Πραγματικά δεν ξέρω τι είδους κακοδαιμονία είναι αυτή που ταλανίζει τη χώρα μας, τις κυβερνήσεις και όλους τους ανευθυνο-υπεύθυνους φορείς και τα πρόσωπα που ηγούνται κρίσιμων δομών και θεσμών.
Παρακολουθώ πολλά χρόνια τώρα την κατάσταση που επικρατεί στην περίπτωση της πιο πολύπαθης και ταλαιπωρημένης βιομηχανίας της χώρας, της ΛΑΡΚΟ, τα προβλήματα της οποίας και φυσικά πρωτίστως των εργαζομένων της δεν φαίνεται ακόμα να έχουν τελειωμό.
Στον ένα από τους δύο παράλληλους διαγωνισμούς, έχουμε επενδυτή, στον δεύτερο πυκνό σκοτάδι ακόμα.
Και στις ερωτήσεις και απορίες οι υπεύθυνοι (;) τηρούν σιγή ιχθύος. Μόνο κάποιες φημολογίες ότι “επίκειται λύση εντός των προσεχών ημερών”, κρατάνε σε επαφή με την πραγματικότητα το όλο μείζον θέμα
Την ίδια ώρα, το νικέλιο, το βασικό μετάλλευμα που παράγει η ΛΑΡΚΟ, καταγράφει τιμή ρεκόρ εννέα μηνών, πλησιάζοντας τις 31.000 δολάρια ανά τόνο στο χρηματιστήριο μετάλλων του Λονδίνου, ενώ σε ετήσια βάση καταγράφει αύξηση που προσεγγίζει το 50%!
Η εταιρεία, εδώ και επτά (7) μήνες παραμένει ανενεργή, περιμένοντας την κατάληξη του διπλού εγχειρήματος, ενώ και οι εργαζόμενοί της βρίσκονται σε ιδιότυπη ομηρία.
Και να σκεφτεί κανείς ότι το νικέλιο, είναι απολύτως αναγκαίο για πολλές βιομηχανικές και τεχνολογικές χρήσεις, ιδιαίτερα για τις μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων, προς τα οποία στρέφονται πλέον όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες.
Σύμφωνα με παράγοντα που γνωρίζει από πρώτο χέρι τη συγκεκριμένη αγορά, έχοντας θητεύσει σε καίρια πόστα και στην ίδια την επιχείρηση (τις απόψεις του έχω επικαλεστεί αρκετές φορές και από αυτή εδώ τη στήλη), στους 7 αυτούς μήνες που διαρκούν οι διαδικασίες και η εταιρεία είναι κλειστή, έχουν χαθεί 55 (!) περίπου εκατ. ευρώ, μόνο από το τελικό προϊόν που θα παρήγαγαν τα αποθέματα της εταιρείας, χωρίς να υπολογίζεται η όποια νέα παραγωγή, που θα απέφερε και επιπλέον μεγάλα έσοδα στην εμβληματική βιομηχανία.
Τι περισσότερο να πεις, είμαστε αυτοκαταστροφική χώρα, χωρίς εκτίμηση και σεβασμό σε ότι σου προσφέρει η φύση και χωρίς φροντίδα να το αξιοποιήσεις, λυτρώνοντας και τους εργαζόμενους στις υψικαμίνους για χρόνια
Διαβάστε ακόμη:
