξύ άλλων, τα ρομπότ πρέπει να αποφασίσουν πώς και πότε να κατασκευάσουν ένα νέο ρομπότ, πότε να αρχίσουν να το κατασκευάζουν και πώς να αποφύγουν να πέσουν το ένα πάνω στο άλλο στη διαδικασία.

Υπάρχουν όμως, ακόμα, και προβλήματα με το hardware, καθώς η ομάδα δουλεύει αυτή τη στιγμή πάνω στην κατασκευή ισχυρότερων συνδέσεων ανάμεσα στα voxels.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές του MIT, σήμερα υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα 3D-printed σπίτια, όμως αυτή τη στιγμή, για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτούνται εκτυπωτές που είναι εξίσου μεγάλοι ή και μεγαλύτεροι από το ίδιο το σπίτι που χτίζεται. Επομένως, τα οφέλη από ένα σπίτι που θα μπορούσε να συναρμολογείται από ένα πλήθος μικροσκοπικών ρομπότ είναι προφανή.

Η NASA και το ερευνητικό εργαστήριο του αμερικανικού στρατού συμμετείχαν στη χρηματοδότηση του project.

Διαβάστε ακόμη: