Υπήρχε μια εποχή, όχι πολύ μακρινή, που η λέξη «πυρηνική» στα διοικητικά συμβούλια της Silicon Valley ήταν τόσο… ευπρόσδεκτη όσο ένας ιός σε server room.

Αυτή η εποχή τελείωσε οριστικά το φθινόπωρο του 2024. Σε μια θεαματική κυβίστηση που θα ζήλευαν και οι πιο ευέλικτοι πολιτικοί, οι Big Tech εταιρίες –Amazon, Google, Microsoft– δεν είναι πλέον απλώς κατασκευαστές λογισμικού. Μετατρέπονται de facto στους μεγαλύτερους προστάτες, χρηματοδότες και, ουσιαστικά, διαχειριστές της παγκόσμιας πυρηνικής βιομηχανίας.

Η κινητήριος δύναμη πίσω από αυτή τη στροφή δεν είναι κάποια ξαφνική αγάπη για το άτομο, ούτε φυσικά η ιδεολογία. Είναι η ωμή, αμείλικτη ανάγκη της θερμοδυναμικής: Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) δεν διψάει απλώς για ενέργεια· την καταπίνει αμάσητη. Τα νούμερα είναι αμείλικτα: Μια απλή ερώτηση στο ChatGPT καταναλώνει 2,9 Wh ηλεκτρικής ενέργειας, σχεδόν δέκα φορές περισσότερο από μια τυπική αναζήτηση στο Google (0,3 Wh). Με τα data centers να προβλέπεται να καταναλώνουν 160% περισσότερη ενέργεια μέχρι το 2030, σύμφωνα με την Goldman Sachs, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποδείχθηκαν «λίγες».

Το Τέλος της Ψευδαίσθησης και η «Ανάσταση»

Η Silicon Valley «έσπασε τα μούτρα της» στον τοίχο της πραγματικότητας για την πράσινη ενέργεια. Ο άνεμος δεν φυσάει κατά παραγγελία και ο ήλιος έχει το κακό συνήθειο να δύει κάθε βράδυ. Τα AI μοντέλα, όμως, πρέπει να εκπαιδεύονται 24/7. Το περίφημο «baseload power» (ενέργεια βάσης) έγινε το Άγιο Δισκοπότηρο.

Η λύση βρέθηκε στο πιο απίθανο μέρος. Η συμφωνία της Microsoft να επαναλειτουργήσει το πυρηνικό εργοστάσιο Three Mile Island –ναι, τον τόπο του ιστορικού ατυχήματος– είναι το απόλυτο σύμβολο αυτής της νέας εποχής.

Η μονάδα, που πλέον βαφτίστηκε «Crane Clean Energy Center», θα αναστηθεί με επένδυση 1,6 δισ. δολαρίων για να τροφοδοτεί αποκλειστικά την αυτοκρατορία του Satya Nadella για 20 χρόνια. Και για όσους είχαν αμφιβολίες για τη σοβαρότητα της κατάστασης, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ μόλις τον Νοέμβριο του 2025 ανακοίνωσε δάνειο-μαμούθ 1 δισ. δολαρίων για να στηρίξει το εγχείρημα. Το μήνυμα είναι σαφές: Το κράτος βάζει πλάτη για να μη σβήσουν οι σέρβερ.

Η Google ακολούθησε με μια πιο futurist προσέγγιση, παραγγέλλοντας 6-7 Μικρούς Αρθρωτούς Αντιδραστήρες (SMRs) από την Kairos Power, στοχεύοντας σε 500 MW μέχρι το 2035. Η Amazon του Jeff Bezos έπαιξε πιο επιθετικά, ρίχνοντας 500 εκατ. δολάρια στην X-energy και κλείνοντας συμφωνίες με την Dominion Energy στη Βιρτζίνια.

Το Ρυθμιστικό «Χαστούκι» και ο Πόλεμος του Δικτύου

Όμως, το πάρτι δεν είναι χωρίς απρόοπτα. Οι επενδυτές που νόμιζαν ότι η μετάβαση θα είναι ένας άνετος δρόμος προς τα κέρδη, πήραν ένα σκληρό μάθημα όταν η Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας (FERC) μπλόκαρε τη συμφωνία της Amazon με την Talen Energy για την απευθείας σύνδεση data center στο πυρηνικό εργοστάσιο Susquehanna.

Το σκεπτικό; Δεν μπορείς να «κλέβεις» ενέργεια από το δίκτυο για να ταΐζεις το AI, εις βάρος της αξιοπιστίας του συστήματος για τους υπόλοιπους καταναλωτές. Αυτό το θεσμικό «φρένο» ανέδειξε τον πραγματικό κίνδυνο: Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η παραγωγή ενέργειας, αλλά η μεταφορά της. Το δίκτυο (Grid) είναι ο νέος στενωπός.

Η Γεωπολιτική της Υπολογιστικής Ισχύος

Ας μη γελιόμαστε, αυτό δεν είναι απλώς business. Είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Η Ουάσιγκτον βλέπει την ενέργεια ως το βασικό όπλο στον πόλεμο AI με την Κίνα. Αν οι ΗΠΑ μείνουν από ρεύμα, θα χάσουν το μέλλον.

Εδώ δημιουργείται μια ανίερη συμμαχία: Οι Big Tech χρειάζονται την κρατική απορρύθμιση για να χτίσουν πυρηνικά «χθες», και το κράτος χρειάζεται τα λεφτά των Big Tech για να αναστήσει μια βιομηχανία που είχε αφήσει να καταρρεύσει. Οι SMRs πλασάρονται πλέον ως το νέο «iPhone» της ενέργειας – ένα εξαγώγιμο προϊόν για να χτυπηθεί η κυριαρχία της ρωσικής Rosatom στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Η Αχίλλειος Πτέρνα: Ο «Τσάρος» του Ουρανίου

Και κάπου εδώ, η ιστορία αποκτά στοιχεία θρίλερ. Ενώ η Silicon Valley σχεδιάζει αντιδραστήρες sci-fi, η πραγματικότητα είναι ότι η Δύση έχει ξεχάσει πώς να φτιάχνει τα καύσιμα για να τους λειτουργήσει.

Η αλυσίδα εφοδιασμού είναι ναρκοθετημένη. Το Καζακστάν, που παράγει το 40% του παγκόσμιου φυσικού ουρανίου, βρίσκεται γεωγραφικά και πολιτικά στη «μέγγενη» Μόσχας και Πεκίνου. Ακόμα χειρότερα, η Ρωσία ελέγχει σχεδόν το 44% της παγκόσμιας ικανότητας εμπλουτισμού ουρανίου. Η περίφημη «Πυρηνική Αναγέννηση» των ΗΠΑ βασίζεται σε φυγοκεντρητές που «γυρίζουν» στη Σιβηρία.

Η τιμή του ουρανίου κάνει… το τρενάκι του τρόμου, και μετοχές όπως της Cameco ή της Oklo έχουν γίνει το αγαπημένο παιχνίδι των κερδοσκόπων. Το επόμενο μεγάλο γεωπολιτικό «κραχ» δεν θα γίνει για το φυσικό αέριο, αλλά για το «yellowcake». Αν ο Πούτιν αποφασίσει να κλείσει τη στρόφιγγα του εμπλουτισμένου ουρανίου, τα data centers της Virginia θα έχουν σοβαρό πρόβλημα.

Συμπέρασμα: Οι Tech-Utilities

Η είσοδος της Big Tech στην πυρηνική ενέργεια αλλάζει το DNA των εταιριών. Google, Amazon και Microsoft μεταλλάσσονται σε ιδιότυπα «Utilities» (εταιρείες κοινής ωφέλειας), φορτώνοντας στους ισολογισμούς τους πάγια ενεργητικά και ρίσκα που κάποτε απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Για την αγορά, το μήνυμα είναι κυνικό αλλά σαφές: Το ψηφιακό μέλλον θα είναι ραδιενεργό ή δεν θα υπάρξει καθόλου. Οι επενδυτές οφείλουν να κοιτάξουν πέρα από τον ενθουσιασμό των δελτίων τύπου. Η ευκαιρία είναι τεράστια, αλλά πατάει σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ της αμερικανικής γραφειοκρατίας και των ορυχείων της Κεντρικής Ασίας. Όποιος αγνοήσει αυτή τη γεωπολιτική συμβίωση, κινδυνεύει να μείνει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, στο σκοτάδι.

Διαβάστε ακόμη: