Ξεκινά στη Γαλλία η δίκη παιδόφιλου χειρουργού ο οποίος κακοποίησε σεξουαλικά εκατοντάδες παιδιά όταν ήταν αυτά υπό αναισθησία.

 

Η δίκη, που αναμένεται να κρατήσει μήνες, θα είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία της Γαλλίας που θα αφορά σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, αλλά και μία από τις πιο σύνθετες υποθέσεις που έχει διερευνήσει η αστυνομία.

 

Ο Ζοέλ Λε Σουαρνέκ, 73 ετών σήμερα, κακοποιούσε τα παιδιά για δεκαετίες. Οι βιασμοί και οι κακοποιήσει έλαβαν χώρα από το 1989 ως το 2014, κυρίως στη Βρετάνη.

 

Το ανατριχιαστικό είναι ότι η οικογένειά του γνώριζε ότι ήταν παιδόφιλος τουλάχιστον από τη δεκαετία του ’80 αλλά δεν έκανε τίποτα για να τον σταματήσει. Η πρώην σύζυγός του, με την οποία είχαν τρία παιδιά, αρνήθηκε ότι γνώριζε τίποτα για όσα έκανε μέχρι τη σύλληψή του.

 

Υπάρχουν ακόμη, όπως σημειώνει το BBC, υποψίες ότι τον κάλυπταν συνάδελφοί του και τα νοσοκομεία όπου εργαζόταν. Το FBI είχε ενημερώσει μάλιστα τις γαλλικές Αρχές λίγο μετά το 2000 για το ότι ο Λε Σουαρνέκ επισκεπτόταν ιστοσελίδες με υλικό κακοποίησης παιδιών ακόμη και μετά από μια ποινή με αναστολή σε βάρος του.

 

Το 2006 συνάδελφός του ζήτησε από τον τοπικό ιατρικό σύλλογο να αναλάβει δράση κατά του Λε Σουαρνέκ, αλλά όλοι οι γιατροί (πλην ενός που απείχε) ψήφισαν ότι δεν παραβίασε τον κώδικα συμπεριφοράς, οπότε δεν επιβλήθηκαν ποινές.

 

Σε κάθε περίπτωση, υπήρξαν πολλές ευκαιρίες να τον εμποδίσουν να έρχεται σε επαφή με παιδιά, αλλά πήγαν χαμένες.

 

Το κατηγορητήριο αναφέρει εξάλλου ότι ο Λε Σκουαρνέκ ένιωθε πανίσχυρος και ότι του άρεσε «να φλερτάρει με τον κίνδυνο παίρνοντας ένα λελογισμένο ρίσκο».

 

Ο ίδιος έχει αποδεχτεί μέρος μόνο των κατηγοριών που βαρύνουν. Είναι πάνω από 100 για βιασμό και πάνω από 150 για κακοποίηση με θύματα 299 παιδιά.

 

Ο Λε Σουαρνέκ συνελήφθη το 2017 με την κατηγορία ότι βίασε τις ανιψιές του, ένα κορίτσι έξι ετών και έναν νεαρό ασθενή. Καταδικάστηκε το 2020 σε κάθειρξη 15 ετών και έκτοτε είναι στη φυλακή.

 

Ωστόσο, αυτά που βρήκε η αστυνομία στην κατοικία του μετά τη σύλληψή του έδειξαν την εγκληματική του δράση σε βάθος δεκαετιών.

 

Πάνω από 300.000 φωτογραφίες κακοποίησης παιδιών, κούκλες σε μέγεθος παιδιού, αλλά και χιλιάδες σελίδες ημερολογίων στις οποίες κατέγραφε με λεπτομέρειες τις επιθέσεις του σε παιδιά ενώ σημείωνε ρητά ότι «είμαι παιδόφιλος». Αργότερα υποστήριξε ότι όσα έγραφε ήταν απλώς «φαντασιώσεις».

 

Αρκετά από τα θύματά του, που σήμερα είναι ενήλικοι, ανέφεραν ότι ο χειρουργός τους άγγιζε με το πρόσχημα της εξέτασης ακόμη και μπροστά στους γονείς τους ή μπροστά σε άλλους γιατρούς.

 

Η πλειονότητά των θυμάτων έμαθε από την αστυνομία -και πολλά χρόνια μετά του γεγονός- ότι τους είχε επιτεθεί ή βιάσει ενώ ήταν υπό αναισθησία και δεν είχαν αντιληφθεί τίποτα. Μόνο έτσι κατάφεραν να κατανοήσουν πού οφείλονταν τα συμπτώματα ενός ψυχολογικού τραύματος που είχαν αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν ή να περιγράψουν.

 

Η δικηγόρος ενός από τα θύματα λέει όμως ότι τουλάχιστον δύο άνδρες που θυμούνταν τι είχαν υποστεί έβαλαν τέλος στη ζωή τους.