Οι διεθνείς ρυθμιστικές αρχές πρότειναν αυστηρότερους κανόνες για τα επενδυτικά κεφάλαια για να αυξήσουν την ανθεκτικότητά τους σε κραδασμούς της αγοράς καθώς εργάζονται για να περιορίσουν τα μη τραπεζικά ιδρύματα τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου το ήμισυ του χρηματοπιστωτικού τομέα στον κόσμο.
Οι κεντρικές τράπεζες χρειάστηκε να εισφέρουν ρευστότητα στις αγορές τον Μάρτιο του 2020 κατά τη διάρκεια του lockdown λόγω COVID-19, καθώς τα κεφάλαια της αγοράς χρήματος πάλευαν μπροστά σε μια εσπευσμένη προσπάθεια να ανταποκριθούν στις υποσχέσεις για καθημερινές εξαγορές.
Τα κεφάλαια επενδύσεων σε ακίνητα που απευθύνονται σε ιδιώτες επενδυτές προσφέρουν επίσης καθημερινές εξαργυρώσεις και ορισμένα έχουν αντιμετωπίσει πολλαπλές αναστολές τα τελευταία χρόνια λόγω της αναταραχής της αγοράς.
Το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSB) των χρηματοπιστωτικών ρυθμιστικών αρχών από τις χώρες της G20 πρότεινε την αναθεώρηση των αρχών του από το 2017 για να τερματιστούν οι «αναντιστοιχίες ρευστότητας», έτσι ώστε τα ανοιχτά κεφάλαια να προσφέρουν στους επενδυτές μόνο όρους εξαργύρωσης που αντικατοπτρίζουν την ικανότητα των περιουσιακών τους στοιχείων να πληρώνουν έγκαιρα, ιδιαίτερα σε πιεσμένες αγορές.
Οι αναντιστοιχίες ρευστότητας θέτουν κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα
Το ΔΝΤ είπε ότι τα ανοιχτά κεφάλαια περιείχαν περιουσιακά στοιχεία 41 τρισεκατομμυρίων δολαρίων πέρυσι, το ένα πέμπτο των μη τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων και ότι οι αναντιστοιχίες ρευστότητας θέτουν κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Σε ένα έγγραφο προς δημόσια διαβούλευση, το FSB πρότεινε μια νέα κατηγοριοποίηση για τα κεφάλαια σε τρεις «κατηγορίες» για να αντικατοπτρίζει τη ρευστότητα των περιουσιακών στοιχείων, το καθένα με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις εξαγοράς.
1η κατηγορία
Για αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν πάνω από 50% σε ρευστά στοιχεία ενεργητικού, οι καθημερινές συναλλαγές θα εξακολουθούσαν να είναι κατάλληλες.
2η κατηγορία
Τα αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν κυρίως σε περιουσιακά στοιχεία με χαμηλότερη ρευστότητα θα μπορούσαν να προσφέρουν ημερήσιες εξαργυρώσεις, εάν μπορούν να αποδείξουν στις ρυθμιστικές αρχές ότι έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν συγκεκριμένα εργαλεία διαχείρισης ρευστότητας “anti-dilution” (LMTs), διαφορετικά πρέπει να αυστηροποιήσουν τους όρους εξαργύρωσης, ανέφερε η FSB.
Τα LMT περιλαμβάνουν τη δυνατότητα έκπτωσης μιας προμήθειας από εξαργύρωση προκειμένου να τερματιστεί το “πλεονέκτημα first-mover (πρώτου ασκούντος)” ή επενδυτές που βιάζονται για τις εξόδους αφήνοντας αυτούς που παραμένουν σε χειρότερη θέση.
3η κατηγορία
Ο τρίτος «κλάδος» αφορά αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν 30% ή περισσότερο σε μη ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία και θα πρέπει να δημιουργούν και να εξαγοράζουν μερίδια/ μετοχές λιγότερο συχνά από ό,τι σε καθημερινή βάση ή να απαιτούν μεγάλες περιόδους προειδοποίησης ή διακανονισμού, ανέφερε η FSB.
Ένας εκπρόσωπος της ICI, ενός παγκόσμιου φορέα της βιομηχανίας κεφαλαίων, είπε ότι οι ρυθμιστικές αρχές δεν θα πρέπει να επιβάλλουν κανένα μεμονωμένο εργαλείο.
