Είναι γυαλιστερό, βαρυσήμαντο και κυρίως πολυπόθητο για όλους τους ηθοποιούς. Το χρυσό αγαλματίδιο των Oscars αποτελεί απόδειξη καταξίωσης, ένα μέσο αναγνώρισης των υποκριτικών ικανοτήτων τους στο πλαίσιο της βιομηχανίας του σινεμά: Το ολυμπιακό μετάλλιο του κινηματογραφικού πρωταθλητισμού. Εκτός από σημαντικό όμως, ως βραβείο, είναι ταυτόχρονα εξαιρετικά ενδιαφέρον, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα παρακάτω 10 trivia που οι περισσότεροι αγνοούν.

10 οσκαρικά trivia

1. Αν αισθάνεσαι ότι η δουλειά σου δεν εκτιμάται όσο θα έπρεπε, σκέψου ότι ο ηχολήπτης Greg P. Russell έχει προταθεί 17 φορές χωρίς να έχει αναδειχθεί ποτέ νικητής.

2. To χρυσό αγαλματίδιο δημιουργήθηκε το 1928 για να βραβεύει τους νικητές της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, η οποία ιδρύθηκε από τον μεγιστάνα Louis B. Mayer ένα χρόνο νωρίτερα. Οι “πατέρες” του ήταν δύο άνδρες: Ο Cedric Gibbons, καλλιτεχνικός διευθυντής της Metro, και ο George Stanley. Ο πρώτος το σχεδίασε και ο δεύτερος το φιλοτέχνησε.

3. Κατόπιν απαίτησης της συζύγου του, της Μεξικανής Dolores del Río, ο Gibbons προσέλαβε ως μοντέλο έναν Μεξικανό ηθοποιό, τον Emilio “Indio” Fernández, ο οποίος πόζαρε για να φτιαχτεί το σκίτσο του αγαλματιδίου. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο ένα από τα μεγαλύτερα αμερικανικά εμβλήματα είναι μεξικανικό.

4. Το βραβείο έχει μήκος 34,3 εκατοστά, βάρος 3,8 κιλά και είναι προς το παρόν κατασκευασμένο από μπρούντζο επικαλυμμένο με χρυσό 24 καρατίων. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επειδή όλο το μέταλλο χρησιμοποιήθηκε για ορισμένες πολεμικές επιχειρήσεις, ο χαλκός αντικαταστάθηκε από γύψο.

5. Το αρχικό του όνομα ήταν Academy Award of Merit (της αξίας). Ο αστικός μύθος θέλει μία γραμματέα της Ακαδημίας, τη Margaret Harrick να αναφώνησε ότι έμοιαζε με τον θείο της τον Oscar και λέγεται πως έτσι ‘βαφτίστηκε’ κιόλας.

6. Ο πρώτος που αναφέρθηκε στο αγαλματίδιο με αυτόν τον τρόπο σε τελετή απονομής ήταν ο Walt Disney το 1934, όταν του απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους για τα Τρία Μικρά Γουρουνάκια.

7. Μέχρι το 1950, ο νικητής του αγαλματιδίου ήταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης του και μπορούσε να το μεταπωλήσει δημόσια ή ιδιωτικά. Για να αποφευχθεί αυτή η εμπορία, έκτοτε, οι επίσημοι κανονισμοί αναφέρουν ότι οι νικητές δε μπορούν να πουλήσουν το Όσκαρ τους χωρίς πρώτα να προσφερθούν να το πουλήσουν πίσω στην Ακαδημία για 1 δολάριο, με αποτέλεσμα να καθορίζει την αρχική του αξία στο 1 δολάριο.

8. Συνεπώς, όλα τα Όσκαρ που δημοπρατούνται ή πωλούνται χρονολογούνται πριν από το 1950. Ο Michael Jackson, για παράδειγμα, αγόρασε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας του 1999 “Όσα παίρνει ο άνεμος” για 1,5 εκατομμύριο δολάρια. Εντούτοις, μετά το θάνατό του δε βρέθηκε ανάμεσα στα υπάρχοντά του.

9. Όπως και να έχει, τίποτα δεν εμποδίζει κανέναν από το να πουλήσει ένα σύγχρονο  Όσκαρ στη μαύρη αγορά, ακόμη και αν η τιμή του είναι σημαντικά χαμηλότερη από εκείνη των προ του 1950, κυρίως επειδή δε μπορεί να γίνει προώθηση της πώλησής του μέσω των κοινωνικών δικτύων.

10. Για την ιστορία πάντως, μόνο ένας Oscar μέχρι στιγμής έχει κερδίσει Όσκαρ: Ο Oscar Hammerstein II, ο οποίος έχει βραβευθεί δύο φορές για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι (1942 και 1946). Στο άμεσο μέλλον, ίσως πάρει σειρά ο Oscar Isaac, ποιος ξέρει…

Διαβάστε περισσότερα