Η Ελλάδα βαδίζει προς το 2026 με τέσσερα διαφορετικά… θερμόμετρα για την οικονομία της. Όλοι βλέπουν ανάπτυξη, όλοι βλέπουν αποκλιμάκωση του πληθωρισμού αλλά κανείς δεν βλέπει ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Ανάπτυξη: από την αισιοδοξία του ΥΠΟΙΚ στη νηφαλιότητα του ΔΝΤ
Το Υπουργείο Οικονομικών κρατά τη σημαία της αισιοδοξίας: 2,4% ανάπτυξη το 2026, στηριγμένη σε επενδύσεις, έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και τουρισμό που δεν δείχνει σημάδια κόπωσης. Το μήνυμα είναι σαφές — η ελληνική οικονομία “τρέχει” πιο γρήγορα από την Ευρωζώνη και μπορεί να αντέξει.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προσγειώνει τις προσδοκίες στο 2%, υπενθυμίζοντας ότι το «μομέντουμ» της μεταπανδημικής ανάκαμψης εξαντλείται και πως οι διαρθρωτικές αδυναμίες —γραφειοκρατία, χαμηλή παραγωγικότητα, γήρανση— συνεχίζουν να βαραίνουν την οικονομία
Ο ΟΟΣΑ τοποθετείται κοντά, στο 2,1%, διατηρώντας την «ουδέτερη» στάση του διεθνούς τεχνοκράτη, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βλέπει 2,2%, υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα παραμένει μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων χωρών της Ευρωζώνης — αλλά κυρίως χάρη στις δημόσιες επενδύσεις.
Το συμπέρασμα; Οι αριθμοί μπορεί να είναι κοντά, αλλά οι ιστορίες που λένε είναι διαφορετικές. Το ΥΠΟΙΚ βλέπει αυτοδύναμη ανάπτυξη. Το ΔΝΤ βλέπει κόπωση. Ο ΟΟΣΑ βλέπει ισορροπία. Η Κομισιόν βλέπει ένα κράτος που στηρίζει ακόμα πολύ την ανάπτυξη.
Πληθωρισμός: η «σιωπηλή» ανησυχία
Αν οι διαφορές στην ανάπτυξη είναι ήπιες, στον πληθωρισμό είναι λίγο μεγαλύτερες.
Το ΔΝΤ περιμένει 2,5%, δείχνοντας ότι οι τιμές δύσκολα θα επιστρέψουν στον στόχο της ΕΚΤ .
Το ΥΠΟΙΚ απαντά με 2,2%, προβάλλοντας την εικόνα αποκλιμάκωσης και σταθεροποίησης. Το αφήγημα εδώ, η Ελλάδα ξαναγίνεται φυσιολογική οικονομία — ούτε ύφεση, ούτε πληθωρισμός που τρώει το εισόδημα.
Ο ΟΟΣΑ κατεβαίνει στο 2%, εμπιστευόμενος τη νομισματική πειθαρχία της ΕΚΤ, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραμένει επιφυλακτική με 2,6%, φοβούμενη επίμονες πιέσεις στις υπηρεσίες και την αγορά κατοικίας.
Ο πληθωρισμός όπως φαίνεται εξελίσσεται στο νέο «τεστ αξιοπιστίας» καθώς η πορεία του θα δείξει για τι είδους ανάπτυξη θα μιλάμε το 2026
Το κοινό υπόστρωμα: σταθερότητα με ρωγμές
Πίσω από τις αποκλίσεις υπάρχει μια κοινή γραμμή: η Ελλάδα έχει φύγει από τον κίνδυνο ύφεσης, αλλά δεν έχει μπει ακόμη σε τροχιά βιώσιμης ευημερίας.
Οι επενδύσεις αυξάνονται, οι δημοσιονομικοί δείκτες βελτιώνονται, αλλά η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα δεν κινούνται με την ίδια ταχύτητα.
Το crash test δείχνει μια οικονομία που δεν κινδυνεύει, αλλά δεν απογειώνεται.
Η χώρα έχει σταθεροποιηθεί όμως η σταθερότητα χωρίς επιτάχυνση, στο διεθνές περιβάλλον του 2026, ισοδυναμεί με «στασιμότητα εν κινήσει».
