Σαφώς δεν είναι ώρα για στείρα αντικυβερνητική κριτική, άλλωστε η στήλη δεν το συνηθίζει, πλην της δημιουργικής κριτικής και του ελέγχου που εξ επαγγέλματος πρέπει να ασκεί σε κάθε εξουσία, κόμμα, φορέα και δημόσια πρόσωπα.

Αλλά εδώ που φτάσαμε, τα πράγματα πλέον δεν ωφελεί κανέναν – ούτε τον πρωθυπουργό, ούτε την κυβέρνηση και τους υπουργούς της – να μην λέγονται οι ωμές αλήθειες.

Είδα την ανακοίνωση της Κομισιόν, για την παροχή βοήθειας 2,2 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα, λόγω των πρωτοφανών καταστροφών.

Και άκουσα και είδα και τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, για το ίδιο θέμα.

Δεν περιποιεί τιμή, για κανέναν σε αυτή τη χώρα, να μην λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Δεν μπορεί να λέγεται ότι η Ελλάδα “πέτυχε” να εξασφαλίσει αυτό το ποσό, όταν το ίδιο το δελτίο τύπου της Κομισιόν αναφέρει ότι το ποσό αυτό προέρχεται (κατά το μεγαλύτερο μέρος του, αλλά δεν το λέει) από μη απορροφηθέντα κονδύλια του Ταμείου Συνοχής και του Κοινωνικού Ταμείου!

Ενώ, για την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής, τι λέει;

Ότι… τρέχουν αντίστοιχα κονδύλια!

Δηλαδή, καμία έκτακτη ενίσχυση και ειδικά μετά από τέτοια καταστροφή!

Πάρτε, από αυτά που σας έχουμε εγκρίνει και κάντε το κουμάντο σας, αυτό με απλά λόγια μας λέει…

Και μόνο τα 400 εκατ. ευρώ αποτελούν ένα πραγματικό νέο ποσό που θα, προσέξτε, “θα” εκταμιευθεί από το Ταμείο Αλληλεγγύης, το οποίο όμως πρέπει να εγκριθεί και από άλλους θεσμούς, για να αρχίσει να τρέχει…

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά, οι καταστροφές πρωτοφανείς, η Σλοβενία πήρε μεγάλα, νέα κονδύλια μόλις πριν 15 περίπου ημέρες για τις δικές της καταστροφές, εμείς γιατί αρκεστήκαμε στα μη εκταμιευθέντα (άλλο μεγάλο θέμα, δεν είναι της παρούσης, αλλά θα επανέλθω) κονδύλια, τα οποία προοριζόταν για άλλες δράσεις;

Και το μέγα ερώτημα είναι, από που, από ποιους πόρους θα καλυφθούν τα περίπου 10 δισ. ευρώ, για να επανέλθει η ζωή στην λαβωμένη Θεσσαλία, να αποκατασταθούν οι τεράστιες ζημιές, να ζωντανέψει και πάλι η κτηνοτροφία, να επανέλθουν τα εδάφη σε καλλιεργήσιμη μορφή, να αποκατασταθούν οι ζημιές στον τομέα των υποδομών, με εκατοντάδες μικρά και μεγάλα έργα; Το πρόβλημα ξεφεύγει από τη συνήθη λογική της αποκατάστασης, με μπαλώματα και ημίμετρα.

Ούτε φυσικά ένας συμπληρωματικός προϋπολογισμός αρκεί, όπως σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Χρειάζεται ένα υβριδικός προϋπολογισμός, με κονδύλια αποκλειστικά για τις τρεις κατευθυντήριες γραμμές – αποζημιώσεις πληγέντων για σπίτια και οικιακό εξοπλισμό, κονδύλια για φυτική και ζωική παραγωγή και κονδύλια για υποδομές.

Τρεις γραμματείες, με ενιαία διεύθυνση, και ένα νέο “υπουργείο Αποκατάστασης καταστροφών”, που να λογοδοτεί για κάθε ευρώ στη Βουλή, στον πρωθυπουργό και στην Κομισιόν, που ήδη προανήγγειλε (γιατί άραγε;) αυστηρό έλεγχο χρήσης των κεφαλαίων που θα διαθέσει, μέσω της δημιουργίας ειδικής task force.

Θα τολμήσει άραγε αυτή τη φορά ο πρωθυπουργός ανάλογες τομές ή θα παρασυρθεί και πάλι από απόψεις και γνώμες ή συμβούλων που δεν έχουν επίγνωση του τι ακριβώς συνέβη και των επερχόμενων συνεπειών του ή αυτών που έχουν σε μόνιμη βάση τους δικούς τους μηχανισμούς και συμφέροντα;

Ιδού η Ρόδος – πληγωμένη και αυτή από τις πυρκαγιές, που απαιτούν άλλα 2 περίπου δισ. ευρώ, για να αποκατασταθούν οι εκτεταμένες ζημιές που προκάλεσαν, πέραν των δαπανών πρόληψης που από τώρα απαιτούνται να δοθούν.

Διαβάστε ακόμη: