«Σε συζητάν δίχως γιατί, και όχι άδικα…» Και όχι τυχαία επίσης…
Τις τελευταίες μέρες συζητιέται πολύ η περίφημη «Δήμητρα» του Βαρουφάκη. Το «όχι νόμισμα, αλλά πλατφόρμα συναλλαγών» κλπ. Μεταξύ μας, δεν έχει σημασία τι φέρεται να είναι – στην πράξη, σε ό,τι αφορά τον πολίτη, «νόμισμα» (θα) είναι. Ένα μικρό (αλλά όχι αθώο) νομισματικό οικοσύστημα. Πιστέψτε μας, στην ουσία δεν απέχει και πολύ από τα επίσημα Ψηφιακά Νομίσματα των Κεντρικών Τραπεζών (CBDC), αυτά που όχι τυχαία ήδη λανσάρονται, αρχής γενομένης από την Κίνα (φυσικά), και πρόκειται να κάνουν επίσημα ντεμπούτο στην Ευρώπη από το 2024. Η ΕΚΤ έχει ήδη ανακοινώσει τις λεπτομέρειες του ψηφιακού ευρώ, και το πώς αυτό θα καλυτερεύσει τις ζωές μας αφού θα πατάξει τη φοροδιαφυγή (εδώ γελάμε) και όλα τα καραμελωμένα ευτοπικά (ή δυστοπικά) της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.
Τις θέσεις μου περί CBDC τις γνωρίζουν οι αναγνώστες της στήλης, δε θα αναλωθώ στο πως αυτά βάζουν –χωρίς ίχνος υπερβολής- την τελική σφραγίδα στην οργουελική μετα-κοινωνία των επιδομάτων, της εντομοφαγίας και των μηδενικών «ρύπων» πόλεων που μας έφτιαξαν για να ζούμε. Εθιμοτυπικά θα πω πως η φοροδιαφυγή εξ ορισμού δεν πατάσσεται, διότι η παραοικονομία είναι το alter ego της οικονομίας – και η δεύτερη δε μπορεί να υπάρξει χωρίς την πρώτη. Η φύση βρίσκει πάντα το δρόμο της και τις διεξόδους της, και θα το βρει πολύ εύκολα όχι μόνο στα ανώνυμα alter ego των CBDC (τα κρυπτονομίσματα, που άλλωστε «γέννησαν» τα CBDC), αλλά μέσα και από το ίδιο το νομισματικό σύστημα από «Δήμητρες» που θα ζούμε.
Διότι όταν θα πληρώνεις αμιγώς με ψηφιακά νουμεράκια που «τυπώνουν» στις οθόνες οι κεντρικές τράπεζες (και όχι με ψηφιακή πλαστική απεικόνιση του παραστατικού χρήματος όπως κάνεις ακόμη), στην ουσία με «μονάδες» θα πληρώνεις, ακριβώς σαν αυτές που διαφημίζει ο (κάθε) Βαρουφάκης. Κρατήστε αυτή τη σκέψη.
Και μακάρι η δήθεν πάταξη της φοροδιαφυγής να ήταν το μόνο τίμημα για τη ψηφιακή μετα-κοινωνία. Το πραγματικό τίμημα είναι η ελευθερία, κάτι που ο κόσμος θα συνειδητοποιήσει μόνο όταν θα είναι αργά. Διότι τα μετρητά αποτελούσαν μία από τις τελευταίες αληθινές ελευθερίες του πολίτη, σε μια κοινωνία που στο όνομα της ασφάλειας περιορίζει ύπουλα και ασφυκτικά. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ίδια τα CBDC εισήχθησαν επίσημα στο κοινό, με αφορμή φυσικά την πανδημία, παρέα με όλες τις άλλες «αναγκαίες» κανονικότητες, όπως τηλεργασία κλπ. Απαιτούνταν ένας καταλύτης να εισάγει ομαλά και θεμιτά στις συνειδήσεις των μαζών τη νέα τους πραγματικότητα, όπως πχ. το Περλ Χάρμπορ «εισήγαγε» τις ΗΠΑ στον Β’ΠΠ. Και απαιτούνται και πρόσωπα να τις εισάγουν. Συγκρατήστε και αυτή τη σκέψη…
Όμως όσο δυστοπική ή όχι κι αν φαντάζει σε κάποιον η πραγματικότητα, η τεχνολογία είναι μια ασταμάτητη δύναμη που τρέχει μπροστά και, συχνά, δεν κάνει ερωτήσεις. Οπότε σε έναν κόσμο που είναι χρόνια τώρα έτοιμος (είτε το θέλει είτε όχι) για την πλήρη ψηφιακή αναβάθμιση, την αυτοματοποίηση της παραγωγής αλλά και τα θέματα που θα προκύψουν (εξαφάνιση πολλών ειδών εργασίας) – τα οποία θα «λυθούν» όπως έχουμε πει με τη μορφή καθολικού επιδόματος (το οποίο επίδομα πάει πακέτο με τις «μονάδες» Δημητρών και CBDC) – το αμιγώς ψηφιακό νόμισμα θα ερχόταν είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο. Δε γίνεται να το αποφύγουμε.
Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα χαμογελάμε κιόλας, καθώς μας βιάζουν και υφαρπάζουν ελευθερίες με πρόσχημα το καλό μας, το καλό του πλανήτη ή οτιδήποτε. Όταν ρίχνεσαι στην αρένα θα πολεμήσεις, αλλά δε σημαίνει ότι το χαίρεσαι κιόλας, πόσο μάλλον να ευγνωμονείς τους αφέντες σου. Έχει σημασία να γνωρίζουμε που βαδίζουμε, που ήμασταν και που πάμε…
Πίσω στη «Δήμητρα». Ο κόσμος λοιπόν συζητά για αυτήν, άλλοι κοροϊδεύουν, άλλοι ανησυχούν, άλλοι την ποθούν (κρυφά). Στην ουσία όμως κανείς δε ξέρει τι ακριβώς είναι, πόσο μάλλον πως θα ήταν η κοινωνία αν λειτουργούσε έτσι (διότι ας πούμε ότι στη θεωρία θα μπορούσε να λειτουργήσει, όπως συζητάμε περί κομμουνισμού). Αν και λίγο άτοπο τώρα που το σκέφτομαι, αφού η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες είναι μια σοσιαλιστική… ουτοπία (για τους τουρίστες ίσως), η οποία φαίνεται να λειτουργεί, αλλά ταυτόχρονα δε λειτουργεί. Διότι με κομμένα γόνατα στη «μηχανική υποστήριξη» πληθωριστικών κωλόχαρτων της ΕΚΤ, ενώ παράγεις ελλείμματα και… επιδόματα, δε λειτουργείς στ’ αλήθεια, αλλά είσαι ένα ζόμπι. Όπως πολλές τράπεζες και εταιρίες αυτή τη στιγμή, γι’ αυτό και καταρρέουν και χρειάζονται ένα οικονομικό reset να τις σώσει.
…πως νομίζετε θα πληρώνονται τα επιδόματα;!
Αλλά έτσι ξέρω κι εγώ. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον όπου δεν αφήνεσαι να πέσεις (αλλά το πληρώνεις με την υποτέλειά σου), φτιάχνω κι εγώ σύστημα να παίζουμε με μονάδες. Αλλά το θέμα δεν είναι η Δήμητρα αυτή καθ’ αυτή. Δε γνωρίζω άλλωστε πως θα μπορούσε να πάει κάτι τέτοιο, ούτε οι ίδιοι δε γνωρίζουν και, μεταξύ μας, έχοντας βιώσει (ως πολίτης μιας δυτικής οικονομίας που παρακμάζει) και αφιερώσει αμέτρητες αράδες για νομίσματα και πληθωρισμούς, βρίσκομαι πλέον στο στάδιο όπου ειλικρινά θα πω «διάολε, δε με ενδιαφέρει, φέρτε και τη Δήμητρα και οτιδήποτε, να δούμε τι θα γίνει, να γελάσουμε, να εκπλαγούμε (αποκλείεται)».
Στην τελική ας ισοπεδωθούν όλα, μήπως και ξαναξεκινήσουμε μετά από την αρχή, σε υγιή βάση. Επιστρέψουμε στις βασικές ΑΞΙΕΣ, στην παραγωγή και όχι τις πορδές του instagram, και πάμε ξανά μπροστά. Σαν Ελλάδα, σαν Δύση. Διότι αυτή τη στιγμή, δεν πάμε πουθένα. Με επιδόματα και σκουπιδο-ομόλογα ΔΕΝ ΠΑΜΕ πουθενά, όποιος κι αν βγαίνει στις εκλογές. Διότι όποιος κι αν βγει, παραλαμβάνει ένα πλοίο με σπασμένο πηδάλιο. Το μόνο που διαφοροποιείται είναι η πολιτική εγκατάλειψης του πλοίου, και μιλώ πάρα πολύ σοβαρά. Σε κάποιο σενάριο ίσως βρούμε καμια βάρκα, σε άλλο θα τραγουδούν μέχρι την πρόσκρουση στο παγόβουνο. Αν είναι έτσι ας σώσουμε ό,τι μπορούμε κι ας ξεκινήσουμε από την αρχή.
Ο κόσμος λοιπόν δε γνωρίζει, αλλά συζητά για τη Δήμητρα, κι όχι άδικα. Δε ρωτά τα «γιατί», απλώς συζητά. Κι αυτό ακριβώς είναι το θέμα.
Η κάθε «Δήμητρα» στρώνει το έδαφος για την «αντι-Δήμητρα», την «αποδεκτή» λύση: τα τραπεζικά CBDC
Η πραγματικότητα είναι πως «Δήμητρα» θα έχουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είτε το θέλουμε είτε όχι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κι ο Βαρουφάκης, κι ο κάθε Βαρουφάκης είναι αυτοί που την «εισάγουν», όπως είπαμε, στις συνειδήσεις. Νομίζετε ότι ο πασίγνωστος πλέον διεθνής οικονομολόγος εκπόνησε για πλάκα όλο αυτό; Με μηδενικό αντίκτυπο; Αντίκτυπο δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα έρθει τελικά η Δήμητρα «αυτοπροσώπως». Επιτυχημένο αντίκτυπο είναι μόνο και μόνο να συζητιέται, να εισάγει και να κανονικοποιεί έννοιες, που τρέφουν και ωριμάζουν συνειδήσεις, προετοιμάζοντάς τες για ένα αντίστοιχο σκηνικό. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι παρουσιάζεται κάτι «ασχήμο», ώστε να κάνει την αντίθεση με το δήθεν «όμορφο» που θα έρθει τελικά και θα πάρει τη νύφη. Στην πραγματικότητα όμως είναι το ίδιο πράγμα, έχουν τον ίδιο σκοπό.
Το ίδιο ακριβώς έγινε για παράδειγμα με την εισαγωγή των CBDC εξ αρχής. Πρώτα ήρθαν τα «αναρχικά» κρυπτονομίσματα, παίχτηκαν από τα μίντια ως τρομοκρατικά και επικίνδυνα. Στην πραγματικότητα όμως έστρωσαν το έδαφος για την έλευση του «αντίδοτου», του φαρμάκου σε μια αρρώστια που εξ αρχής δεν είχε ο αδαής πολίτης, αλλά που τον έπεισαν ότι έχει (σας θυμίζει κάτι);
Ενδεχομένως το ίδιο το σύστημα εισήγαγε κατά αυτόν τον τρόπο το νέο του λογισμικό. Αλλά και να μην το έκανε έτσι, και να ήταν μια φυσιολογική δράση-αντίδραση, το γεγονός παραμένει.
Ο κάθε Βαρουφάκης, είτε σκοπίμως είτε όχι, είτε άθελά του είτε συνειδητά, λειτουργεί ως «κράχτης» για την εισαγωγή μιας ευρύτερης έννοιας, που να είστε σίγουροι θα εγκαθιδρυθεί με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, και μάταια, αλλά όχι άδικα, συζητιέται. Δεν έχει νόημα λοιπόν να ανησυχούμε, ή να ανυπομονούμε, ή να κοροϊδεύουμε τη Δήμητρα, διότι στο τέλος εμείς θα είμαστε οι γελασμένοι.
Τα μίντια άδικα «παίζουν» Δήμητρα; Τούτο δω το άρθρο αποτελεί ζωντανή απόδειξη, πως θέλοντας και μη, συμμετέχουμε στην εισαγωγή μιας έννοιας που όχι απλώς θα εφαρμοσθεί πάνω μας, αλλά που έχει προετοιμαστεί δεκαετίες πριν.
Δεν το πιστεύετε; Πάρτε παράδειγμα από την αιχμή της Δύσης, και απλοποιήστε την εξίσωση για Ελλάδα (και κάθε Ελλαδίτσα). Στις προεδρικές εκλογές του 2020, κάποιος ημι-διάσημος Ασιάτης λομπίστας εν ονόματι Andrew Yang «έτρεχε» για υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Γιανγκ ρεαλιστικά δεν είχε πιθανότητες να κερδίσει. Παρ’ όλα αυτά ο Γιανγκ είχε συνετάξει ολόκληρη διατριβή σχετικά με το UBI (Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα). Φυσικά η ορίτζιναλ ιδέα δεν ήταν δική του, όπως και το «Δήμητρα» δεν αποτελεί παρθενογένεση του κ.Βαρουφάκη. Πίστευε ο Γιανγκ ότι θα γίνει πλανητάρχης, πόσο μάλλον απέναντι σε Τραμπ και Μπάιντεν (που μάλιστα δεν ήταν και οι πιο «καθαρές» εκλογές);!
Όχι. Και κανένας δεν το πίστευε. Παρ’ όλα αυτά ο Γιανγκ ανέπτυξε το σχέδιο UBI. Κι ο Γιανγκ «έπαιξε» στα μίντια. Διότι πολύ απλά, ως υποψήφιος, ασχέτως πιθανοτήτων, οφειλόταν να παίξει. Τότε, ο περισσότερος κόσμος δεν έδωσε και πολλή σημασία, πόσο μάλλον την πρέπουσα. Διότι κανείς δεν περίμενε ρεαλιστικά πως θα έρθει το σχέδιο UBI, πόσο μάλλον από τον «ανύπαρκτο» Γιανγκ.
Όμως το UBI τελικά ήρθε. Όχι στην πλήρη μορφή του ακόμη, αλλά η αρχή έγινε. Τα κάθε λογής επιδόματα πολλαπλασιάστηκαν, στις περισσότερες χώρες της Δύσης. Ακόμη κι η Γερμανία συζητά πλέον επίσημα την πιλοτική εφαρμογή ενός εγγυημένου καθολικού εισοδήματος. Και φυσικά το «ποίμνιο» το βλέπει θετικά. Το ποίμνιο που μέχρι χθες είτε αγνοούσε εντελώς τι είναι UBI ή την πιθανότητα εισαγωγής του. Και να που φτάσαμε στα fuel και market pass. Αναμένετε…
Ο Γιανγκ λοιπόν λειτούργησε ως κράχτης για την εισαγωγή μιας ιδέας πολύ μεγαλύτερης από τον ίδιο. Ο ίδιος φυσικά «χάθηκε» μετά τις εκλογές, απορροφήθηκε στα πολιτικά λόμπι από τα οποία ξεπήδησε. Έκανε τη δουλειά του.
Όσοι βλέπουν τον Βαρουφάκη, χάνουν τη μεγαλύτερη ιδέα. Θα μπορούσε και ο ίδιος να απορροφηθεί από κόμματα εξουσίας, και τελικά να βρεθεί (και πάλι) σε σχέση ισχύος, κι εσείς «αγκαλιά» με τη Δήμητρα προτού πάρετε χαμπάρι; Δε μπορώ να υποθέσω, διότι αν γνώριζα τέτοια πράγματα δε θα ήμουν εδώ να γράφω για τα Bitcoin. Αλλά δεν έχει σημασία κιόλας. Διότι η ουσία είναι πως έτσι κι αλλιώς, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η δουλειά θα γίνει! Η Δήμητρα, ή μια άλλη, πιο «όμορφη» από τη Δήμητρα, θα κάνει την εμφάνισή της. Και η ειρωνεία είναι πως θα τη ζητάτε κιόλας, θα την θέλετε.
Ίσως κάποτε το επιδοματάκι να καταναλώνεται με τη μορφή μονάδων στο λογαριασμό. Άλλωστε, για ποιο λόγο να κρατάς χρήμα και να περιπλέκεις την κατάσταση (και το σύστημα) με το να πρέπει να το σηκώσεις, να το αποθηκεύσεις, να το μεταφέρεις… Αφού όλοι γνωρίζουμε (και το κράτος ειδικά) ότι μετά βίας σου φτάνουν για λογαριασμούς και σούπερμαρκετ! Εκεί θα ξοδέψεις κυρίως το επίδομα ή μισθό. Άρα γιατί να «τυπώνεται» και να ταξιδεύει χρήμα για όλη αυτή τη μανούρα; Ας τακτοποιούνται έστω οι λογαριασμοί με μηδενικού ρύπου (κιόλας) μονάδες! Και σιγά σιγά όλες οι συναλλαγές… Με το κινητό, ή με βραχιολάκι ή και με νευρο-τσιπ του Musk άμα λάχει! Και στο τέλος αναρωτιέσαι που φτάσαμε…
Βέβαια το ποιος θα κρατά τα κλειδιά στο σύστημα είναι άλλη ιστορία. Μπορεί και κανένας στο τέλος, η Τεχνητή Νοημοσύνη. Όσο πιο απρόσωπο τόσο πιο αδιαμφισβήτητο. Και το τι θα συμβεί αν μπουκώσει ή πέσει το σύστημα και βρεθείς εκτεθειμένος και δε μπορείς να σηκώσεις χρήμα, διότι πολύ απλά δεν «υπάρχει» παρά μόνο ως ψηφιακοί άσοι και μηδενικά, δε σου ανήκει αυτό και ούτε καν η πρόσβαση σε αυτό, πόσο μάλλον αν έχεις απλήρωτα πρόστιμα και κλειδωθείς απ έξω ως κακός πολίτης – όλα αυτά θα είναι το τίμημα που πληρώνεις για την άνεση και ασφάλεια του να μη χρειάζεται να κρατάς χρήμα (τι ειρωνεία).
Σε ένα κόσμο επιδομάτων και γρήγορης κατανάλωσης, δανεικών ακινήτων-αυτοκινήτων και ολοένα πιο αδύνατης αποταμίευσης, όχι επειδή δεν υπάρχει χρήμα, αλλά επειδή η ίδια η κοινωνία διαμορφώνεται (ή μεταλλάσσεται βίαια) γύρω από την κουλτούρα του «δε-μου-ανήκει-τίποτα» και όλα είναι leasing, έναν κόσμο όπου το smartphone είναι προέκταση του χεριού μας, η έλευση των πιστωτικών μονάδων θα είναι το φυσικό επόμενο σε μια μετα-ζωή που έτσι κι αλλιώς στρέφεται εξ ολοκλήρου στην εικονική πραγματικότητα…
Σκεφτείτε το απλά: Είμαστε πιο κοντά στο να πληρωνόμαστε σε ψηφιακές μονάδες από ότι είμαστε σε χειροπιαστό παραστατικό χρήμα ξανά. Ξαφνικά δε φαντάζει άτοπη ή αθώα η «Δήμητρα»…
Τουλάχιστον αν μη τι άλλο, ζούμε σε συναρπαστικές, ενδιαφέρουσες εποχές…
…Κοροϊδέψτε τον Βαρουφάκη εσείς!
Αλλά η στήλη μας λέγεται «κόσμος», και οποιαδήποτε αλλαγή τάσης πέφτει στην αντίληψή μας την εξετάζουμε μακροσκοπικά. Η «Δήμητρα» του κ. Βαρουφάκη ήταν απλώς μια ευχάριστη αφορμή να πιάσουμε το θέμα μέσα από το δικό μας χαριτωμένο οικοσύστημα. Γιατί αν κάτι συζητιέται στο χωριό, στην πόλη συμβαίνει ήδη.
Οι ψηφιακές «μονάδες» λοιπόν, είναι ήδη εδώ. Και η επίσημη παρουσίασή τους συνέβη –επίσης όχι τυχαίως- πριν λίγες ημέρες, δια χειρός ΔΝΤ μάλιστα. Πίσω από κλειστές πόρτες, στις συζητήσεις ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας ίσως κυριάρχησαν οι ανησυχίες για τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Όμως σε ό,τι αφορά το ευρύ κοινό, το ΔΝΤ έκανε μια άκρως ενδιαφέρουσα και κομβική παρουσίαση, μία που φυσικά πέρασε απαρατήρητη (όπως όλα αυτά τα «βαρετά» οικονομικά που απλώς καθορίζουν τις τύχες του πλανήτη), στην οποία μας έδωσε μια γεύση από την κοντινή νέα πραγματικότητα. Η έννοια άλλωστε είχε εισηχθή προ πολλού, και δεν περίμενε καμία «Δήμητρα». Τώρα μπαίνουμε στην εφαρμογή.
Κατά τη διάρκεια λοιπόν των εαρινών συνεδριάσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της περασμένης εβδομάδας, η Νομισματική Αρχή Ψηφιακού Νομίσματος (DCMA) ανακοίνωσε την κυκλοφορία ενός διεθνούς ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας (CBDC) γνωστό ως Καθολική Νομισματική Μονάδα (UMU), το οποίο θα συμβολίζεται από το ANSI Χαρακτήρας Ü.
Ποια είναι και τι είναι η DCMA; Όσα ξέρετε, ξέρω… Αυτό που ξέρω όμως σίγουρα και που έχω αναπτύξει (όχι άδικα) 4 χρόνια τώρα μέσα από αυτήν τη στήλη, είναι το κλειδί στη νέα οικονομική τάξη που διαμορφώνεται είναι οι (προβληματικές μέχρι σήμερα) διασυνοριακές συναλλαγές. Γι’ αυτό και ο γνωστός ζήλος μου με το “φιλο-τραπεζικό” κρυπτονόμισμα XRP, το οποίο ειδικεύεται στην κατηγορία των ταχύτερων συναλλαγών, που θα αναβαθμίσουν το παγκόσμιο εμπόριο.
Από την άλλη τώρα, οι νομισματικές “μονάδες” της όποιας-είναι-αυτή η Νομισματική Αρχή τέλος πάντων (μάλλον τη συναρμολόγησαν τσακ μπαμ ΔΝΤ-BIS), φαίνεται πως όχι απλώς αποτελούν το “όμορφο” alter ego των “κακών” κρυπτονομισμάτων (η αντι-Δήμητρα, αν θέλετε, του XRP), αλλά ίσως το προοίμιο της επίσημης πρότασης του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, αν όχι η ίδια η πρότασή του, για τη εγγύς κανονικότητα του ψηφιακού ευρώ και των όποιων υπο-μονάδων μέσω των οποίων θα διανέμονται τα επιδόματα… ε θέλω να πω, μέσω των οποίων θα διεκπεραιώνονται οι συναλλαγές της υπερλαμπρής δυτικής οικονομίας που σε καμία περίπτωση δεν καταρρέει και δεν είναι παρά κυρίως μια λογιστική φούσκα απέναντι στον παραγωγικό γίγαντα της Ανατολής (άντε Ευρασίας)…
Το ΔΝΤ αποκαλύπτει το Unicoin
Όπως και να έχει, απαιτείται βαθύτερη μελέτη και ειδικό μελλοντικό αφιέρωμα στο «Unicoin», επομένως θα επιστρέψουμε. Ακολουθεί το επίσημο δημοσίευμα από το Bloomberg:
Το UMU ή Unicoin, είναι ένα νόμιμο εμπόρευμα χρήματος που μπορεί να συναλλάσσεται σε οποιοδήποτε νόμισμα διακανονισμού νομίμου χρήματος και λειτουργεί όπως ένα CBDC για την επιβολή τραπεζικών κανονισμών και «προστατεύει την οικονομική ακεραιότητα των διεθνών τραπεζικών συναλλαγών Σύστημα.”
Το UMU «υιοθετεί ένα πλαίσιο νομισματικής πολιτικής της κεντρικής τράπεζας για να διασφαλίσει ότι έχει συνεχή ζήτηση αγορών, ελάχιστη αστάθεια τιμών και ετήσιους στόχους τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων», ανέφερε η ανακοίνωση.
Οι τράπεζες θα μπορούν να χρησιμοποιούν το νέο νόμισμα συνδέοντας κωδικούς SWIFT και τραπεζικούς λογαριασμούς σε ένα πορτοφόλι ψηφιακού νομίσματος UMU. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιούν διασυνοριακές πληρωμές τύπου SWIFT εξ ολοκλήρου μέσω σιδηροτροχιών ψηφιακών νομισμάτων, να έχουν πρόσβαση στις καλύτερες τιμές χονδρικής συναλλαγματικών ισοτιμιών και να επιτυγχάνουν στιγμιαία διακανονισμό σε πραγματικό χρόνο, παρακάμπτοντας παράλληλα το ανταποκρινόμενο τραπεζικό σύστημα.
«Οι διασυνοριακές πληρωμές μπορεί να είναι αργές, ακριβές και επικίνδυνες», δήλωσε ο Tobias Adrian, Οικονομικός Σύμβουλος του ΔΝΤ. «Στον σημερινό κόσμο των πληρωμών, οι αντισυμβαλλόμενοι σε διαφορετικές δικαιοδοσίες βασίζονται σε δαπανηρές σχέσεις εμπιστοσύνης για να αντισταθμίσουν την έλλειψη ενός κοινού περιουσιακού στοιχείου διακανονισμού μαζί με κοινούς κανόνες και διακυβέρνηση. Φανταστείτε όμως αν υπήρχε μια πολυμερής πλατφόρμα που θα μπορούσε να βελτιώσει τις διασυνοριακές πληρωμές—μετασχηματίζοντας ταυτόχρονα τις συναλλαγές σε ξένο συνάλλαγμα, τον επιμερισμό του κινδύνου και γενικότερα τις χρηματοοικονομικές συμβάσεις».
Μέσω της υιοθέτησης μιας αρχιτεκτονικής δημόσιου νομισματικού συστήματος παγκόσμιας τοπικής προσαρμογής, το UMU μπορεί να διαμορφωθεί ώστε να λειτουργεί σύμφωνα με τους κανονισμούς της κεντρικής τράπεζας κάθε συμμετέχουσας δικαιοδοσίας, ανέφερε η ανακοίνωση.
«To UMU δεν επιχειρεί να διαταράξει το διεθνές νομισματικό σύστημα», δήλωσε ο Ντάρελ Χάμπαρντ, Εκτελεστικός Διευθυντής του DCMA. «Στην πραγματικότητα, το ενισχύει βοηθώντας το ΔΝΤ να επιτύχει την δηλωμένη εντολή του να παρέχει οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα στα κράτη μέλη του. Το UMU αλλάζει το παιχνίδι στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται οι διασυνοριακές πληρωμές και μετριάζει την εποχιακή και συστημική υποτίμηση του τοπικού νομίσματος».
Διαβάστε ακόμη:
Ποια κρυπτονομίσματα θα επιβιώσουν στη μετα-κόβιντ οικονομία
