Πολύς λόγος έχει γίνει και πολύ μελάνι έχει χυθεί σχετικά με τον διαγωνισμό-παγκόσμια πρωτοτυπία με τα ατακτοποίητα ακίνητα της Εκκλησίας, που εξελίχθηκε σε φιάσκο, με μαϊμού προσφορές και υποβολή προτάσεων από νταραβεριτζήδες, και απετράπη την τελευταία στιγμή με παρέμβαση του αρχιεπισκόπου!

Και είναι προφανές πως η απόλυτη ευθύνη για τον σχεδιασμό της διαγωνιστικής διαδικασίας με ατακτοποίητα ακίνητα, χωρίς δηλαδή να έχει υπάρξει χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, χωρίς εγκεκριμένες χρήσεις γης, συντελεστές δόμησης και άδειες από το δασαρχείο, βαρύνει εξολοκλήρου τον επικεφαλής της διαχείρισης της εκκλησιαστικής περιουσίας, Νικόδημο Φαρμάκη.

Εσχάτως, ωστόσο, μετά την εκ των υστέρων παρέμβαση του δημάρχου Βουλιαγμένης, Βούλας, Βάρης, ο οποίος σημειωτέον φέρεται να μετείχε σε ραντεβού με εφοπλιστή και συγγενή εκκλησιαστικού παράγοντα που ενδιαφέρονταν για τον διαγωνισμό, επιδιώκεται να «ξεπλυθεί» από τις ευθύνες ο Νικόδημος Φαρμάκης και να παρουσιαστεί η απόφαση του αρχιεπισκόπου να ακυρωθεί ο διαγωνισμός ως πρόθεσή του να μην έρθει σε σύγκρουση η Εκκλησία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Και όχι επειδή ο διαγωνισμός μπάζει από παντού και οι δήθεν ιλιγγιώδεις προσφορές που υπεβλήθησαν ήταν μαϊμού και προέρχονταν από αφερέγγυα πρόσωπα!

Βλέπετε, ο δήμαρχος Βουλιαγμένης, εκεί που ήταν υπέρμαχος του διαγωνισμού, μόλις είδε ότι οδηγείται σε ναυάγιο έσπευσε να προβάλει αντιρρήσεις σχετικά με ατακτοποίητα ακίνητα της Εκκλησίας και να υποστηρίξει ότι πρέπει να δεσμευτούν ως χώροι πρασίνου!!!

Έτσι, αφενός πρόλαβε τις καταστάσεις και αφετέρου έδωσε επιχείρημα στον Νικόδημο να υποστηρίζει προς τα έξω ότι ο διαγωνισμός δεν κατέστη άγονος λόγω των δικών του λανθασμένων χειρισμών, αλλά γιατί ο αρχιεπίσκοπος δεν θέλησε να εμπλακεί η Εκκλησία σε κόντρα με τον Δήμο Βουλιαγμένης και την τοπική αυτοδιοίκηση γενικότερα.