Στα αζήτητα έμειναν οι βιομηχανικές μονάδες δυο γνωστών ονομάτων του παρελθόντος που βγήκαν νωρίτερα σήμερα στο σφυρί, της Cardico, της οικογένειας Καρδασιλάρη και της ΕΛΦΙΚΟ.

Αντίθετα άλλαξε χέρια το ακίνητο της μεγαλύτερης κάποτε εγχώριας υποδηματοποιίας, Elite.

Η Cardico

Ο πλειστηριασμός για το κεντρικό εργοστάσιο της Cardico στο Σχηματάρι έγινε μια δεκαετία μετά την κήρυξή σε πτώχευση, της εταιρείας της οικογένειας Καρδασιλάρη που υπήρξε leader επί σειρά ετών στην εγχώρια αγορά ξηρών καρπών.

Στις ένδοξες εποχές η Cardico ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία εμπορίας-εισαγωγής ξηρών καρπών με παρουσία σε 26 χώρες και με τζίρο που το 2005 έφτασε τα 230 εκατ. ευρώ. 

Στο φόντο του success story όμως τα χρέη συσσωρεύονταν ιδιαίτερα από την περίοδο που ξεκίνησε η μακρά περιπέτεια της οικονομικής κρίσης. Ήδη το 2010 ο τζίρος είχε μειωθεί στα 60 εκατ. ευρώ για να ακολουθήσει περαιτέρω πτώση.

Στην κατάρρευση της βέβαια έπαιξαν ρόλο και άλλα γεγονότα, όπως οι πολύμηνες απεργιακές κινητοποιήσεις στο λιμάνι του Πειραιά την περίοδο 2007-2009 λόγω αντιδράσεων στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, με καθοριστικές συνέπειες στην ομαλή τροφοδοσία και τους χρόνους παράδοσης των παραγγελιών, αλλά και η λεγόμενη «κρίση της αμυγδαλόψιχας» λόγω υπερπροσφοράς από χώρες όπως η Τουρκία, η Αλγερία και το Ιράν

Όλα αυτά οδήγησαν στην πτώχευση της εταιρείας το Δεκέμβριο του 2014, ενώ 4 χρόνια αργότερα έφυγε από τη ζωή και ο ιδρυτής και επικεφαλής της εταιρείας Νίκος Καρδασιλάρης.

Η εμπλοκή με τους πλειστηριασμούς ξεκίνησε το 2017 με την οικία της οικογένειας Καρδασιλάρη στη Βούλα, ενώ ακολούθησαν δύο καταστήματα στο Ηράκλειο Αττικής, και πιο πρόσφατα το ακίνητο της εταιρείας στην περιοχή του Ρουφ.

Σήμερα ήταν η σειρά του κεντρικού βιομηχανικού συγκροτήματος.

Πρόκειται για ένα αγροτεμάχιο επιφάνειας 58.315 τ.μ. που βρίσκεται στην Δημοτική Κοινότητα Σχηματαρίου του Δήμου Τανάγρας στη Βοιωτία και συγκεκριμένα στη θέση «Ραχιλη», στο οποίο λειτουργούσε βιομηχανία επεξεργασίας και αποφλοίωσης ξηρών καρπών. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις έχουν συνολική επιφάνεια 26.879 τ.μ. εκ των οποίων οι κύριοι και βοηθητικοί βιομηχανικοί χώροι καλύπτουν 20.804 τ.μ., οι κύριοι αποθηκευτικοί χώροι 2.313 τ.μ. και οι υποστηρικτικές εγκαταστάσεις 3.720 τ.μ.

Μαζί βγήκαν στο σφυρί τα μηχανήματα και λοιπά κινητά πράγματα που βρίσκονται εντός του βιομηχανικού συγκροτήματος και εξυπηρετούσαν τη λειτουργία του εργοστασίου επεξεργασίας ξηρών καρπών (ξεφλούδισμα, κοπή σε φέτες, καθαρισμός, ψήσιμο, τηγάνισμα, προσθήκη υλικών όπως καραμέλωμα κ.λπ.).

Η συνολική τιμή πρώτης προσφοράς για το ακίνητο και τον εξοπλισμό είχε οριστεί σε 9.593.000 ευρώ, αλλά ο πλειστηριασμός ματαιώθηκε ελλείψει πλειοδοτών.

Η ΕΛΦΙΚΟ 

Το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση της ΕΛΦΙΚΟ, από τα πιο γνωστά ονόματα στο χώρο των φινιριστηρίων και της επεξεργασίας υφασμάτων, που ωστόσο εδώ και μια δεκαετία, βρίσκεται σε διαδικασία εκκαθάρισης.

Η κραταιά κάποτε εταιρεία των οικογενειών Κουκουλία και Ουραηλίδη, βρέθηκε από πέρυσι αντιμέτωπη με δύο διαδοχικούς πλειστηριασμούς για το μεγάλο βιομηχανικό ακίνητό της στο Σχηματάρι. Ο πρώτος, στις 15 Νοεμβρίου 2023 κατέληξε άγονος ελλείψει πλειοδοτών και ο δεύτερος, μια εβδομάδα αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου 2023, ανεστάλη λόγω αποχής των συμβολαιογράφων.

Το επόμενο σφυρί χτύπησε σήμερα, με επισπεύδουσα την Eurobank και με τιμή πρώτης προσφοράς 2.369.000 ευρώ, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα.

Αφορούσε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας υφασμάτων στη θέση «Παληάμπελα», στο 62ο χλμ της Ε.Ο. Αθηνών – Λαμίας, επί της Δημοτικής Κοινότητας Σχηματαρίου του Δήμου Τανάγρας Βοιωτίας.

Το βαφείο – φινιριστήριο είναι εγκατεστημένο σε μια έκταση συνολικής επιφάνειας 38.643,64 τ.μ., που προέρχεται από τη συνένωση 17 όμορων αγροτεμαχίων. Οι εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν κύριο κτιριακό όγκο βιομηχανικών αιθουσών και χώρο γραφείων, υπόστεγα αποθήκευσης και βιολογικό καθαρισμό. Η έκταση είναι περιφραγμένη τμηματικά, με εξαίρεση τμήμα επιφάνειας 2.419 τ.μ., που είναι ανεξάρτητης πρόσβασης και χρησιμοποιείται ως υπαίθριος χώρος στάθμευσης βαρέων οχημάτων.

Η συνολική επιφάνεια κάλυψης των κτιρίων που έχουν ανεγερθεί από το 1969 έως το 2006  είναι περίπου 9.578 τ.μ., και 2.830 τ.μ είναι οι επιφάνειες των ορόφων.

Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση έχει αναστείλει τη δραστηριότητά της για αρκετό χρονικό διάστημα, ενώ η ποιότητα – συντήρηση των κτιρίων είναι μέτριου βαθμού. Όπως σημειώνεται, το εργοστάσιο δεν λειτουργεί και εμφανίζει έντονα στοιχεία εγκατάλειψης.

Το κτίριο της Elite

Σε αντίθεση με τις παραπάνω περιπτώσεις, άλλαξε χέρια με 1 ευρώ πάνω από την τιμή πρώτης προσφοράς το ακίνητο της Elite, που υπήρξε η μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία υποδημάτων και έγινε γνωστή από το σλόγκαν «άνεση επί ποδός».

Ήταν μια οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησε από ένα μικρό μαγαζί και από το 1976, με την νέα εταιρική μορφή της, έγραψε για χρόνια χρυσές σελίδες στην αγορά, υπό τη διοίκηση του Δημήτρη Χριστοδουλάτου και του συνεταίρου του Νίκου Ζαχαρά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι διέθετε παραγωγική δυναμικότητα περίπου 1.000.000 ζευγαριών γυναικείων υποδημάτων τον χρόνο, αλλά και δίκτυο 65 καταστημάτων, πολλά εκ των οποίων είχαν αναπτυχθεί με τη μέθοδο του franchise.

Το 2008 όμως, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και τελικά η εταιρεία κηρύχθηκε επίσημα σε κατάσταση πτώχευσης το 2017.

Το τελευταίο διάστημα έβγαινε στο σφυρί χωρίς αποτέλεσμα ακίνητο στην Κολοκυνθού, στη διασταύρωση των οδών Πτολεμαίου, Θρασυμάχου και Ακράγαντος, όπου βρισκόταν η έδρα της Elite ΑΒΕΕ Υποδημάτων.

Πρόκειται για το ποσοστό των δύο τρίτων (2/3) εξ αδιαιρέτου της οριζόντιας ιδιοκτησίας του τέταρτου ορόφου του κτιρίου, η οποία καταλαμβάνει ολόκληρη την επιφάνεια του ορόφου και αποτελείται από μία ενιαία αίθουσα εμβαδού 2.660 τ.μ. Σήμερα, η οριζόντια ιδιοκτησία είναι διαμορφωμένη, δηλαδή υπάρχουν χωρίσματα αλουμινίου με διάφορα γραφεία, καθώς και τέσσερις τουαλέτες. Η τιμή εκκίνησης ήταν στα 1.112.464 ευρώ και κατακυρώθηκε στα 1.112.465.

Διαβάστε ακόμη