Ο Βασίλης Καρακατσάνης γιορτάζει τις «100» στον πολυχώρο Art Project Space

Με έναν ιδιαίτερα πρωτότυπο και ευφυή τρόπο, ο καταξιωμένος εικαστικός Βασίλης Καρακατσάνης γιορτάζει την εκατοστή ατομική του έκθεση. Για πρώτη φορά δύο «συνομήλικες» γκαλερί της Αθήνας, που τις ενώνει ο συναγωνισμός για ένα καλύτερο αύριο της σύγχρονης Ελληνικής τέχνης, η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος στην Ακρόπολη και η Gallery Genesis στο Κολωνάκι, συνεργάζονται και παρουσιάζουν από κοινού την εκατοστή έκθεση του καλλιτέχνη με τίτλο «100»!

Η έκθεση πραγματοποιείται στον πολυχώρο Art Project Space και την καλλιτεχνική επιμέλεια της έκθεσης έχουν η Ηλέκτρα Δουμά – Χαλκούση και ο Γιώργος Τζάνερης.

Στην έκθεση αυτή θα παρουσιαστούν, 50 Giclée print αφίσες που επιλέχτηκαν από το σύνολο των ατομικών εκθέσεων που έχει πραγματοποιήσει ο καλλιτέχνης στα 42 χρόνια εικαστικής πορείας του στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι αφίσες αυτές, που επανατυπώθηκαν σε διάσταση 70x50 εκ., μας συστήνονται ως αυτοτελή εικαστικά έργα, καθώς ο καλλιτέχνης έχει επέμβει ζωγραφικά κάτι που τις καθιστά μοναδικές και άκρως συλλεκτικές. Παράλληλα θα εκτίθεται και ένα επετειακό ζωγραφικό έργο σε καμβά διαστάσεων 100×100εκ., ως «γέφυρα» για την καινούργια του δουλειά. Ταυτόχρονα στον υπόγειο εκθεσιακό χώρο του Art Project Space, θα παρουσιαστούν επιλεγμένα έργα της προσωπικής συλλογής του καλλιτέχνη από την μέχρι τώρα πορεία του, με κάποια από αυτά να εκτίθενται για πρώτη φορά.

Εμείς μιλήσαμε και με τους συντελεστές του project και σας παρουσιάζουμε τις απόψεις τους για την πρωτότυπη αυτή ιδέα.

Γράφει η Ζέτα Τζιώτη

Βασίλης Καρακατσάνης, ‘100’ acrylic, gouache & oil on canvas, 100X100 cm. 2022

Βασίλης Καρακατσάνης, καλλιτέχνης

«Η επιθυμία μου ήταν η εκατοστή ατομική μου έκθεση, να είναι μια γιορτή. Δεν ήθελα να περάσει μέσα από τις τρέχουσες εκθέσεις μου και αυτό γιατί έπρεπε να δωρίσω στον εαυτό μου την ανάσα που χρειάζομαι μετά από σαράντα δυο χρόνια ζωγραφικής διαδρομής και εκατό ατομικών εκθέσεων. Το να χρησιμοποιήσω τις αφίσες τους σαν βάση για ζωγραφική επέμβαση, με έκανε να δω τα χρόνια που πέρασαν, τους χώρους και τους ανθρώπους που πρωταγωνίστησαν σε αυτή τη διαδρομή δίπλα μου. Δεν είναι μια προσωπική καταγραφή αλλά συλλογική, γιατί η βάση είναι οι γκαλερί και οι γκαλερίστες, ιστορικοί της τέχνης, δημοσιογράφοι και όσοι ήταν στα παρασκήνια αυτών των εκθέσεων.

Χώροι και άνθρωποι που δεν υπάρχουν πια, χώροι και άνθρωποι που συνεχίζουν, αποτελούν την ραχοκοκαλιά της εικαστικής μου παρουσίας εντός και εκτός.

Ένα προσωπικό ημερολόγιο, αναμνήσεων, αγώνων, ανασφαλειών και αμφίθυμων συναισθημάτων, για να σταθεί και στηθεί η καλλιτεχνική μου οντότητα.