19 Ιανουαρίου 1990

Πεθαίνει ο Aldo Gucci. Ο χαρισματικός Ιταλός πήρε μια εταιρεία που έφτιαχνε σέλες για άλογα και τη μετέτρεψε σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα brand names του κόσμου. Το διπλό «G» της Gucci, που υπήρξε δικό του δημιούργημα, σφραγίζει σήμερα προϊόντα που αποτελούν το αντικείμενο του πόθου για πολλούς: Από τα κορίτσια που μαζεύουν το χαρτζιλίκι τους για να αγοράσουν την πρώτη τους τσάντα Gucci έως τους χρηματιστές της Wall Street που ξοδεύουν μερικές χιλιάδες δολάρια για ένα ζευγάρι παπούτσια. Δίκαια οι New York Times του έδωσαν τον τίτλο του «Μικελάντζελο του Εμπορίου».

Ο Aldo Gucci γεννήθηκε στις 26 Μαΐου του 1905 στη Φλωρεντία, και ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά του Guccio και της Aida Gucci.

Ο πατέρας του, Guccio, ήταν ένας Ιταλός επιχειρηματίας και σχεδιαστής μόδας που και εκείνος, με τη σειρά του, ήταν ο γιος ενός τεχνίτη δερμάτινων ειδών, του Gabriello Gucci. Ο Guccio ίδρυσε την House of Gucci στη Φλωρεντία το 1921, πουλώντας σέλες, δερμάτινα είδη και άλλα αξεσουάρ για ιππείς.

Ο Aldo ήταν 14 χρόνων όταν άρχισε να δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση και λίγα χρόνια αργότερα, άνοιξε το πρώτο του κατάστημα Gucci στη Ρώμη.

Στα χρόνια του πολέμου, όταν οι πρώτες ύλες ήταν σπάνιες και η Gucci αδυνατούσε πια να βρει δέρμα για τα προϊόντα της, η ανάγκη αλλά και η έμπνευση του Aldo Gucci γέννησαν ένα μεγάλο μέρος της εικόνας με την οποία συνδέεται το brand μέχρι και σήμερα. Αντί να κατεβάσει ρολά, ο επιχειρηματίας αποφάσισε να δουλέψει με ό,τι μπορούσε να βρει στην Ιταλία του Μουσολίνι. Ψάθες και καμβάδες από κάνναβη διακοσμήθηκαν με το χαρακτηριστικό μοτίβο με τους ρόμβους, ώστε τα προϊόντα της Gucci να διαφοροποιηθούν από εκείνα των ανταγωνιστών της.

Για να ενισχύσει το στάτους του brand, ο Aldo Gucci αποφάσισε να αλλάξει τον οικογενειακό θυρεό, που έως τότε χρησιμοποιούσε ο οίκος, με το λογότυπο που έμελλε να γίνει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα του κόσμου. Η έμπνευση για το σήμα με το διπλό «G» προήλθε από το ονοματεπώνυμο του πατέρα του.

Τα χρώματα της οικογένειας –πράσινο και κόκκινο- συμπληρώνουν την εικόνα που έγινε το σήμα κατατεθέν του brand.

Η Gucci έγινε σύμβολο του στάτους μέσα σε ένα βράδυ, όταν η Ingrid Bergman εμφανίστηκε να κρατά την ομπρέλα και την τσάντα με το χερούλι από μπαμπού στην ταινία του Roberto Rossellini «Viaggio In Italia» του 1954. Ξαφνικά, η αφρόκρεμα του Χόλιγουντ και η ελίτ της Ευρώπης έγιναν πελάτες της Gucci.

Το 1952, ο Aldo Gucci ταξίδεψε στην Νέα Υόρκη με τους αδερφούς του, Rodolfo και Vasco, για να ανοίξουν το πρώτο τους κατάστημα στο εξωτερικό. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ John F. Kennedy του έδωσε τον πρώτο τίτλο του Ιταλού πρέσβη για τη μόδα.

Θα ακολουθήσουν καταστήματα στο Σικάγο, το Παλμ Μπιτς και το Μπέβερλι Χιλς, πριν ο οίκος επεκταθεί στο Τόκιο και το Χονγκ Κονγκ. Για 30 χρόνια, ο Aldo αφοσιώθηκε στην επέκταση της εταιρείας αλλά και στην καθετοποίησή της, καθώς η Gucci ήλεγχε κάθε βήμα, από την παραγωγή έως την πώληση, έχοντας τα δικά της βυρσοδεψεία, βιοτεχνίες και καταστήματα λιανικής.

Το 1980, ο γιος του Aldo, Paolo Gucci, επιχείρησε να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση με το όνομα Gucci, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει σύγκρουση των δύο. Ο Aldo έκανε αγωγή στον γιο του και προειδοποίησε όλους τους προμηθευτές του να μην συνεργαστούν μαζί του.

Για να τον εκδικηθεί, ο Paolo ένωσε τις δυνάμεις του με τον ξάδερφό του, Maurizio Gucci, για να τον απομακρύνει από την εταιρεία το 1984. Και «σφύριξε» στην εφορία ότι ο πατέρας του φοροδιέφευγε, με αποτέλεσμα ο Aldo να καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης ενός έτους και μίας ημέρας για φοροδιαφυγή ύψους 7 εκατ. δολαρίων.

Στα 81 του, ο Aldo εξέτισε την ποινή του σε ομοσπονδιακή φυλακή της Φλόριντα.

Στις αρχές του 1990 απεβίωσε στη Ρώμη, σε ηλικία 84 ετών. Είναι θαμμένος στο οικογενειακό μαυσωλείο των Gucci, στη Φλωρεντία.

Διαβάστε ακόμη: