Κάποιες φορές οι συμπτώσεις είναι ωφέλιμες, άλλες όχι. Στην περίπτωσή μου, ισχύει το πρώτο και ας είχαμε με τον πρώην τραπεζίτη πολλές διακυμάνσεις στην (επαγγελματική) σχέση μας. Βρεθήκαμε “στα ίδια μέρη” τις ημέρες των γιορτών και της Ανάστασης και δοθείσης ευκαιρίας είπαμε πολλά για τη σημερινή οικονομική και πολιτική συγκυρία, διεθνή και εγχώρια, για τις τράπεζες και τη νέα κρίση, αλλά δεν αποφύγαμε και τα του οίκου μας, ήτοι τη συμπεριφορά των ελληνικών τραπεζών, αλλά και τον σημερινό ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης – πίστευε ότι την τελευταία συζήτηση θα την απέφευγα, πλην όμως είχε λησμονήσει την καυστική στάση μου επί δεκαετίες για τα δεκανίκια που προσφέρει πολλές φορές η δημοσιογραφία σε κακώς κείμενα στη χώρα μας.

Γνωρίζοντας ότι θα αναφερθώ στις απόψεις του, ο πρώην τραπεζίτης ζήτησε να κρατήσω την ανωνυμία του, όπερ και σεβόμενος το τηρώ, άλλωστε αποτελεί απαράβατο όρο των ιδιωτικών συνομιλιών, πολύ περισσότερο όταν ο συνομιλητής σου, σου το ζητά προκαταβολικά.

Δεν ευθύνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία για τα υψηλά επιτόκια! Τα σημάδια ήταν έντονα από πριν…

Η άποψη του πρώην τραπεζίτη, λοιπόν, σχετικά με τις διαδοχικές αυξήσεις επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες, που σήμαναν το τέλος του φθηνού χρήματος και έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση οικονομίες χωρών, επιχειρήσεις, δανειολήπτες και επενδυτές πάσης φύσεως, είναι ότι δεν ευθύνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία για την απότομη αύξηση του κόστους χρήματος. Τα σημάδια ήταν έντονα και διαγνωσμένα από πριν, αλλά “κανένας δεν ήθελε να γίνει δυσάρεστος, ειδικά όταν όσοι δανείζουν το χρήμα, ζουν από τον δανεισμό”. Και “όταν ο πληθωρισμός θέριεψε και δεν ήταν μόνο εποχιακός ή εντοπισμένος σε συγκεκριμένα είδη, αλλά ήταν ο σκληρός πυρήνας του αυτός που τροφοδοτούσε την άνοδό του”, δηλαδή ο λεγόμενος δομικός πληθωρισμός, “τότε μόνο συνειδητοποίησαν όλοι οι μετέχοντες στα διοικητικά συμβούλια των κεντρικών τραπεζών ότι η περίοδος των παχέων αγελάδων τελείωσε για τα επόμενα τουλάχιστον πέντε χρόνια”.

Πολιτικά πρόσωπα οι τραπεζίτες! Σε συνεχή απευθείας επαφή με τις κυβερνήσεις

Δηλαδή, δεν υπήρξαν πολιτικές πιέσεις προς τις κεντρικές τράπεζες, ώστε να μην ληφθούν έγκαιρα μέτρα, που πιθανόν θα είχαν καλύτερη απορρόφηση κραδασμών από τις αγορές; Οι τραπεζίτες, όπως θα γνωρίζετε ή θα έχετε αντιληφθεί, είναι και κατ’ εξοχήν πολιτικά πρόσωπα είτε γιατί επιλέγονται από τις κυβερνήσεις είτε γιατί είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν υπόψη τους την εκάστοτε πολιτική συγκυρία. Η θέση του πρώην τραπεζίτη, ξεκάθαρη: “Αυταπάτες πλέον δεν υπάρχουν. Οι κεντρικές τράπεζες βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τις κυβερνήσεις, οι οποίες φυσικά και δεν θέλουν να χρεωθούν αρνητικές εξελίξεις. Αλλά, το ευτύχημα είναι ότι, έστω και καθυστερημένα, οι κεντρικές τράπεζες προχώρησαν στις σωστές αποφάσεις, αξιοποιώντας την όποια ανεξαρτησία τους πρεσβεύουν, έναντι του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τη ζημιά, όμως, που μπορούσαν να την προλάβουν, δεν την πληρώνουν αυτές, αλλά όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι, ακόμα και οι κυβερνήσεις που τις πίεζαν να μην προχωρήσουν, από τα πρώτα αρνητικά μηνύματα που λάμβαναν από τις αγορές”.

Είναι οχυρωμένες σήμερα οι ελληνικές τράπεζες; Δεν συνιστά σκάνδαλο η τεράστια διαφορά μεταξύ επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων;

Και οι ελληνικές τράπεζες; Είναι οχυρωμένες καλύτερα σήμερα; Δεν συνιστά σκάνδαλο η τεράστια διαφορά μεταξύ επιτοκίων χορηγήσεων και επιτοκίων καταθέσεων; Και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, θα μπορούν να βασίζουν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους στη διαφορά αυτή και στις πανάκριβες χρεώσεις των ηλεκτρονικών συναλλαγών; Βοηθούν πράγματι την ανάπτυξη, με αποκλεισμένο τον συντριπτικά μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων από δανειοδοτήσεις πάσης φύσεως; “Είναι λάθος η συσσώρευση ρευστότητας από τις τράπεζες, γιατί λειτουργεί σε βάρος της ανάπτυξης, αλλά και του ίδιου του μέλλοντός τους”, με ξαφνιάζει ο συνομιλητής μου και συνεχίζει: “Οι τράπεζες και οι επιτροπές εγκρίσεων έχουν τραυματικές εμπειρίες από το παρελθόν της ασύδοτης και χωρίς στοιχειώδεις εξασφαλίσεις χρηματοδότησης. Αλλά, αυτό το γεγονός που παρ’ ολίγο να οδηγήσει στην καταστροφή τους, αποφεύχθηκε από τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις, τις οποίες κάλυψε από το όποιο εισόδημά του ο κάθε φορολογούμενος. Αυτό, δυστυχώς, διαβλέπω και εγώ ότι η νέα γενιά διοικήσεων δεν το λαμβάνει πάντα υπόψη της και απορρίπτει με μεγάλη ευκολία, ακόμα και πληρέστατους φακέλους, που δεν ενέχουν κανέναν απολύτως κίνδυνο για την τράπεζα, διαθέτοντας όλες τις απαραίτητες διασφαλίσεις”.

Δανειοδοτήσεις – αγκυλώσεις: η περίπτωση ξενοδοχειακής επένδυσης σε νησί με ίδια κεφάλαια και καταθέσεις των ιδιοκτητών

Μπήκα στον πειρασμό, να τον ρωτήσω τον πρώην τραπεζίτη, αν έχει κάποια παρόμοια περίπτωση υπόψη του. Χωρίς να διστάσει, μου την ανέφερε και ονομαστικά, με την παράκληση να μην κάνω χρήση του ονόματος, για ευνόητους λόγους. “Τουριστική επένδυση, συνολικού προϋπολογισμού 5 εκατ. ευρώ, σε νησί του Ιονίου, έφτασε μέχρι τα μέσα των εργασιών της με ίδια κεφάλαια των ιδιοκτητών της. Στο σημείο αυτό, έχοντας διαθέσει ήδη 3 εκατ. ευρώ, απευθύνθηκε σε τράπεζα για δανεισμό 1,8 εκατ. ευρώ, προκειμένου να αποπερατώσει την επένδυση και να δουλέψει από την περυσινή καλοκαιρινή σεζόν. Οι ιδιοκτήτες της, σημείωσέ το αυτό σε παρακαλώ, είχαν στην ίδια τράπεζα καταθέσεις 2,3 εκατ. ευρώ. Και όμως, η αίτηση απορρίφθηκε και μάλιστα δύο φορές”!!! Και ο λόγος; Για γέλια και για κλάματα. Γιατί οι διαστάσεις των παραθύρων στα ισόγεια είχαν μία διαφορά 2-3 πόντων στα σχέδια, από τις μετρήσεις που έκανε συνεργείο που κατέφθασε από άλλο σημείο της Πελοποννήσου!!! Αποτέλεσμα; Οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στην πώληση του σχεδόν τελειωμένου συγκροτήματος και μάλιστα με ζημιά. Οι ιταλοί αγοραστές σε δύο μήνες λειτούργησαν τη μονάδα, με πολύμηνες πληρότητες και σύντομα θα κάνουν και την απόσβεσή τους.

Δύσκολα προεκλογικά να μας δοθεί δώρο η Επενδυτική Βαθμίδα!

Και το κερασάκι στην τούρτα τώρα, από τη συνομιλία μου με τον πρώην τραπεζίτη. Βλέπεις επενδυτική βαθμίδα την ερχόμενη Παρασκευή, τον ρώτησα; ” Την έχουμε στερηθεί, είναι η αλήθεια και επί τόσα χρόνια η απώλειά της στοίχισε πολλά στην ελληνική οικονομία. Και στις τράπεζες, σας θυμίζω, σε σχέση με την πρόσβασή τους σε φθηνότερο χρήμα. Αλλά, δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε και η ανάκτησή της επενδυτικής βαθμίδας να γίνεται και προεκλογικό στοιχείο, είναι λάθος μήνυμα σε οίκους αξιολόγησης και αγορές. Μακάρι να έρθει την ερχόμενη εβδομάδα, προσωπικά δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος, αλλά ο δρόμος έχει ανοίξει και θα την πάρουμε μέχρι το τέλος του χρόνου. Και αυτό θα το διαφυλάξει, είμαι σίγουρος, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, κράτησέ το αυτό. Δεύτερη αυτοχειρία, δεν μπορεί να συμβεί. Άλλωστε, θα είναι πολιτική αυτοκτονία, για όποια κυβέρνηση δεν σεβαστεί τις εξελίξεις και τις αναμονές της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων”. Μάλιστα, για να δούμε, Παρασκευή, κοντή γιορτή και πάμε για τις επόμενες ημερομηνίες, αν δεν έρθει το καλό νέο.

Διαβάστε περισσότερα