Σκεπτόμενοι τα πλούτη, το μυαλό πηγαίνει αμέσως στη μορφή του Elon Musk και τον Jeff Bezos, να προσπαθούν ο ένας να ρίξει τον άλλο από το βάθρο του πιο πλούσιου ανθρώπου στη Γη.
Πολυμήχανοι και οι δύο, τεράστια μυαλά και ικανοί να ξεχωρίσουν μια ευκαιρία από χιλιόμετρα μακριά.
Και φυσικά να μην την αφήσουν ανεκμετάλλευτη. Οι περιουσίες τους ζαλίζουν.
Φτάνουν για ζωές αμέτρητες, αμέτρητων ανθρώπων, εξυπηρετούν όμως τους ίδιους, αποκλειστικά. Και στο τέλος της μέρας, αυτό ίσως και να τις περιορίζει.
Κοιτώντας πίσω στην ιστορία, υπάρχει ένας άνθρωπος, τον οποίο δεν γνωρίζουν πολλοί και ο οποίος έζησε αφήνοντας πίσω του αμύθητα πλούτη και ένα τεράστιο έργο για τους ανθρώπους του.
Δεν ήταν κάποιος Ευρωπαίος βασιλιάς, δεν ήταν κάποιος Κινέζος αυτοκράτορας, ήταν ο Mansa Musa, ο σουλτάνος του βασιλείου της Δυτικής Αφρικής, του οποίου η περιουσία ούτε να μετρηθεί μπορούσε, ούτε να συγκριθεί ποτέ.
Γεννήθηκε το 1280 μ.Χ. και ήταν κληρονόμος της δυναστείας των Keita. Ο Musa δεν ήταν πρωτότοκος γιός και κανονικά δεν θα περίμενε ποτέ να ηγηθεί στη χώρα του.
Ο σουλτάνος αδερφός του Mansa Abu Bakr, μια περιπετειώδης και ανήσυχη φύση, αποφάσισε να αφήσει πίσω του διοίκηση της χώρας του και να ανοίξει πανιά, γοητευμένος από τον Ατλαντικό ωκεανό. 2,000 πλοία και δεκάδες χιλιάδες ναύτες και δούλοι, αναχώρησαν μαζί του σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, όπως αποδείχθηκε.
Για τον Musa από την άλλη, έδειξε τον δρόμο για το θρόνο.
Το Mali ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού εκείνη την εποχή, με περισσότερες από τις μισές ποσότητες που υπήρχαν να προέρχονται από εκεί.
Με τεράστια οικονομική δύναμη και μεγάλο πάθος για επέκταση, ο Musa ‘’επιβλήθηκε’’ εύκολα στα γειτονικά κράτη μέσω του εμπορίου. Χρυσός, αλάτι και ελεφαντόδοντο, άλλαζαν καθημερινά χέρια, κάνοντας τον Musa όλο και πλουσιότερο, κάνοντας τη Δυτική Αφρική όλο και πιο ισχυρή.
Κατά τη βασιλεία του, η χώρα άγγιξε το πλάτος ολόκληρης της ηπείρου. Από τον Ατλαντικό, μέχρι τον Νίγηρα, το όνομα του Musa είχε τη βαρύτητα θεότητας.
Το έργο του για τους πολίτες ήταν τεράστιο. Σχολεία, δημόσια κτήρια, βιβλιοθήκες, τζαμιά, χτίζονταν με την καθοδήγηση διάσημων αρχιτεκτόνων της εποχής, ενώ στην αυλή του έβρισκαν στέγη οι μεγαλύτεροι ποιητές και καλλιτέχνες του καιρού, οι οποίο λάμβαναν απίστευτα ποσά για να παράγουν τέχνη.
Οι μετακινήσεις του Musa Mansa ήταν επικές. Στο θρυλικό του ταξίδι στη Μέκκα, ένα καραβάνι 60,000 ανθρώπων ανέλαβε τη συνοδεία του.
Με ρούχα που θα ζήλευαν βασιλιάδες, εκατοντάδες καμήλες να μεταφέρουν χρυσάφι, διέσχιζαν ερήμους και έμπαιναν μέσα σε πόλεις όχι σαν κατακτητές, αλλά σαν ένα σύνολο που ξόδευε πολλά και έκανε πλούσιο όποιον εύρισκε στο δρόμο του.
Σύμφωνα με ιστορικούς, το πέρασμά τους από το Κάιρο, άφησε τόσα πολλά χρήματα που προκλήθηκε πληθωρισμός που ταλαιπώρησε τη χώρα για περισσότερα από 10 χρόνια.
Πεθαίνοντας στα 57 του χρόνια, άφησε πίσω του μια περιουσία που αν κάποιος μπορούσε να υπολογίσει σε 550 δισεκατομμύρια δολάρια.
Άλλες πηγές λένε πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Τα πλούτη του ήταν ένας συνδυασμός που απαγορεύει κάθε προσέγγιση, δεν έχει νούμερο γιατί δεν έχει υπάρξει ποτέ κάτι ανάλογο.
Και όμως, παρά το μέγεθος της περιουσίας, οι διάδοχοί του κατάφεραν να εξαφανίσουν τα πάντα, οδηγώντας την αυτοκρατορία της Δυτικής Αφρικής στο μαρασμό και την αφάνεια.
