Προφητική αποδεικνύεται για πολλούς λόγους η γλυκόπικρη κωμωδία του 1978 με τίτλο “Από που πάνε για τη χαβούζα” και πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο.

Σε μια από τις σκηνές της ταινίας, ο Θανάσης Παπαθανάσης (Θανάσης Βέγγος) μαζί με τον βοηθό του Αργύρη (Κώστας Φατούρος), απελπισμένοι επειδή δεν μπορούν να ξεφορτώσουν τα λύματα, που άντλησαν, στη χαβούζα του Σχιστού, εισέρχονται με τον θρυλικό “Αχόρταγο” στο φέρρυ μποτ και ετοιμάζονται να αδειάσουν το … εμπόρευμα στη θάλασσα, για να το παρασύρουν τα … θαλάσσια ρεύματα…

Σχεδόν πενήντα (50) χρόνια μετά ο Θανάσης Παπαθανάσης, ο Αργύρης, ο “Αχόρταγος” και φυσικά η χαβούζα δικαιώθηκαν μέσα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Τα απόβλητα των πλοίων αποτελούν μια περιβαλλοντικά πονεμένη ιστορία.

“Εκεί στο Νότο”, ο πόνος της ιστορίας αυτής διασταυρώθηκε με τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα και επειδή Ελλάδα είμαστε οι νόμοι και τα διατάγματα πήγαν περίπατο, πάντοτε για λόγους δημοσίου … ενδιαφέροντος.

Το έτος 2010 η τότε Νομαρχία Θεσσαλονίκης δημοσίευσε στο ΦΕΚ κανονιστική πράξη, με την οποία υποχρέωσε τον διαχωριστήρα επικίνδυνων υγρών αποβλήτων του λιμένα Θεσσαλονίκης να απορρίπτει το προϊόν του διαχωρισμού τουλάχιστον 100 μέτρα από την ακτογραμμή και οπωσδήποτε επί του θαλάσσιου πυθμένα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το έτος 2016 η ίδια ακριβώς υποχρέωση ενσωματώθηκε ρητά και στην περιβαλλοντική αδειοδότηση του διαχωριστήρα ΑΣΙΝΗΟΣ ΛΙΘΟΣ της εταιρείας NORTH AEGEAN SLOPS.

Ο λόγος της ρύθμισης αυτής ήταν προφανής: η πόλη της Θεσσαλονίκης είναι σε άμεση επαφή με την ακτογραμμή της, επάνω στην οποία εκτυλίσσεται ένα σημαντικό μέρος των κοινωνικών δρώμενων της Βασίλισσας του Βορρά.

Αν μη τι άλλο, οι ευπαθείς ομάδες συνέχισαν να κινούνται και να απολαμβάνουν την ακτογραμμή της πόλης, σίγουροι ότι μια τόσο θεμελιώδης υποχρέωση για την προστασία τους, δεν μπορεί παρά να τηρείται.

Φρούδες ελπίδες….

Το Παρατηρητήριο Διαφάνειας Λιμενικού Συστήματος ερεύνησε διεξοδικά τις καταγγελίες, που δέχτηκε, και διαπίστωσε ότι ο διαχωριστήρας αυτός επιθεωρήθηκε πολλές φορές και σε καμία από τις εκθέσεις επιθεώρησης, που συνέταξαν κρατικοί λειτουργοί, δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεχνικής υποδομής, που να επιτρέπει την απόρριψη των αποβλήτων τουλάχιστον 100 μέτρα από την ακτογραμμή, πάνω στην οποία οι παππούδες και οι γιαγιάδες βολτάρουν μαζί με τα εγγόνια τους, και οπωσδήποτε επί του θαλάσσιου πυθμένα.

Δέκα τρία ολόκληρα χρόνια μετά τη δημοσίευση της κανονιστικής πράξης του τότε Νομάρχη Θεσσαλονίκης στο ΦΕΚ, επτά (7) ολόκληρα χρόνια μετά τη ρητή ενσωμάτωση της υποχρέωσης αυτής στην περιβαλλοντική αδειοδότηση και κατόπιν δεκάδων εάν όχι εκατοντάδων επιθεωρήσεων της λιμενικής αυτής υποδομής από κρατικές αρχές (στις οποίες περιλαμβάνεται και ο τότε κρατικός Οργανισμός Λιμένα Θεσσαλονίκης), τεράστιες ποσότητες αποβλήτων ΔΕΝ απορρίφθηκαν τουλάχιστον 100 μέτρα μακριά από το παγκάκι, όπου ο παππούς απολαμβάνει το μαλλί της γριάς μαζί με το εγγόνι του, και οπωσδήποτε επί του θαλάσσιου πυθμένα, αλλά ακριβώς δίπλα από το παγκάκι αυτό και κάτω από τη μύτη τους.

Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι η συγκέντρωση βιομηχανικών αποβλήτων εντός των πρώτων 100 μέτρων από την ακτογραμμή εδώ και πολλά χρόνια τελικά να μην είναι ποτέ εντός των επιβαλλόμενων από την ανωτέρω νομοθεσία ορίων.

ΣΙΩΠΗ από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, που επιθεωρούν σε τακτά χρονικά διαστήματα την εγκατάσταση…

ΣΙΩΠΗ από τον Στέλιο Αγγελούδη, που θήτευσε στον ΟΛΘ…

Τα θύματα της υπόθεσης αυτής είναι στον παρόντα χρόνο αδύνατον να προσδιοριστούν.

Ομοίως, δεν είναι δυνατόν να καθορισθεί από εμάς η επίπτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον του λιμένα Θεσσαλονίκης.

Κερασάκι της πολύχρωμης αυτής τούρτας αποτελεί η γραπτή διαβεβαίωση των αρμόδιων για να διασφαλίσουν τη σωστή απόρριψη των βιομηχανικών αυτών αποβλήτων ότι ο διαχωριστήρας λειτουργεί πάντοτε σωστά και ουδέποτε συνέτρεξε λόγος επιβολής διοικητικών και άλλων κυρώσεων !

Συνεπώς, δικαιούται αδιατάρακτα να συνεχίζει το … έργο του.

Όσο για όλους αυτούς, που προσφεύγουν στην ακτογραμμή της Θεσσαλονίκης, σίγουροι ότι η Πολιτεία ενεργεί έστω τα στοιχειώδη για την προστασία τους, μπορούν να κοιτάξουν ξανά προς τη θάλασσα να να αναφωνήσουν μαζί μας :

ΘΑΝΑΣΗΗΗΗΗ, ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΒΟΥΖΑ;

Διαβάστε ακόμη: