Εντάξει, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζει που κέρδισε έναν σημαντικό δήμο, αυτόν της Αθήνας – διότι Αγγελούδης και Μώραλης είχαν δηλώσει ανεξάρτητοι- αλλά ας δούμε και την πραγματικότητα.
Η ΝΔ είναι κυρίαρχη στο πολιτικό σύστημα και δεν υπάρχει ούτε κόμμα που μπορεί να της πάρει την πρωτιά, ούτε πολιτικό πρόσωπο που μπορεί να κοντράρει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτή η έλλειψη αντιπολίτευσης, αυτή η λειψανδρία πολιτικών Α’ κατηγορίας έχει αποσυντονίσει την κυβέρνηση που στις πρώτες 100 μέρες ισορροπεί μεταξύ αστοχίας και αλαζονείας.
Οι ήττες στις περιφέρειες προήλθαν από γαλάζιους αντάρτες.
Όσοι ψηφοφόροι τούς ψήφισαν, μην νομίσετε ότι στις εθνικές εκλογές θα πάνε σε άλλο κόμμα…
Ακόμα και στο δήμο της Αθήνας, η αποχή έπαιξε το ρόλο της.
Ο γαλάζιος μηχανισμός κοιμήθηκε, ο Χαρδαλιάς βγήκε από την πρώτη Κυριακή και κάποιοι πήγαν για μπάνιο την Κυριακή πιστεύοντας ότι η νίκη Μπακογιάννη είναι κοντά.
Ή απλά δεν γουστάραν το πρόσωπο του Μπακογιάννη παρόλο που υποστήριζαν τη ΝΔ.
Ή τέλος θέλανε να στείλουν ένα μήνυμα στην οικογένεια ότι δεν υπάρχουν δεδομένοι ψηφοφόροι…
Όποια ερμηνεία και να κάνει κάποιος οι ήττες στις εκλογές της αυτοδιοίκησης είναι μία χρυσή ευκαιρία για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να τις δει ως μία αφετηρία για ένα νέο ξεκίνημα.
Και όταν λέμε νέο ξεκίνημα εννοούμε καταρχάς έναν μίνι ανασχηματισμό σε πρόσωπα που έχουν ενοχλήσει την κοινωνία, σε πρόσωπα που έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικά.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε φυσικά για ελάχιστες αλλαγές και όχι για δομικές αλλαγές καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την αρχή της θητείας Μητσοτάκη.
Από εκεί και πέρα, όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρειάζεται πιο dedicated πρόσωπα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Το κυβερνητικό παρασκήνιο βοά ότι υπάρχει μία δυσαρέσκεια για τον Άκη Σκέρτσο σχετικά με το γεγονός ότι ο συνήθως λαλίστατος υπουργός, λούφαξε την ώρα που, επ’ αφορμή των απωλειών σε Αθήνα, Θεσαλονικη και Θεσσαλία, ΠΑΣΟΚ- ΣΥΡΙΖΑ λυσσομανούσαν ότι έχουμε αλλαγή πολιτική σκηνικού!
Όπως, υπάρχει, φυσικά και για τον Γιάννη Μπρατάκο που άφησε χωρίς να διπλοτσεκάρει τον γαλάζιο μηχανισμό.
Συνολικά, όμως, θα πρέπει να τοποθετήσουμε ευθύνες και στο κόμμα.
Παύλος Μαρινάκης- Γιάννης Σμυρλής οργάνωσαν τις εξορμήσεις υπουργών στις περιφέρειες αλλά έπρεπε να βάλουν όλο το δυναμικό της Πειραιώς να παίρνει τηλέφωνα για τον δεύτερο γύρο, να έχουν ξεσηκωμένες τις τοπικές οργανώσεις…
Και φυσικά, μερίδιο ευθύνης σε επίπεδο εντυπώσεων έχουν και πρωτοκλασάτοι υπουργοί όπως ο Λ. Αυγενάκης που τσίτωσε το σύστημα με την απαράδεκτη δήλωση για αποζημιώσεις που θα χαθούν εάν ψηφιστούν οι αντίπαλοι…
Όλα τα παραπάνω, συνηγορούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρειάζεται μία νέα κυβερνητική ομάδα, χρειάζεται ακόμα πιο στενό κύκλο συνεργατών και όχι απλά διάφορους άναρχους παίκτες μέσα στο Μαξίμου -και εδώ φαίνεται ο ρόλος που έπαιζε ο Γρηγόρης Δημητριάδης…
Τέλος, σίγουρα χρειάζεται να κάνει αλλαγές στο κόμμα ώστε να δημιουργήσει μία νοοτροπία νίκης και πειθαρχίας του κομματικού μηχανισμού σε τέτοιες εκλογές με δύο γύρους.
Μπορεί ο Παύλος Μαρινάκης να ήρθε με φόρα και φιλοδοξία να μπει στην κυβέρνηση, όμως, ξέχασε την γραμματεία του κόμματος.
Και ήταν λάθος από την αρχή που ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν φρόντισε να αναπληρώσει την θέση του γραμματέα, όταν αποφάσιζε να κάνει τον Π.Μαρινάκη κυβερνητικό εκπρόσωπο…
