Επειδή διαβάζω πολλά και διάφορα σχετικά με τον διαγωνισμό για τη σύμβαση παραχώρησης της Αττικής οδού, για τα πιθανά τιμήματα από Έλληνες και ξένους παίκτες, αλλά και για τη σύνδεση του τιμήματος με τα διόδια και τον τζίρο, πρέπει να σας πω ότι η υπόθεση αυτή δεν είναι καθόλου απλή, ούτε εύκολη!

Είναι προφανές πως επειδή η Αττική οδός αποτελεί και την «Χρυσοτόκο όρνιθα» των παραχωρήσεων, με απίστευτη ρευστότητα που καταγράφει καθημερινά για τον παραχωρησιούχο, χρήσιμη για εγγυητικές επιστολές, κολάτεραλ και κάλυψη πάσης φύσης ταμειακών αναγκών, είναι λογικό να ασκούνται προς το ΤΑΙΠΕΔ αλλά και την κεντρική εξουσία πολλές και διάφορες πιέσεις!

Ειδικά μάλιστα την ώρα τούτη που η συγκυρία είναι αρνητική, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, ακρίβειας, αύξησης επιτοκίων που αυξάνουν το κόστος δανεισμού και μειώνουν τα περιθώρια κέρδους!

Η εποχή των ιλιγγιωδών ποσών που έδιναν τα funds για κάθε μορφής εξαγορές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, καθώς το αυξημένο κόστος δανεισμού κλείνει την κάνουλα και περιορίζει τη διαθέσιμη ρευστότητα, με τις αποδόσεις και τα περιθώρια των funds να μειώνονται με ότι τούτο συνεπάγεται!

Την ίδια στιγμή στη χώρα μας υπάρχει πλήθος ανοικτών υποθέσεων, ασαφείς και αβέβαιες εξελίξεις σε μείζονος σημασίας ζητήματα και συμφωνίες, η έκβαση των οποίων θεωρείται καθοριστική και κρίσιμη!

Υπό το πρίσμα αυτό, η άποψη ότι η συγκυρία για την διαγωνιστική διαδικασία της Αττικής οδού δεν είναι η κατάλληλη ενισχύεται!

Και δείχνουν να κυριαρχούν οι τάσεις, ο σχετικός διαγωνισμός για τη σύμβαση παραχώρησης να πάει και άλλο πίσω, μέχρις ότου το σκηνικό ξεκαθαρίσει και η συγκυρία είναι και πάλι κατάλληλη …

Διαβάστε ακόμη: