Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

Έχοντας τη φύση ως οδηγό της, στις διαφορετικές φάσεις και τις δημιουργικές εναλλαγές της, η ζωγράφος και χαράκτρια Τάνια Δρογώση, μας καλεί σε μια συναρπαστική εικαστική αφήγηση, μια γοητευτική περιήγηση μέσα από τη νέα της ατομική έκθεση με τίτλο «Περιπλάνηση…», που εγκαινιάζεται στην γκαλερί Αργώ την Πέμπτη 1^η Φεβρουαρίου.

Η δημιουργός παρουσιάζει μια σειρά νέων έργων ζωγραφικής και χαρακτικής που δημιούργησε τα τελευταία χρόνια, στα οποία αφουγκράζεται τους κραδασμούς της φύσης, τους ψιθύρους, τα μηνύματα που στέλνει, τα οποία αποκωδικοποιεί στη συνέχεια με έναν εντελώς προσωπικό τρόπο, που μας μεταφέρει σε μια νέα γη, γεμάτη εσωτερική διαύγεια και καθαρότητα. Λίγο πριν τα εγκαίνια της έκθεσης η Αξία συνάντησε τη ζωγράφο και είχε μια συζήτηση μαζί της για τη νέα της δουλειά και όχι μόνο:

«Η συγκεκριμένη σειρά των ζωγραφικών και χαρακτικών έργων είναι δουλειά των τελευταίων τριών ετών. Μπορώ να πω ότι είναι η συνέχεια της προηγούμενης. Είναι η αέναη αναζήτηση κι εξερεύνηση των δικών μου τόπων και διαδρομών με αφορμή τη φύση που είναι ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης.»

-Γιατί επιλέξατε τον τίτλο «Περιπλάνηση» για αυτή την έκθεση; 

-Η διάθεσή μου δεν είναι να αποδώσω την ομορφιά της φύσης, να κάνω μια απλή καταγραφή του τοπίου. Είναι να περιπλανηθώ και να παρασύρω τον θεατή σε δρόμους και μονοπάτια υπαρκτά και μη, να περπατήσουμε μαζί σε ξερόχορτα, πέτρες και ξερόκλαδα, να μυρίσουμε το βρεγμένο χώμα, να αντικρίσουμε έναν φωτεινό κι αισιόδοξο ορίζοντα, να αισθανθούμε τη δύναμη της φθοράς και της αναγέννησης.

-Πιστεύετε ότι η περιπλάνηση ως έννοια είναι μια δημιουργική διαδικασία παρατήρησης απαραίτητη στη δουλειά σας;

-Πιστεύω ότι η περιπλάνηση είναι δημιουργική διαδικασία τόσο σε συνειδητό όσο και σε ασυνείδητο επίπεδο. Είναι η ανάγκη και η προσπάθεια κάθε ζωντανής ύπαρξης να ανακαλύψει τον εαυτό του, να χαράξει τις προσωπικές του διαδρομές, να κάνει το δικό του ταξίδι. Είναι η ίδια η ζωή!

-Ποια είναι η σχέση σας με τη φύση, τόσο ως άνθρωπος, όσο και ως καλλιτέχνης; 

-Η φύση είναι ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης κι ενέργειας! Τα χρώματα, οι ήχοι, οι μυρωδιές της με ταξιδεύουν και με οδηγούν να περιπλανηθώ με το νου και τη ψυχή μου, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον.

-Στα έργα σας εστιάζετε περισσότερο στη φθινοπωρινή, όχι στην οργιώδη και γεμάτη βλάστηση, καλοκαιρινή ή ανοιξιάτικη φύση. Σας ενδιαφέρει περισσότερο και γιατί; 

-Η φύση με τα φθινοπωρινά της χρώματα έχει μια μελαγχολία, μια νοσταλγική νότα κι έντονο ρομαντισμό! Για μένα το φθινόπωρο είναι εποχή ξεκινήματος. Σηματοδοτεί μια καινούργια αρχή! Επομένως είναι μια αισιόδοξη και γεμάτη όνειρα και στόχους εποχή. Διάβασα κάπου και μου άρεσε πολύ κάτι που έχει γράψει η Αμερικανίδα συγγραφέας Delia Owens:«Τα φύλλα του φθινοπώρου δεν πέφτουν, πετούν, παίρνουν το χρόνο τους και περιπλανιούνται σ’ αυτή τη μοναδική τους ευκαιρία να πετάξουν ψηλά.»