Όταν οι Financial Times πήραν συνέντευξη από τον James Gorman λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Morgan Stanley ήταν ξεκάθαρος: η τελευταία δεκαετία είχε δημιουργήσει τεράστια ανάπτυξη για τους τραπεζικούς ομίλους της Wall Street, ενώ οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν μείνει πίσω.

Όμως, δεν στάθηκε μόνο σε αυτό. Εκτίμησε ότι κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας το χάσμα δεν θα είναι τόσο μεγάλο. «Νομίζω ότι υπάρχουν ευκαιρίες για τους Ευρωπαίους».

Όπως εκτιμούν όμως οι FT, δεν υπάρχει καμία προφανής θεμελιώδης κινητήρια δύναμη για οποιαδήποτε τέτοια επαναξιολόγηση: η ευρωπαϊκή οικονομία παλεύει να μην διολισθήσει σε ύφεση.

Τα καθαρά επιτοκιακά περιθώρια έχουν κορυφωθεί, με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Τράπεζα της Αγγλίας να αναμένεται ευρέως να αρχίσουν να μειώνουν τα επιτόκια κάποια στιγμή το 2024. Την ίδια ώρα, τα επισφαλή χρέη είναι πιθανό να αυξηθούν, καθώς ο καθυστερημένος αντίκτυπος των υψηλότερων επιτοκίων διέρχεται τόσο σε εταιρικούς όσο και σε μεμονωμένους δανειολήπτες.

Μια «μικρή» αισιοδοξία

Παρόλα αυτά, μπορεί να υπάρχει ένα παράθυρο για υψηλότερες αποτιμήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών: ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι μια νέα εποχή επιστροφών κεφαλαίων στους μετόχους έχει ανατείλει.

Μετά από μια δεκαετία κατά τη διάρκεια της οποίας οι δείκτες πληρωμών των τραπεζών των ΗΠΑ – εξαγορές μετοχών και μερίσματα ως ποσοστό των κερδών – ξεπέρασαν αυτούς των ευρωπαίων αντιπάλων, οι αριθμοί αρχίζουν να μοιάζουν πολύ, επισημαίνει η Autonomous Research. Από το 2021, ο δείκτης που διανέμεται από τις ευρωπαϊκές τράπεζες έχει ξεπεράσει τον ιστορικό κανόνα του περίπου 40% και θα μπορούσε τώρα να διαμορφωθεί κοντά στο 80%. 

Τα ισχυρότερα κέρδη, σε συνδυασμό με την προθυμία των ευρωπαϊκών ρυθμιστικών αρχών να εγκρίνουν μείωση του αριθμού των τραπεζικών μετοχών για πρώτη φορά, βοήθησαν τον συνδυασμένο αριθμό μερισμάτων και εξαγορών από τις ευρωπαϊκές τράπεζες να εκτιναχθεί στα 121 δισ. ευρώ το 2023 από 90 δισ. ευρώ το 2021.

Τα μελλοντικά μερίσματα αναμένεται να παραμείνουν σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τον ιστορικό μέσο όρο, αλλά οι συνολικές πληρωμές θα αυξηθούν σημαντικά από επαναγορές μετοχών – μια μακρά εταιρική παράδοση των ΗΠΑ, χάρη στις γενναιόδωρες φορολογικές ελαφρύνσεις.

Για πολλούς λόγους, οι εξαγορές ήταν παραδοσιακά λιγότερο δημοφιλείς στις ευρωπαϊκές τραπεζικές εργασίες: στους επενδυτές στην Ευρώπη αρέσουν οι μετοχές εισοδήματος, το ίδιο και τα προτιμώμενα μερίσματα. Και από το 2008 οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές έχουν επικεντρωθεί στη σταθερή συσσώρευση των επιπέδων κεφαλαίου και, ως εκ τούτου, δεν προτιμούν οτιδήποτε θα υπονόμευε αυτή την τάση.

Κατά το παρελθόν έτος, ωστόσο, οι εποπτικές αρχές έγιναν πιο δεκτικές στη χαλάρωση των απαιτήσεων για μετοχές. Η τάση ενισχύθηκε όταν οι τράπεζες της ευρωζώνης και του Ηνωμένου Βασιλείου αποδείχθηκαν ανθεκτικές απέναντι στις πιέσεις που επηρέασαν τις περιφερειακές τράπεζες στις ΗΠΑ και την Credit Suisse στην Ελβετία. Με τα υπάρχοντα επίπεδα κεφαλαίου να θεωρούνται επαρκή, οι μαζικές εξαγορές έχουν καταστεί εφικτές.

Ταυτόχρονα, οι χαμηλές τιμές των μετοχών σε πολλούς ευρωπαϊκούς τομείς, αλλά ιδιαίτερα στον τραπεζικό τομέα, έχουν κάνει τις εξαγορές πολύ πιο ελκυστική επιλογή για τις ίδιες τις τράπεζες — ιδίως δεδομένης της απουσίας προφανών ευκαιριών για επενδύσεις και ανάπτυξη. 

Εκτιμήσεις αποδόσεων

Οι αναλυτές της Berenberg επισημαίνουν ότι οι συνολικές αποδόσεις από τις πληρωμές των μετόχων θα μπορούσαν να φτάσουν το 14-19% ετησίως το 2024-2025, ακόμη και πριν από τα κέρδη κεφαλαίου. Πέρυσι ο κλάδος σημείωσε συνολική απόδοση των μετόχων της τάξης του 28%.

Μεταξύ αυτών των τραπεζών που θα παρακολουθήσουν φέτος θα είναι η UBS, όπου οι πληρωμές θα αυξηθούν χάρη στο τεράστιο κέρδος «αρνητικής υπεραξίας» 29 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προέκυψε από τη διάσωση της Credit Suisse. Η Cevian Capital με έδρα τη Στοκχόλμη πραγματοποίησε πρόσφατα μια επένδυση 1,2 δισ. ευρώ στην UBS με την ελπίδα ότι η τιμή της μετοχής θα διπλασιαστεί σε τρία έως πέντε χρόνια.

Η UniCredit, που ξεχώρισε πέρυσι σε ό,τι αφορά την ανάκαμψη της τιμής της μετοχής της, πρόκειται να συνεχίσει την προσπάθεια αποδοτικότητάς της για μεγιστοποίηση των αποδόσεων. Οι αναλυτές προτείνουν ότι τράπεζες όπως η ING, η HSBC, η Lloyds και οι μεγάλες ιρλανδικές τράπεζες θα μπορούσαν επίσης να κάνουν μεγάλες πληρωμές.

Ωστόσο, για να ενισχυθεί η δυναμική της αναθεώρησης των μετοχών, ο κλάδος πρέπει να προσελκύσει περισσότερα από ένα ιδιόμορφο σουηδικό hedge fund και να κερδίσει τους κύριους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ που έχουν επηρεαστεί από τη χρόνια υποαπόδοση των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Βρισκόμαστε ακόμη λίγες μόνο εβδομάδες στο 2024. Αλλά οι ευρωπαϊκές τράπεζες μπορεί να μπουν στον πειρασμό να πιστέψουν ότι η προφητεία του Δεκεμβρίου του Gorman έχει ήδη γίνει πραγματικότητα, αναφέρουν οι FT.

Διαβάστε ακόμη: