Πόλεμος στην Ουκρανία: Τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου του 2022, τα πρώτα ρωσικά τεθωρακισμένα έμπαιναν στα περίχωρα του Κιέβου, σε αυτό που πολλοί προδίκαζαν ως μια εισβολή – «αστραπή», διάρκειας μερικών εβδομάδων, ή μηνών. Οι σειρήνες του πολέμου στην Ουκρανία ήχησαν κι έκτοτε, ένα χρόνο μετά, συνεχίζουν.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, πολίτες και στρατιώτες, από τις δύο πλευρές τού μετώπου, έχουν σκοτωθεί. Εκατομμύρια άλλοι εξαναγκάστηκαν σε βίαιη φυγή από τα σπίτια τους. Ολόκληρες πόλεις σβήστηκαν από το χάρτη. Η εισβολή δοκίμασε τις διεθνείς διακρατικές σχέσεις, προκάλεσε ρήγματα σε παραδοσιακούς συμμάχους, διατάραξε το διεθνές εμπόριο σιτηρών και φυσικά τις εξαγωγές φυσικού αερίου, επηρεάζοντας τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων εκτός ζώνης πυρός.
Στις αρχές του πολέμου, μια φωτογραφία έγινε αρκετά δημοφιλής. Απεικόνιζε ένα πλακάτ από μια αφίσα υπέρ της Ουκρανίας που έγραφε: “Εάν η Ρωσία σταματήσει να πολεμά, δεν θα υπάρχει πόλεμος. Εάν η Ουκρανία σταματήσει να πολεμά, δεν θα υπάρχει Ουκρανία“.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Καθίσταται επίσης ολοένα και πιο σαφές ότι δεν θα υπάρξουν νικητές σε αυτόν τον πόλεμο και ότι το μέλλον της Ουκρανίας είναι όλο και πιο εύθραυστο.
Πόλεμος στην Ουκρανία: Ο απολογισμός έναν χρόνο μετά τη ρωσική εισβολή – Ποιος έχει τις μεγαλύτερες απώλειες
Ο Guardian ξεκαθάρισε στο ξεκίνημα της ανάλυσής της ότι η κατάσταση στον πόλεμο στην Ουκρανία δεν είναι πλέον εκείνη που υπήρχε ένα χρόνο πριν, όταν η Ρωσία εισέβαλε στη χώρα, έκανε επέλαση και οι ουκρανικές δυνάμεις υποχωρούσαν.
Ο Guardian επισημαίνει ότι «η εικόνα είναι τελείως διαφορετική από αυτή των πρώτων εβδομάδων του πολέμου όταν εκατοντάδες ρωσικά τεθωρακισμένα και εναέριες ρωσικές δυνάμεις περνούσαν τα σύνορα για να καταλάβουν το αεροδρόμιο στο Χοστομέλ, έξω από το Κίεβο, προκειμένου να αποκτήσουν μια γέφυρα για την πρωτεύουσα της Ουκρανίας».
Ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα στον πόλεμο είναι φυσικά το ποιος θα είναι ο τελικός νικητής. Ο Guardian επισημαίνει όμως, ότι για την ώρα, ούτε η Ουκρανία, ούτε η Ρωσία είναι κοντά στην τελική επικράτηση και έτσι ουδείς μπορεί να προβλέψει από τώρα την έκβαση του πολέμου.
Ο Guardian αναφέρει πως: «ούτε η Ρωσία, ούτε η Ουκρανία δεν είναι κοντά στο να πετύχουν τους στόχους που έχουν εκφράσει για τον πόλεμο – στην περίπτωση της Ουκρανίας αυτό αφορά την απελευθέρωση όλων των κατειλημμένων περιοχών. Ωστόσο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών η Μόσχα έχει επανειλημμένως κάνει βήματα πίσω σε σχέση με τους μαξιμαλιστικούς στόχους – ανάμεσά τους η ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης και η επιβολή μιας κυβέρνησης από μαριονέτες – για την κατάληψη όλου του Ντονμπάς, στην ανατολική Ουκρανία»
Πόλεμος στην Ουκρανία: Χάνονται 2.000 στρατιώτες για κάθε 100 μέτρα
Όσο για τη χώρα που έχει τις μεγαλύτερες απώλειες, ο Guardian ήταν ξεκάθαρος και έδειξε την Ρωσία.
«Η Ρωσία έχει μεγάλες απώλειες. Πρόσφατη εκτίμηση από το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Αναλύσεων (IISS) ανεβάζει σε 40%-50% τον αριθμό των απωλειών της Ρωσίας σε επίπεδο τεθωρακισμένων σε σχέση με τις αρχικές δυνάμεις. Σε επίπεδο ανθρώπινων απωλειών υπάρχει η εκτίμηση ότι χάνονται 2.000 Ρώσοι στρατιώτες για κάθε 100 μέτρα που κερδίζονται στην ανατολική Ουκρανία» αναφέρει το δημοσίευμα
Πόλεμος: 180.000 νεκροί και τραυματίες στον ρωσικό στρατό, 100.000 στην ουκρανική πλευρά
Τον απολογισμό σε νεκρούς και τραυματίες στην Ουκρανία, μετά από σχεδόν ένα χρόνο συγκρούσεων, επιχειρεί ο αρχηγός του νορβηγικού στρατού.
Σύμφωνα με τον Αϊρίκ Κριστόφερσεν, ο πόλεμος στην Ουκρανία μετρά κάπου 180.000 νεκρούς ή τραυματίες στις τάξεις του ρωσικού στρατού και 100.000 στην ουκρανική πλευρά, χωρίς να υπολογίζονται οι 30.000 άμαχοι που σκοτώθηκαν.
«Οι ρωσικές απώλειες αρχίζουν να πλησιάζουν τους 180.000 στρατιώτες νεκρούς ή τραυματίες», δήλωσε ο αρχηγός του γενικού επιτελείου της Νορβηγίας σε συνέντευξή του στο δίκτυο TV2, χωρίς να διευκρινίσει την προέλευση των στοιχείων αυτών.
Η Νορβηγία, χώρα που συνορεύει με τη Ρωσία, είναι μέλος του ΝΑΤΟ από την ίδρυσή του το 1949.
«Οι απώλειες της Ουκρανίας πιθανόν να ξεπερνούν τους 100.000 νεκρούς ή τραυματίες. Επιπλέον, η Ουκρανία έχει σχεδόν 30.000 άμαχους που σκοτώθηκαν σε αυτόν τον τρομερό πόλεμο», πρόσθεσε ο Νορβηγός στρατηγός.
Η βασική ανησυχία
Η Ρωσία και η Ουκρανία δεν έχουν δώσει αξιόπιστους απολογισμούς για τις απώλειές τους εδώ και μήνες.
Τον Νοέμβριο, ο αρχηγός του αμερικανικού στρατού Μαρκ Μίλεϊ είχε δηλώσει ότι ο ρωσικός στρατός είχε υποστεί απώλειες που ξεπερνούσαν τους 100.000 νεκρούς ή τραυματίες, με έναν “πιθανόν” παρόμοιο απολογισμό στην ουκρανική πλευρά.
Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να επαληθευτούν από ανεξάρτητη πηγή.
Παρά τις βαριές απώλειές της, «η Ρωσία είναι σε θέση να συνεχίσει (τον πόλεμο) για αρκετό καιρό», επιβεβαίωσε την Κυριακή και ο αρχηγός του νορβηγικού γενικού επιτελείου, επικαλούμενος τις δυνατότητες επιστράτευσης και παραγωγής όπλων της Μόσχας.
«Αυτό που ανησυχεί περισσότερο είναι αν η Ουκρανία θα μπορέσει να κρατήσει τη ρωσική πολεμική αεροπορία εκτός του πολέμου, καθώς μέχρι τώρα αυτή κρατήθηκε σε μεγάλο βαθμό έξω χάρη στην ουκρανική αντιαεροπορική άμυνα».
Το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών βομβαρδισμών τους τελευταίους μήνες πραγματοποιήθηκε με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.
«Γρήγορα» τα βαριά όπλα
Ο Νορβηγός στρατηγός κάλεσε επίσης να παραδοθούν γρήγορα άρματα μάχης στην Ουκρανία, ένα θέμα που δεν έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής κυρίως λόγω της στάσης της Γερμανίας.
«Αν πρέπει να περάσουν στην επίθεση κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα χρειάζονται γρήγορα», δήλωσε ο Αϊρίκ Κριστόφερσεν στο TV2.
Παρά τις πιεστικές εκκλήσεις της Ουκρανίας και αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, το Βερολίνο αρνήθηκε την Παρασκευή να προμηθεύσει τα γερμανικής κατασκευής άρματα μάχης Leopard στο Κίεβο.
Αυτά τα βαριά άρματα μάχης εξοπλίζουν πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Νορβηγία, αλλά η παράδοσή τους στην Ουκρανία εξαρτάται θεωρητικά από την έγκριση της Γερμανίας.
Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: 1,5 εκατ. πρόσφυγες παραμένουν στην Πολωνία
Περισσότεροι από 9,5 εκατ. ήταν οι Ουκρανοί που, μετά την έναρξη του πολέμου πέρυσι, έφυγαν από τη χώρα τους με προορισμό την Πολωνία.
Σχεδόν 8 εκατ. από αυτούς έχουν επιστρέψει πίσω. Ήταν κυρίως γυναίκες και παιδιά.
Περίπου τα δύο τρίτα όσων έμειναν κατάφεραν να βρουν δουλειά.
Μέσα σε ένα χρόνο άνοιξαν σχεδόν 20.000 εταιρείες στην Πολωνία, ενώ έχουν ανοίξει και αρκετά ουκρανικά σχολεία.
Natalia Rovytska, δασκάλα στο ουκρανικό σχολείο στη Βαρσοβία:
«Τα παιδιά πρέπει να κάνουν μαθήματα είτε στα διαδικτυακά τους σχολεία της Ουκρανίας, είτε να πάνε σε πολωνικά σχολεία. Απλώς δεν υπάρχει αρκετός χώρος στα πολωνικά σχολεία», δηλώνει η Ναταλία Ροβίτσκα, δασκάλα στο ουκρανικό σχολείο της Βαρσοβίας.
Ο Μαρκ είναι μαθητής στο ίδιο σχολείο. Είναι στην ευχάριστη θέση να κάνει μαθήματα σπουδάσει στα ουκρανικά.
Τα σχέδια της κάθε οικογένειας όμως αλλάζουν διαρκώς.
«Οι επιλογές μου είναι ή Πολωνικό Γυμνάσιο ή κάπου αλλού. Μαθαίνω αγγλικά. Αν τα καταφέρω, τότε ίσως πάμε στην Αγγλία. Αυτό είναι επίσης μια σκέψη, αλλά προς το παρόν, είμαστε στην Πολωνία για ένα χρόνο, ίσως και να επιστρέψουμε στην Ουκρανία. Ναι – τα σχέδια αλλάζουν κάθε μέρα», λέει ο Μαρκ Οβιέρκο.
Η δασκάλα σημειώνει: «Έχω ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. Ήρθα στην Πολωνία και αυτή η οικογένεια με πήρε και με έκανε μέλος της. Είναι άνθρωποι που δεν τους γνώριζα από πριν. Καταλαβαίνουμε ότι κανείς δεν μας χρωστάει τίποτα, πρέπει να βγάζουμε τα δικά μας χρήματα και γι’ αυτό δουλεύουμε».
Παρά την επιτυχία της ανθρωπιστικής διαχείρισης των προσφύγων, πολλοί Ουκρανοί εξακολουθούν να χρειάζονται βοήθειά για να συντηρηθούν.
Όπως υπογραμμίζει η Μάρτα Γιαρότσεβιτς, από το Κέντρο Ερευνών Μετανάστευσης, του πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, «οι μετανάστες έχουν λίγο-πολύ προσαρμοστεί σωστά, αλλά τώρα, υπάρχει θέμα πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, καθώς και προβλήματα με την εύρεση διαμερισμάτων. Αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να σκεφτούμε μια πιο μακροπρόθεσμη στρατηγική».
Η απεσταλμένη του euronews στην Βαρσοβία, Magdalena Chodownik, μεταίδει: «Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη μετακίνηση προσφύγων στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τις γειτονικές στην Ουκρανία χώρες. Μόνο στην Πολωνία υπάρχουν ακόμα περίπου 1,5 εκατομμύριο Ουκρανοί. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια και, παρόλο που πολλοί από αυτούς θα παραμείνουν στη χώρα, οι περισσότεροι από αυτούς θα ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους το συντομότερο δυνατό».
Πώς έχουν χωριστεί οι χώρες του πλανήτη, έναν χρόνο μετά
Στην Ρωσία πρέπει να επιβληθούν καταδίκες και κυρώσεις, ενώ στην Ουκρανία πρέπει να υπάρξει βοήθεια, πολιτική και στρατιωτική. Αυτή η θέση είναι η επικρατούσα στον κόσμο της Δύσης, ωστόσο δεν είναι όλες οι χώρες στον κόσμο που έχουν λάβει αυτήν τη θέση. Έναν χρόνο μετά την έναρξη του μεταξύ τους πολέμου, οι απόψεις πάνω σε αυτόν διαφέρουν, ανάλογα με την χώρα στην οποία κατοικεί κάποιος.
Μία από τις «αποδείξεις» είναι οι Γενικές Συνελεύσεις του ΟΗΕ στις 2 Μαρτίου του 2022 και τον περασμένο Οκτώβριο, όπου το θέμα της συζήτησης ήταν η καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και η απόπειρα παράνομης προσάρτησης τεσσάρων ουκρανικών περιοχών. Υπήρξε μεγάλη διαφορά στις θέσεις των χωρών, καθώς τον περασμένο Μάρτιο, 141 ήταν οι χώρες που καταδίκασαν την Ρωσία, 5 ψήφισαν κατά της καταδίκης, ενώ 35 ήταν αυτές που απείχαν. Το μεγαλύτερο μέρος των χωρών του ΟΗΕ καταδίκασε την επίθεση.
Υπάρχουν 3 είδη χωρών όσον αφορά την άποψη τους για την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μεγάλο ρόλο με τις απόψεις τους παίζουν η Κίνα και η Ινδία, καθώς ο πληθυσμός του αγγίζει το 37-40% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Υπάρχει η κατηγορία των «Δυτικών» με περιοχές και χώρες από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ωκεανία, την Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, που καταδικάζουν την Ρωσία και ζητούν κυρώσεις και καταδίκης, ενώ την ίδια στιγμή παρέχουν όπλα και ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία. Υπάρχει η μικρή κατηγορία των χωρών που τάσσονται υπέρ της Ρωσίας, όπως η Λευκορωσία, η Βόρειος Κορέα, η Ερυθραία και η Συρία.
Υπάρχει και η σχετικά μεγάλη κατηγορία των χωρών που απείχαν από την ψηφοφορία, ωστόσο αποδοκίμασαν την εισβολή της Ρωσίας. Χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία, το Πακιστάν, το Καζανκστάν και η Νότια Αφρική τάσσονται υπέρ της άποψης αυτής. Τέλος, υπήρξαν και χώρες που ναι μεν καταδίκασαν την Ρωσία, αλλά δεν την ψήφισαν στην ψηφοφορία, όπως η Βραζιλία και η Τουρκία.
Οι θέσεις των «μεγαλύτερων» χωρών στο ζήτημα Ρωσία-Ουκρανία
Ο λόγος που οι Ευρωπαίοι έσπευσαν πρώτοι στην οικονομική αλλά και «πολεμική» στήριξη της Ουκρανίας είναι επειδή η χώρα βρίσκεται στην Ευρώπη, δηλαδή πολύ κοντά σε αυτές. Χώρες όπως αυτές της Λατινικής Αμερικής είναι αρκετά μακριά ώστε να πάρουν θέση και να επιβάλλουν κυρώσεις προς του Ρώσους. Χώρες όπως η Υεμένη και το Κονγκό μοιράζονται αυτή την άποψη. Η Κίνα και η Ινδία ίσως απείχαν από την ψηφοφορία στις 2 Μαρτίου, διότι πλέον θα μπορούν να αγοράζουν προϊόντα από την Ρωσία σε πιο φτηνή τιμή, τώρα που οι άλλες χώρες δεν αγοράζουν τίποτα από τους Ρώσους.
Στην Αφρική, τα πράγματα είναι περίεργα όσον αφορά το θέμα, με χώρες όπως το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο, οι οποίες μόνο και μόνο για να εναντιωθούν στην Γαλλία, τάχθηκαν υπέρ της Ρωσίας. Επίσης, μεγάλο λόγο σε αυτό έπαιξε και το γεγονός συνεχώς διαφημίζει πως η «Δύση» συνεχώς εκμεταλλεύεται τις τριτοκοσμικές χώρες του κόσμου και ιδιαίτερα της Αφρικής.
Χώρες όπως η Αίγυπτος και το Σουδάν εξαρτώνται από το σιτάρι των Ρώσων μέσω του εμπορίου, μία από τις μεγαλύτερες εισαγωγές στην χώρα τους. Οπότε δεν θα τους σύμφερε καθόλου, να ενταχθούν ενάντια στην Ρωσία σε αυτό το ζήτημα.
Η Κίνα είναι μία από τις μεγαλύτερες χώρες που ναι μεν «καταδίκασαν» την επίθεση αλλά απείχαν από την ψηφοφορία, ωστόσο οι κινήσεις της πριν την έναρξη του πολέμου έδειχναν πως ίσως να έπαιρναν το μέρος των Ρώσων, ενώ μάλιστα τους είχαν αποκαλέσει και «φίλους» τους. Είχαν ξεκινήσει συζητήσεις για στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών, ενώ μάλιστα ο Κινέζος πρόεδρος είχε καλέσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν λίγο πριν την εισβολή της Ρωσίας στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2022 στο Πεκίνο.
Η Ινδία επίσης απείχε από την ψηφοφορία, λόγω του ότι η Ρωσία είχε ταχθεί υπέρ της στο ζήτημα του Κασμίρ και είναι ένας από τους σημαντικότερους προμηθευτές στρατιωτικού εξοπλισμού προς την χώρα. Επίσης τώρα που η τιμή του ρωσικού πετρελαίου μειώνεται, η Ινδία θα κοιτάξει να επενδύσει πάνω σε αυτό, ειδικά τώρα που έχει αρχίσει και αναπτύσσεται οικονομικά.
Το Ισραήλ είναι επίσης μία χώρα η οποία λόγω της σχέσης της με την Ρωσία δεν μπορεί να πάρει θέση εναντίον της Ρωσίας, λόγω της μεγάλης ρωσικής κοινότητας που βρίσκεται στην χώρα, αλλά επίσης επειδή η Ρωσία «ανέχεται» τις επιχειρήσεις της χώρας στην Συρία. Ωστόσο, το τελευταίο καιρό ακούγεται πως το Ισραήλ θα παραχωρήσει όπλα στους Ουκρανούς αλλά τίποτα δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα.
Η Τουρκία παρόλο που καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, προσπάθησε από την αρχή του πολέμου να κρατήσει την θέση του μεσολαβητή μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Κράτησε καλές σχέσεις και με την Ουκρανία αλλά και την Ρωσία, στην μέχρι στιγμής διάρκεια του πολέμου.
Το Ιράν έχει επιλέξει ήδη την πλευρά του, έχοντας ήδη ταχθεί υπέρ της Ρωσίας. Απείχε από την ψηφοφορία για την καταδίκη της επίθεσης, ενώ προμηθεύει στην Ρωσία μη επανδρώμενα αεροσκάφη και μάλιστα θα κατασκευάσει εργοστάσιο που θα κατασκευάζει τέτοιων ειδών αεροσκάφη στην Ρωσία.
Η Σαουδική Αραβία είναι μία από τις χώρες που οι σχέσεις τους με τις ΗΠΑ οι οποίες έχουν αρχίσει και δεν είναι τόσο καλές, σχηματίσουν την άποψη τους πάνω στο ζήτημα, λόγω του ότι η Ρωσία είναι η «μεγάλη αντίπαλος» των ΗΠΑ. Παρόλο που δεν έχει πάρει επίσημη θέση, οι ΗΠΑ την είχαν κατηγορήσει πως ήταν υπέρ της Ρωσίας όταν μείωσαν το ποσοστό των παραγωγών τους, για να αυξηθούν οι τιμές στα προϊόντα τους.
Τέλος, ο τωρινός πρόεδρος της Βραζιλίας, Λούλα ντα Σίλβα, δεν έχει καταδικάσει ποτέ την εισβολή της Ρωσίας, αντιθέτως μάλιστα έχει πει πως έχει μιλήσει πολλές φορές με τον Βλαντιμίρ Πούτιν μέσω τηλεφώνου, με σκοπό να ενισχυθούν οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Επίσης, κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, είχε δηλώσει πως καθιστούσε εξίσου υπεύθυνο τον Βολοντομίρ Ζελένσκι για το τι συμβαίνει μεταξύ των δύο χωρών.
Πόλεμος στην Ουκρανία – Ένας χρόνος μετά: Πληγωμένο βαριά και το περιβάλλον
ΚΙΕΒΟ. Σοβαρό πλήγμα στο οικοσύστημα της Ουκρανίας κατέφερε ο πόλεμος, με αχανείς καλλιεργήσιμες εκτάσεις να έχουν παραμείνει χέρσες, δάση να έχουν καεί και εθνικά πάρκα να έχουν καταστραφεί.
Οι βομβαρδισμοί βιομηχανικών μονάδων προκάλεσαν τοξική ρύπανση του αέρα, των υδάτων και του εδάφους, ενώ οι εντατικοί βομβαρδισμοί της περιοχής της Ζαπορίζια, που φιλοξενεί το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης, απειλούν με πυρηνικό ατύχημα την ήπειρο. Ο υπουργός Περιβάλλοντος της Ουκρανίας, Ρουσλάν Στριλέτς, εκτιμά το κόστος της περιβαλλοντικής καταστροφής στα 48,3 δισ. ευρώ. Από τις 2.300 περιπτώσεις ρύπανσης που καταγράφηκαν σε ένα χρόνο πολέμου, 1.078 έχουν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη, στο πλαίσιο προσπάθειας απόδοσης ευθυνών στη Ρωσία για τις επιπτώσεις της εισβολής.
Παρότι ορισμένα περιβαλλοντικά προγράμματα, όπως η αναβίωση του υδροβιότοπου του Δέλτα του Δούναβη, συνεχίζονται παρά τον πόλεμο, οι περισσότερες περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες έχουν ανασταλεί. «Είναι πολύ δύσκολο να συζητάμε για τη σωτηρία άλλων ειδών, όταν οι άνθρωποι κινδυνεύουν», λέει η Οκσάνα Ομέλτσουκ, περιβαλλοντολόγος της ουκρανικής ΜΚΟ EcoAction. Αυτό δεν αναμένεται να αλλάξει στο προσεχές μέλλον, λέει η Ομέλτσουκ στο περιοδικό Politico, επισημαίνοντας ότι η ουκρανική ύπαιθρος έχει ναρκοθετηθεί εντατικά.
Ιδιαίτερο πλήγμα έχουν δεχθεί οι αγροτικές εκτάσεις, με τις πολεμικές επιχειρήσεις να εμποδίζουν τους αγρότες να καλλιεργήσουν τη γη τους και το πολεμικό υλικό να μολύνει το έδαφος. Η ρύπανση αυτή του εδάφους και των υπόγειων υδάτων ενδέχεται να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στην επισιτιστική ασφάλεια.
Σε ό,τι αφορά την αποναρκοθέτηση, οι κατοικημένες περιοχές θα έχουν προτεραιότητα στην απομάκρυνση αδρανούς και ενεργού πολεμικού υλικού, με τα εθνικά πάρκα και τις περιοχές φυσικού κάλλους να περιμένουν τη σειρά τους, ίσως σε πολλά χρόνια από σήμερα. «Η καθυστέρηση αυτή θα εκτροχιάσει κάθε προσπάθεια εφαρμογής προγραμμάτων αποκατάστασης και προστασίας της φύσης και των ειδών χλωρίδας και πανίδας. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η περιβαλλοντική αποκατάσταση της Ουκρανίας δεν μπορεί να ξεκινήσει όσο οι Ρώσοι δεν έχουν εγκαταλείψει το έδαφος της χώρας μας», λέει η Ομέλτσουκ. Στο μεταξύ, το Κίεβο αντλεί ήδη ευρωπαϊκά κεφάλαια για περιβαλλοντικά προγράμματα. Τον Ιούνιο, η Ουκρανία ήταν η πρώτη χώρα εκτός Ε.Ε., η οποία γίνεται μέλος του προγράμματος LIFE, του ευρωπαϊκού χρηματοδοτικού εργαλείου για την προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος.
