Γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει με κλασσικές ταινίες της Disney, όπως ο Πίτερ Παν, Ντάμπο το ελεφαντάκι, η Σταχτοπούτα κ.α.. Πρόκειται για γνωστές ταινίες που πλέον έχουν και αρνητική κριτική. Σε ΗΠΑ και Ευρώπη υποστηρίζεται ότι το περιεχόμενο και τα μηνύματα των κινουμένων σχεδίων θα πρέπει να επανεξεταστούν, ώστε να εξαιρεθούν στιχομυθίες και στοιχεία που σήμερα θεωρούνται ρατσιστικά.

Ήδη, η πρώτη απάντηση από πλευράς της εταιρείας δημοσιεύτηκε στην πλατφόρμα Disney+ το 2019: Στις ταινίες «Ντάμπο», «Η λαίδη και ο αλήτης», οι «Αριστόγατες» και «Το βιβλίο της ζούγκλας» καταχωρήθηκε μία υποσημείωση:

«Αυτό το πρόγραμμα περιέχει αρνητικές αναπαραστάσεις ή/και λανθασμένη μεταχείριση ανθρώπων ή πολιτισμών. Αυτά τα στερεότυπα ήταν λάθος τότε, αλλά και σήμερα».

«Μια τέτοια υποσημείωση είναι ευπρόσδεκτη, είναι μία ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά για θέματα ρατσισμού και αρνητικά στερεότυπα», ανέφερε η ερευνήτρια σε θέματα πολιτισμού και λογοτεχνίας Εύα Φυρστ.

Πώς θα είναι οι ταινίες του μέλλοντος

Η Disney, κατάργησε ορισμένες ταινίες από τα παιδικά προφίλ της πλατφόρμας στα τέλη Ιανουαρίου. Οι ταινίες είναι πλέον κατάλληλες μόνο για παιδιά άνω των 12 ετών.

«Αυτό που με δυσκολεύει είναι το να μην περιμένει κανείς από τα ίδια τα παιδιά να καταλάβουν ότι ορισμένα πράγματα είναι λάθος. Το να μην εμφανίζονται οι ταινίες στους μικρούς χρήστες της πλατφόρμας δεν το θεωρεί ως λύση. Νομίζω ότι είναι καλό να μην κρύβουμε από τα παιδιά τα έργα, αλλά να αντιμετωπίζουμε συνειδητά μαζί τους τα προβληματικά σημεία τους», ανέφερε η Φυρστ, η οποία εργάζεται ως βοηθός έρευνας στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Καινοτομίας στη Βόννη.

«Η Disney θα μπορούσε να προσφέρει με αντίστοιχους τρόπους και αλλού, ώστε να αντιμετωπίσει προβληματικά σημεία του κλασικού κινηματογράφου, κάνοντας τις ταινίες διαθέσιμες στην πλατφόρμα. Έτσι θα μπορούσε να ξεκινήσει μία συζήτηση σχετικά με ηθικά ερωτήματα που θέτει η εκάστοτε ταινία. Ως ένα θετικό παράδειγμα η ειδικός αναφέρει μία παλαιότερη ταινία της Disney, την Ποκαχόντας, η οποία κυκλοφόρησε το 1995 και, παρά το ότι διαφέρει από την ιστορική μορφή, «απεικονίζει σαφώς την αποικιοκρατία ως κάτι αρνητικό για τα παιδιά», συμπλήρωσε.

Στη νέα ταινία Ντίσνεϊ η πρωταγωνίστρια ψάχνει την ταυτότητα της

Η τελευταία ταινία της Ντίσνεϊ «Η Ράγια και ο τελευταίος δράκος» μια διαφορετική υπόθεση απο τις συνηθισμένες.

«Οι ηθοποιοί έχουν επιλεχθεί σωστά, η ηρωίδα της ταινίας δεν ψάχνει να βρει έναν άντρα, αλλά την ταυτότητά της. Αν αυτό συνεχιστεί, θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Άλλωστε η Disney είναι πανίσχυρη και έχει μεγάλη επιρροή. Οι ιστορίες άλλωστε με τις οποίες μεγαλώνουμε διαμορφώνουν το πως βλέπουμε τον κόσμο και τη θέση μας σε αυτόν. Είναι μεγάλη ευθύνη. Σε κάθε περίπτωση, τα νέα «κλασικά» μεταξύ των παιδικών ταινιών θα είναι διαφορετικά από ό, τι πριν από μία ή δύο δεκαετίες», κατέληξε η Εύα Φυρστ.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Radar.gr.