Οι υποθέσεις τόσο με την μετοχή της Attica Bank όσο και με την περίπτωση της μετοχής της MIG, οι οποίες έχουν αναστατώσει την ήσυχη συνήθως ελληνική χρηματιστηριακή αγορά, έχουν θέσει προβληματισμούς διλήμματα για το σύνολο των κανόνων που διέπουν ή υποτίθεται ότι διέπουν τη λειτουργία της και το κατά πόσο τηρούνται σε κάθε συναλλαγή, αλλά έθεσαν επί τον τύπον των ήλων και τη λειτουργία των ίδιων των θεσμικών οργάνων και των εποπτικών αρχών, μηδέ εξαιρουμένων και των διοικήσεων των εισηγμένων εταιρειών.

Το τι έχει ειπωθεί, γραφεί και ακουστεί αυτές τις επίμαχες ημέρες, αποτελεί υλικό για… κινηματογραφική ταινία, με εξασφαλισμένους ηθοποιούς, πρωταγωνιστές και κομπάρσους, όλοι με την ευγενή φιλοδοξία ενός Όσκαρ ρόλου.

Και θα ήταν θεμιτό, αν στις δύο προαναφερόμενες περιπτώσεις, το διακύβευμα ήταν μόνο το… βραβείο, αλλά ένας πακτωλός κερδών, μέσα σε λίγα μόλις εικοσιτετράωρα, προερχόμενος όχι από χορηγίες και διαφημιστικά έσοδα, αλλά από αγοραπωλησίες μετοχών, με εξασφαλισμένη ημερήσια απόδοση της τάξης του 30%.

Το πρωτοφανές με την νέα αυξημένη δημόσια πρόταση από την Τρ. Πειραιώς ! Νόμιμο ή ηθικό;

Έρχομαι τώρα στα της MIG. πολύ σκόνη έχει σηκώσει και στο ταμπλό η διαμάχη Πειραιώς και Ηλιόπουλου, με αποτέλεσμα να συμβεί κάτι που για πρώτη φορά νομίζω, αν δε με απατά η μνήμη μου, στην ελληνική αγορά.

Δηλαδή, να δοθεί μία τιμή ανά μετοχή από τη δημόσια προσφορά του υπόχρεου να την υποβάλλει, ήτοι της Πειραιώς και μετά να δοθεί νέα και αισθητά μεγαλύτερη!

Θεωρητικά και έτσι είχαμε συνηθίσει όλοι, το πάνω χέρι το έχει ο προτείνων, ο υπόχρεος της δημόσιας πρότασης.

Ορίζει μία τιμή-όριο βάση κανόνων και όρισε αυτή που είχε αγοράσει το πακέτο, για να αυξήσει το ποσοστό της πάνω από το 33, 34% που είναι το όριο, πάνω από το οποίο υπάρχει η υποχρεωτική δημόσια πρόταση.

Αλλά, η παρουσία ισχυρού ανταγωνιστή, του εφοπλιστή της Seajets κ. Ηλιόπουλου, που συνέχιζε να αγοράζει και πάνω από το όριο αυτό, την ανάγκασε να αυξήσει την τιμή, κάτι πρωτόγνωρο για την μικρή μας και ασυνήθιστη σε μεγάλες κόντρες αγορά μας.

Και σηκώθηκε πάλι κουρνιαχτός!

Υπόλογοι οι χρηματιστές έναντι των πελατών τους για τα όσα γίνονται !

Η αύξηση της τιμής από την Πειραιώς, αιφνιδίασε πολλούς, κυρίως τους χρηματιστές.

Είπαμε, εδώ θα μαθαίνετε αλήθειες και πληροφορίες που δεν έχουν καμία στόχευση, πλην της ενημέρωσης.

Οι χρηματιστές, λοιπόν, βρέθηκαν υπόλογοι έναντι των πελατών τους, γιατί τους έβαλαν να πουλήσουν στην πρώτη ορισθείσα τιμή, γιατί δεν περίμεναν δεύτερη!

Και ετέθη θέμα του κατά πόσο είναι σύννομο και επιτρεπτό ή ακόμα και…ηθικό, να αλλάζει ο προτείνων την τιμή και μάλιστα με σημαντική αύξηση έναντι της πρώτης.

Αλλά, τα πράγματα είναι απλά: Πρώτον, χρονικό περιθώριο για την αποδοχή μετοχών στην πρώτη τιμή δεν υπήρχε.

Επιπλέον, δεν… εκβιάστηκε κάποιος να ρευστοποιήσει υπέρ της Πειραιώς τις μετοχές του, αν ήθελε τις διακρατούσε.

Και το ότι οι χρηματιστές επηρέασαν τους πελάτες τους να πουλήσουν άρον άρον δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα είδος χειραγώγησης;

Μήπως η υπερπροσφορά μετοχών, οδήγησε την Πειραιώς σε νέα τιμή, καθώς μάλιστα και ο Ηλιόπουλος συνέχιζε να αγοράζει μαζικά;

Δεύτερον, ο προτείνων μπορεί να κάνει και μία και δύο και τρεις προσφορές, αυτός πληρώνει και θέλει να κάνει τη δουλειά του.

Σε άλλες αγορές, έχουν υπάρξει διαφορετικές προσφορές, ακόμα και μέσα σε μία ημέρα – θυμίζω τις 3, ή, 4 μέσα στην ίδια ημέρα (!!!) από τον Έλον Μάσκ για το τουίτερ.

Όλα τα προαναφερόμενα, σε καμία περίπτωση δεν μετριάζουν τις ευθύνες όλων των εποπτικών αρχών, πρωτίστως της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και της διοίκησης του Χρηματιστηρίου.

Είναι δεδομένες και προφανείς, δυστυχώς. Και δεν αναφέρονται στην… αστυνόμευση της αγοράς, τότε τη ελεύθερη αγορά και ναό του χρήματος θα είχαμε, διάβολε;

 

Διαβάστε περισσότερα