Μετά την Κάπα Research το Eteron – Ινστιτούτο για την Έρευνα & την Κοινωνική Αλλαγή επιχειρεί να ανιχνεύσει την εκλογική συμπεριφορά των νέων 17-24 χρονών που στις εκλογές του Μάϊου έδωσαν 33% στη Νέα Δημοκρατία και 24% στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ψήφος των νέων
Τον Ιούνιο τελικά στις ηλικίες αυτές Νέα Δημοκρατία καταγράφει ποσοστό 28,8% και ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει στο 19,2%.
Με το 10% του ΠΑΣΟΚ η συντριπτική πλειοψηφία των νέων επιλέγει “συστημικά’ κόμματα, αλλά είναι αξιοπρόσεκτο πως ένα ποσοστό 8% επιλέγει τους “Σπαρτιάτες”, ένα 7,3% το ΚΚΕ , ένα 5,9% την Πλεύση Ελευθερίας κι ένα ποσοστό 6,6% -τον Ιούνιο- το Μέρα 25.
Η Ελληνική Λύση -2,1%- και η Νίκη -2,7%- δεν αποτελούν επιλογές των νέων αυτής της ηλικίας, ενώ το 8% προτίμησε άλλο κόμμα.
Η μεγάλη ανατροπή είναι η μετατόπιση της ψήφου στη Νέα Δημοκρατία σε μια κατηγορία που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τα πρωτεία και η βασική διαπίστωση είναι πως μόλις το 35% ψηφίζουν κόμματα που ανήκουν στην Αριστερά, ενώ είναι αξιοσημείωτη η ψήφος σε κόμματα της Ακροδεξιάς με πρώτους τους “Σπαρτιάτες” -το κόμμα δηλαδή που υποστήριξε ο Κασιδιάρης.
Ωστόσο στις εκλογές του του 2019 τα κόμματα της Αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Μέρα 25 άθροιζαν 48% και ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε 38% έναντι 30% της Νέας Δημοκρατίας.
Τι συνέβη αυτά τα τέσσερα χρόνια για μια τέτοια μετατόπιση που επηρέασε αποφασιστικά το εκλογικό αποτέλεσμα -πλην των φιλοδωρημάτων της κυβέρνησης που ίσως έπιασαν τόπο;
“Πρόκειται για μια γενιά πιο αισιόδοξη από προηγούμενες -σε ποσοστό 52%- “η πρώτη γενιά που πατά σε μετα-υλιστικές αξίες” θα πει ο διευθυντής της Kάπα Research Αλέξης Ρουτζούνης. ” Βρισκόμαστε, δηλαδή, πολύ μακριά από το επιφανειακό μοντέλο του lifestyle που κυριάρχησε για δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία και ηττήθηκε με θόρυβο”.
Λίγα χρόνια πριν το 74% των νέων ήθελε να φύγει από την Ελλάδα, ενώ τώρα το 55% έχει αποφασίσει να μείνει.
Είναι μια γενιά που μεγάλωσε μέσα στην οικονομική κρίση και την πανδημία, την πολιτική κρίση και την απογοήτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει ασφάλεια με ρεαλιστικά όνειρα, χωρίς χίμαιρες.
Δεν έχουν επιθυμία να αλλάξουν το σύστημα, ούτε πιστεύουν ότι η πολιτική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Ποια είναι τελικά αυτή η γενιά που έρχεται σε μια χώρα που η πολιτική είναι μια υπόθεση για τους άνω των σαράντα και την κυβέρνηση βγάζει τελικά η ‘τρίτη” ηλικία πιθανόν να μάθουμε αν -για να πάρουμε απάντηση- αλλάξουμε τις ερωτήσεις.
