Με ισχυρά όπλα την πολιτική της συγκρότηση, την χαμηλών τόνων αλλά μαχητική πολιτική της παρουσία και την αποδοχή της από ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης μηδέ των διαφορετικών και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενων δυνάμεων που συγκροτούν τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ η Έφη Αχτσιόγλου, δηλώνει σήμερα παρούσα για την διεκδίκηση της ηγεσίας του κόμματος της Αριστεράς μετά την αποχώρησή του Αλέξη Τσίπρα.
Στη μάχη , εισέρχεται με πολλά πλεονεκτήματα. Είναι γυναίκα, ουδέποτε διεκδίκησε δημοσιότητα πολιτική ή άλλη για λάθος λόγους, η θητεία της στην κυβέρνηση Τσίπρα διαθέτει θετικό πρόσημο, έμεινε, ίσως σκοπίμως , μπορεί και από ιδιοσυγκρασία εκτός προεκλογικών πολώσεων , αν και πάντα με σθένος και μαχητικότητα υποστήριξε τις θέσεις της.
Έτσι παρά το γεγονός ότι προς το παρόν ο «χάρτης» των υποψηφιοτήτων για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ξεκαθαρίσει η νεαρή πολιτική από τα Γιαννιτσά , θεωρείται ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την προεδρία του κόμματος σε σημείο οι αποδόσεις των στοιχηματικών εταιριών να είναι λίγο πάνω από το 1 ( για την ακρίβεια 1,30 ) , έναντι του 5% που ήταν δέκα μέρες πριν.
Πέραν των στοιχηματικών όμως στην εκλογή Αχτσιόγλου «ποντάρουν» και άλλες – ετερόκλητες ; – δυνάμεις.
Το ενδιαφέρον επιχειρηματικών συμφερόντων μπορεί να είναι προσεκτικό, αλλά εμφανές . Είναι αυτό που στην Ελλάδα αναφέρουμε με την ευρεία έννοια της «διαπλοκής», απαξιώνοντας ακόμη περισσότερο την έννοια της πολιτικής διότι διαπλοκή δεν υφίσταται, αν δεν υπάρχει πλην των επιχειρηματιών και η εμπλοκή της πολιτικής με πράξεις ή παραλήψεις και για την κ. Αχτσιόγλου ποτέ δεν υπήρξε ούτε καν νύξη, για κάτι τέτοιο.
Επομένως είναι πιθανόν ανήσυχοι επιχειρηματίες παντός «είδους» , διαβλέποντας ότι η μονοκρατορία του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να οδηγήσει σε αντιδημοκρατικές εκτροπές να σπεύδουν να επενδύσουν στη δια της κ. Αχτσιόγλου «αναγέννηση» του ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζοντας προβληματισμό για την έως τώρα δυναμική του ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη.
Από κοντά και διάφοροι άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής , χωρίς να εξαιρείται το ενδιαφέρον και διπλωματικών κύκλων που εκτίμησαν εσχάτως τα άψογα αγγλικά της.
Για την επίδοξη διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα γράφτηκαν πολλά τις τελευταίες μέρες και δεν εννοούμε μόνο τα «πικάντικα» μερίδας του τύπου και έσπευσε να επισημάνει ότι η κυρία Αχτσιόγλου έχει καιρό να φωτογραφηθεί δίπλα στον Δημήτρη Τζανακόπουλο πατέρα του δίχρονου γιού της . Τέτοια δημοσιεύματα μπορεί να «πουλάνε» , αλλά προφανώς ούτε στον πολιτικό διάλογο συμβάλλουν, ούτε άλλες διαθέσεις αποκαλύπτουν.
Αντίθετα έχει κάνει εντύπωση και συζητείται σε πολιτικούς , επιχειρηματικούς και διπλωματικούς κύκλους ολοσέλιδο δημοσίευμα «προσεκτικής» στήριξης της Έφης Αχτσιόγλου , από συντηρητικών καταβολών εφημερίδα που συνήθως δεν επιδίδεται στο …σπορ της αγιογραφίας.
Είναι δηλωτικός και ο τίτλος του «Το χειρουργικό στυλ της αριστερής αριστείας _ Η καλή μαθήτρια από τα Γιαννιτσά που «μαθήτευσε» και στον φούρνο του παππού της , ήθελε να κάνει ακαδημαϊκή καριέρα- πως βρέθηκε να προαλείφεται για τον θρόνο του ΣΥΡΙΖΑ;».
Το ολοσέλιδο αφιέρωμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ περιέχει πολλά προσωπικά στοιχεία , από την πορεία της υποψήφιας προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες από την ως τώρα πορεία της . Επιλέξαμε τα πιο χαρακτηριστικά , όσα τουλάχιστον προκαλούν εντύπωση για την «φιλική υποστήριξη».
Είναι η πιο πολυσυζητημένη γυναίκα του ΣΥΡΙΖΑ, όχι πάντα για πολιτικούς λόγους.
Το 2016 ήταν η νεότερη υπουργός (μόλις 31 ετών). Επικροτήθηκε για την πολιτική και τεχνοκρατική της συγκρότηση στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, αλλά και για τις ενδυματολογικές επιλογές της.
Ένα γυναικείο περιοδικό έγραψε το 2017 ότι «ντύνεται τόσο κομψά που μοιάζει σαν να βρέθηκε κατά λάθος σε αυτή την κυβέρνηση».
Μετά το 2019 ανέλαβε κομματικά αξιώματα (έως τις πρόσφατες εκλογές ήταν συντονίστρια Οικονομικών), κυρίως όμως συζητήθηκε (και συζητιέται) για τη σχέση της με τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο και βουλευτή Δημήτρη Τζανακόπουλο, με τον οποίο έχουν αποκτήσει ένα αγοράκι, τον Αρη, που σήμερα είναι δύο ετών.
Αυτές τις ημέρες συζητείται (επιπλέον) ότι η Αχτσιόγλου θα είναι μία από τις επικρατέστερες υποψηφιότητες για τη διαδοχή του Αλέξη Τσίπρα. Θα είναι πράγματι υποψήφια η δικηγόρος από την Πέλλα και πρώτη σε σταυρούς (28.491) βουλευτής του Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών, ακριβώς 100 χρόνια μετά τον ερχομό στην Ελλάδα των προσφύγων Μικρασιατών προγόνων της;
Προέρχεται από αριστερή μεσοαστική οικογένεια.
Ο πατέρας της είχε συμμετοχή στον Ρήγα, στο ΚΚΕ Εσωτερικού, στον Συνασπισμό, στον ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετέχει στα κοινά των Γιαννιτσών.
Η μητέρα της δεν έχει πολιτική δράση, είναι αφοσιωμένη στην παιδιατρική. Είναι δεμένη οικογένεια. Και οι δύο γονείς της βρίσκονται κοντά στην μοναχοκόρη τους, η οποία γεννήθηκε το 1985 και πήγε σχολείο στα Γιαννιτσά.
Όταν ήταν μικρή κατέβαινε συχνά στον φούρνο του παππού της. Εκεί απέκτησε τις πρώτες παραστάσεις για το τι σημαίνει μόχθος. Έμαθε να σέβεται τους ανθρώπους της εργασίας.
Έμαθε ακόμη ότι θέλει δουλειά το αλεύρι για να γίνει ψωμί, ότι τα έργα δεν γίνονται με λόγια – έστω κι αν στο μέλλον θα έμπαινε σε ένα κόμμα που υποσχέθηκε πολλαπλασιασμό των άρτων χωρίς πόνο και μόχθο.
Διάβαζε πολύ και ήταν σημαιοφόρος στο γυμνάσιο και το λύκειο. Στα Γιαννιτσά έζησε έως τα 18 της, όταν έφυγε για τη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στη Νομική του Αριστοτελείου.
Στα τέσσερα χρόνια του πανεπιστημίου δεν είχε ιδιαίτερη πολιτική δράση.
Το πολιτικό της ένστικτο ενεργοποιήθηκε χάρη στις προσπάθειες της Μαριέττας Γιαννάκου να καταργήσει το άρθρο 16. Λ
ίγο πριν πάρει το πτυχίο της το 2006 (με άριστα) συμμετείχε στο Κίνημα κατά της αναθεώρησης του Αρθρου 16.
Συμμετείχε επίσης στο Δίκτυο Αυτόνομων Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων. Δεν ήταν όμως ιδιαίτερα φλογερή. Πάνω απ’ όλα ήταν αφοσιωμένη στο διάβασμα.
Το 2008 εργάστηκε στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου στη Θεσσαλονίκη.
Από το 2006 έως το 2009 εκπόνησε το πρώτο μεταπτυχιακό της με τον Αντώνη Μανιτάκη στο Δημόσιο Συνταγματικό Δίκαιο.
Βαθμολογήθηκε με άριστα. Ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου μιλάει μέχρι σήμερα για μια «δυναμική προσωπικότητα».
Με δική του συστατική επιστολή η Αχτσιόγλου έλαβε υποτροφία του ΙΚΥ. Αρχικά σκεφτόταν να συνεχίσει κάνοντας διδακτορικό στο Συνταγματικό Δίκαιο, αλλά επέλεξε το Εργατικό Δίκαιο υπό την επίβλεψη του καθηγητή Αρι Καζάκου.
Ενδεχομένως επηρεάστηκε και από τον πατέρα της, ο οποίος είναι ειδικευμένος στα εργατικά ζητήματα.
Το 2012 συμμετείχε μαζί με άλλους επιστήμονες στον συλλογικό τόμο «Ξαναπιάνοντας το νήμα». Η δική της συμβολή είχε τίτλο «Η σοσιαλιστική πραγματικότητα στη σκιά της νεοφιλελεύθερης ορθολογικότητας».
Ήταν ήδη μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη και το όνομά της έπεσε στο τραπέζι ως υποψήφιας για τον Δήμο Θεσσαλονίκης το 2014, ως το θηλυκό αντίστοιχο του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
Θυμίζουμε ότι ο Γαβριήλ τάραξε τα νερά στις εκλογές για τον Δήμο Αθηναίων (και παραλίγο να κερδίσει τον Γιώργο Καμίνη, αποσπώντας 48,6% στον δεύτερο γύρο).
Τελικώς η Αχτσιόγλου βοήθησε στις εκλογές τη Δέσποινα Χαραλαμπίδου, υποψήφια για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (η Χαραλαμπίδου αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015).
Τον Ιανουάριο του 2015 η Αχτσιόγλου τοποθετήθηκε στην τιμητική 11η θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στα μέσα του 2014, ενώ παράλληλα ασκούσε δικηγορία στο νομικό γραφείο του Καζάκου.
Ο στόχος της ήταν να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. «Δεν ξέρω πώς έφτασα έως εδώ, αν σκεφτείτε ότι ήθελα να γίνω ακαδημαϊκός», λέει γελώντας σε όσους τη ρωτούν.
«Έφτασε έως εδώ» γιατί γνώρισε τον Γιώργο Κατρούγκαλο σε ένα επιστημονικό συνέδριο. Εγραψαν μαζί ένα επιστημονικό άρθρο («”Μνημονιακές” Πολιτικές και Εργατικό Δίκαιο») που δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Δικαίου».
Ο Κατρούγκαλος εκλέγεται ευρωβουλευτής το 2014. «Θέλω να έρθεις στις Βρυξέλλες και πρέπει να μου απαντήσεις σε δώδεκα ώρες». Σκέφτηκε ότι είναι μια ευκαιρία να δει πώς λειτουργούν τα ευρωπαϊκά όργανα «από μέσα» και πήγε. Το φθινόπωρο του 2014 ετοιμαζόταν να ξεκινήσει μια μεταδιδακτορική έρευνα στην Ιρλανδία, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές του 2015 και ο Κατρούγκαλος ορίζεται υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. «Θα έρθεις στην Αθήνα για να γίνεις διευθύντρια του γραφείου μου».
Μέχρι τότε με τον Τσίπρα είχε μόνο μια καλημέρα. Η πραγματική γνωριμία έγινε το φθινόπωρο του 2015 όταν ο Κατρούγκαλος μετακινήθηκε στο υπουργείο Εργασίας και η Αχτσιόγλου ανέλαβε επικεφαλής της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς για τις συντάξεις και τα εργασιακά. Κάποιοι είπαν ότι ήταν αμίλητη, ψυχρή και απόμακρη.
Κάποιοι άλλοι μιλούσαν για τη σοβαρότητα και τις γνώσεις της, αλλά και για την επάρκεια που επέδειξε στη διαπραγμάτευση.
Ανήκει στα ελάχιστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που το πέρασμα από την εξουσία δεν άφησε επάνω τους τη ρετσινιά της ασχετοσύνης και του δογματισμού. «Σήκωσε το βάρος των διαπραγματεύσεων, ήξερε το αντικείμενό της και μιλούσε πολύ καλά αγγλικά», λέει υπουργός προηγούμενης κυβέρνησης που την παρακολουθούσε.
Τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσαν «Δρακουλέσκου» την (εμβρόντητη) επικεφαλής της ομάδας του ΔΝΤ, Ντέλια Βελκουλέσκου. Οι βαρώνοι του κόμματος επικροτούσαν τα τρικάκια στο Χίλτον που ένα μεσημέρι σκόρπισε ο «Ρουβίκωνας» και δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ως πολιτικό όπλο συνομιλίες του Τόμσεν που είχαν υποκλαπεί στην Αθήνα.
Την ίδια ώρα ανέθεσαν τη διαπραγμάτευση σε μια επιστήμονα που δεν ήταν τρολ και δεν έλεγε ανοησίες. Αυτός ήταν ο διπολισμός της Αριστεράς.
«Δουλεύαμε για να διασώσουμε τις συλλογικές συμβάσεις με τεκμηριωμένα επιχειρήματα», φέρεται να έχει πει σε ιδιωτική της συζήτηση. «Θέλαμε να αποδείξουμε ότι αυτό που θέλαμε εμείς ήταν ένα ευρωπαϊκό μοντέλο και ότι αυτό που ήθελαν οι θεσμοί ήταν κατάσταση εξαίρεσης. Και ότι δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να βρεθεί σε κατάσταση εξαίρεσης».
Στις 5 Νοεμβρίου 2016 ορκίζεται υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Μεταξύ άλλων έβαλε στόχο την προστασία των επισφαλών μορφών εργασίας και την αιτιολόγηση του λόγου απόλυσης.
