Η JP Morgan όπως προκύπτει από τελευταία έκθεση της, υποστηρίζει ότι το επενδυτικό κοινό στη χώρα μας, Έλληνες και ξένοι, δεν έχει αποτιμήσει ορθολογικά το επίπεδο τιμών των τραπεζών με αποτέλεσμα οι μετοχικοί τίτλοι των πιστωτικών ιδρυμάτων να είναι πολύ υποτιμημένοι σε σχέση με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς, γεγονός που μεταφράζεται ως ισχυρό περιθώριο ανόδου!
Και για να είμαστε ειλικρινείς, πράγματι η αγορά στο σύνολο της παρά το ισχυρό στόρι της ελληνικής οικονομίας, δεν έχει ακολουθήσει τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές και δεν έχει επιβεβαιώσει σε επίπεδα τιμών τις προσδοκίες που είχαν διαμορφωθεί.
Και έχει μεγάλο ενδιαφέρον η έκθεση της HSBC, που κινείται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με εκείνη της JP Morgan υποστηρίζοντας ότι το Χρηματιστήριο είναι bullish και παρουσιάζει τρομερά περιθώρια ανόδου.
Τα οποία ωστόσο δεν βλέπουμε! Γιατί άραγε; Γιατί ο όγκος των συναλλαγών παραμένει ισχνός; Γιατί οι μετοχές μένουν ακίνητες;
Γιατί παρά τις προσδοκίες και τις τεράστιες αυξήσεις κεφαλαίου στις τράπεζες οι μετοχές έχουν παραμείνει υποτιμημένες και οι επενδυτές δεν ανταποκρίνονται στο υπαρκτό στόρι όπως αυτό περιγράφεται στις πρόσφατες εκθέσεις της JP Morgan και της HSBC;
Δυστυχώς η διαπίστωση της JP Morgan για τις υποτιμημένες τράπεζες έναντι των αντίστοιχων ξένων έρχεται να καταδείξει την σκληρή ελληνική πραγματικότητα. Τις παθογένειες ενός συστήματος που δεν αλλάζει ούτε στάση ούτε μυαλά!
Οι ελληνικές τράπεζες όπως προέκυψε μέσα από την επιτυχία των αυξήσεων κεφαλαίου της Τρ. Πειραιώς και της Alpha, τις οποίες στήριξαν κυβέρνηση και σημαίνοντες διεθνείς οίκοι όπως η Goldman Sachs και η Citi, έχουν μπροστά τους όλο το περιθώριο αλλαγής πορείας, εκτόξευσης των οικονομικών τους μεγεθών και στήριξης του Ταμείου Ανάκαμψης και της ελληνικής οικονομίας.
Το ίδιο ισχύει για την Εθνική με αφορμή την πρόσφατη αλλαγή στη διοίκηση της, όπως και στην Eurobank υπό κανονικές συνθήκες!
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι οι τράπεζες αυτές καθ’ εαυτές, αλλά τα πρόσωπα, οι λογικές, οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν συνολικά τις παθογένειες του εγχώριου τραπεζικού συστήματος!
Αν δεν σταματήσουν τα νταραβέρια, τα πάρε- δώσε, τα σούρτα φέρτα, οι χαριστικές ρυθμίσεις, οι επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις, η διαπλοκή με τα ισχυρά συμφέροντα, η εμπλοκή επιχειρηματιών και κομματαρχών στις αποφάσεις των τραπεζών, η ενεργός συμμετοχή παρατρεχάμενων και γνωστών στην πιάτσα κομπιναδόρων, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.
Και δυστυχώς πρόσφατες συμπεριφορές και πολιτικές πιστωτικών ιδρυμάτων έρχονται να καταδείξουν αμφίβολες πρακτικές, υπερβάσεις εξουσίας, λάθος προσεγγίσεις, αποκλίσεις από προδιαγεγραμμένες κατευθύνσεις, γεγονός που προκαλεί έλλειμμα εμπιστοσύνης στους επενδυτές, Έλληνες και ξένους!
Αν λοιπόν στο τραπεζικό σύστημα του σήμερα επικρατούν και πάλι λογικές του χθες, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην ιστορική μνήμη μέσα από την διαδρομή του Σάλλα, του Ταμβακάκη, του Καραμούζη, του Αρώνη, του Μαντζούνη, του Δημόπουλου, του Μιχαϊλίδη και άλλων πολλών που διαφέντεψαν επί μακρόν το τραπεζικό σύστημα και το οδήγησαν στην ελεύθερη πτώση και την κατάρρευση του, τότε δεν υπάρχει δυστυχώς καμία ελπίδα.
Και οι μετοχές όχι μόνο θα παραμείνουν υποτιμημένες έναντι των αντίστοιχων ευρωπαϊκών αλλά αντιθέτως η απόσταση θα μεγαλώσει, θα επιμηκυνθεί, καθώς μέσα από τις παθογένειες και τις λογικές του χθες, θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό και θα έχει ακυρωθεί εν τω συνόλω όλη η προσπάθεια που κατεβλήθη από την κυβέρνηση και το υγιές επιχειρηματικό και τραπεζικό σύστημα για να επέλθει η εξυγίανση και να δρομολογηθεί η ανάκαμψη!
Η Citigroup στο δρόμο της Morgan Stanley, της JP Morgan και της Goldman Sachs!
