Μαζική μετακίνηση ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΙΝ.ΑΛ. καταγράφουν όλες οι δημοσκοπήσεις που έχουν διενεργηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα. Η εξέλιξη αυτή συνδέεται απόλυτα με τη δυναμική που προσέδωσε στο ΠΑΣΟΚ η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του κόμματος. Τα ευρήματα των ερευνών είναι αλήθεια ότι έχουν αιφνιδιάσει ακόμα και τους δημοσκόπους, που προφανώς και δεν ανέμεναν τόσο γρήγορη κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο, εδώ έρχεται να φανεί, και μάλιστα με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, το γεγονός της αδυναμίας του κ. Τσίπρα να συγκροτήσει ένα δομημένο κόμμα. Όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο δεν κατάφερε κάτι τέτοιο, αλλά, απεναντίας, ηγήθηκε του μεγάλου μαγαζιού της Κεντροαριστεράς με… δανεικούς πελάτες.

Μέχρι και σήμερα αποτελούσε αντικείμενο πολιτικής ανάλυσης η εκτίναξη σε όλα τα επίπεδα τόσο του Τσίπρα όσο και του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός από την ανάλυση, υπήρχε και μια πραγματικότητα. Το γεγονός ότι από το ’15 μέχρι και σήμερα οι Τζανακόπουλοι και οι Πολάκηδες έκαναν καριέρα στηριζόμενοι αποκλειστικά στην εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, που αποφάσισε εν μια νυκτί να μετακινηθεί πολιτικά, ελπίζοντας προφανώς σε κάτι καινούργιο.

Σε ελάχιστο χρόνο οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς απογοητεύτηκαν, αφού συνειδητοποίησαν ότι ο κ. Τσίπρας αδυνατεί να ξεφύγει από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Κατάλαβαν ότι δεν μπορεί, αλλά και δεν θέλει να κάνει το άλμα προς τα εμπρός, απομονώνοντας φωνές και λογικές που προτάσσουν τον διχασμό και τη μισαλλοδοξία. Μετά τις εκλογές του ’19 ο πρώην πρωθυπουργός, αντί να πετάξει με τις κλωτσιές τους γραφικούς που έχει στη μαρκίζα της Κουμουνδούρου και να ανασυντάξει το κόμμα του, ακολούθησε τον ακριβώς αντίθετο δρόμο.

Πλέον οι ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς έχουν χάσει κάθε προσδοκία που είχαν στο πρόσωπο του Τσίπρα. Και όταν δεν υπάρχει προσδοκία για έναν ηγέτη, τότε ο κάθε Ανδρουλάκης μπορεί να έρθει και να κάνει πάρτι. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει σήμερα στο πολιτικό σκηνικό.

Ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επί της ουσίας βρήκε κενό. Και επειδή η φύση απεχθάνεται τα κενά, που παρουσιάζονται ακόμα και στην πολιτική, φροντίζει να τα καλύπτει με την πρώτη ευκαιρία. Με την τακτική που ακολούθησε ο Τσίπρας, αλλά κυρίως με την έλλειψη εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης, δημιουργήθηκε ένα τεράστιο κενό, το οποίο ήρθε να καλύψει επί τη εμφανίσει του ο Νίκος Ανδρουλάκης. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο δεν συνέβη.

Οι ΠΑΣΟΚοι, που διαχρονικά αρέσκονται να βρίσκονται στην εξουσία, όταν διαπίστωσαν ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη, αποφάσισαν να επιστρέψουν στο μαντρί τους. Ο Ανδρουλάκης απλώς επέσπευσε την απόφασή τους, γιατί τους έδωσε ξανά προοπτική νίκης.

Ο μεγάλος χαμένος της όλης διαδικασίας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του, που, αν συνεχίσουν με τα μυαλά του Πολάκη, είναι νομοτελειακό ότι σύντομα θα δουν την πλάτη του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.

Ολα τα υπόλοιπα σε σχέση με τις δυνατότητες και τις προοπτικές που μπορεί να έχει ο Ανδρουλάκης θα τεθούν στο τραπέζι σε δεύτερο χρόνο. Τώρα η παρτίδα έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με το ποιος είναι το αφεντικό στο μαγαζί της Κεντροαριστεράς…