Η έκθεση στο Μουσείο Τέχνης στη Βασιλεία της Ελβετίας ιχνηλατεί τη βαθιά και διαρκή επίδραση που ασκούσε ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος στον Πάμπλο Πικάσο.
Αντιπαραβάλλοντας τριάντα, περίπου, αριστουργήματά τους από τα μεγαλύτερα Μουσεία του κόσμου, καταδεικνύεται η εντονότερη και μεγαλύτερης διάρκειας επίδραση του κρητικού ζωγράφου στο έργο του Πικάσο.
Ο μεγάλος θαυμασμός και η αναγνώριση του Πικάσο για τον Ελ Γκρέκο είναι ευρέως γνωστά γνωρίσματα, όπως ακριβώς και η επιρροή στην αρχή της καριέρας του Πικάσο και στις επόμενες περιόδους, τη «Γαλάζια» και τη «Ρόζ».
«Πάντοτε, υπάρχει κάτι νέο να ανακαλύψεις στο έργο του Ισπανού ζωγράφου», σύμφωνα με τους ιθύνοντες.
Η έκθεση προτείνει μία νέα ανάγνωση των έργων του Πικάσο, σύμφωνα με την οποία η καλλιτεχνική συνομιλία με τον Ελ Γκρέκο δεν ήταν μόνον εντονότερη από ό,τι υποθέταμε μέχρι τώρα, αλλά διήρκεσε και πολύ περισσότερο, αφού οι αναλογίες είναι αναγνωρίσιμες τόσο στους κυβιστικούς πίνακές του όσο και σε έργα από όλες τις μεταγενέστερες περιόδους της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.
Η έκθεση σκηνοθετεί και «φωτίζει» ένα νοερό διάλογο του Πικάσο με το πρότυπό του, έναν από τους συναρπαστικότερους στην ιστορία της τέχνης.
Στην έκθεση, η οποία «άνοιξε» τις πόρτες της στις 11/06 και θα διαρκέσει έως τις 25/09, μαζί με έργα του Πικάσο από τη συλλογή του Μουσείου Τέχνης της Βασιλείας, εκτίθενται πάνω από πενήντα δανεικά έργα υψηλής ποιότητας από μουσεία και ιδιωτικές συλλογές από όλον τον κόσμο.
Πρωτίστως από το Museo Nacional del Prado της Μαδρίτης, το Museo del Greco του Τολέδο, το Museu Picasso της Βαρκελώνης και το Musée National Picasso του Παρισιού.
Δανεικά έργα προέρχονται επίσης από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης και το Μουσείο Solomon R. Guggenheim της Νέας Υόρκης, την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσινγκτον, την Εθνική Πινακοθήκη και την Tate Modern του Λονδίνου, το Musée du Louvre και το Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris, το Μουσείο Thyssen–Bornemisza της Μαδρίτης, το Szépművészeti Múzeum της Βουδαπέστης και τη Γκαλερί Έργων Ζωγραφικής του Βερολίνου.
