Πολλά ακούγονται και γράφονται για τα ποσοστά που κατέχει το ΤΧΣ στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, για το ποια τράπεζα θα προηγηθεί – σε αυτό συμφωνούν όλοι για τη Eurobank – ποια και πότε θα ακολουθήσει και τους πιθανούς ενδιαφερόμενους.
Υπονοείται μάλιστα από ορισμένους, όχι αναγκαστικά συναδέλφους, ότι υπάρχουν ήδη και έχουν κατατεθεί οι πρώτες επιστολές εκδήλωσης ενδιαφέροντος.
Καλά πληροφορημένες πηγές, πάντως, διαψεύδουν τα σενάρια αυτά και τα αποδίδουν είτε σε υπερβάλλοντα ζήλο είτε σε λανθασμένη (παρα)πληροφόρηση, χωρίς να αποκλείουν και κάποιες σκοπιμότητες, αναφέροντας μάλιστα χιουμοριστικά ότι “ούτε οι επιστολές του Ιησού δεν επιβεβαιώθηκαν”!
Επί της ουσίας τώρα, η Eurobank θα κάνει την αρχή, αλλά το θέμα είναι τι τιμή θα δώσει τελικά, αλλά και ότι τα χρονοδιαγράμματα, όσο και αν συντμηθούν, θα απαιτήσουν μερικές εβδομάδες για να ολοκληρωθεί η εξαγορά του 1,4%, πολύ περισσότερο στην απίθανη περίπτωση που υπάρξει και άλλος ενδιαφερόμενος.
Από και πέρα, Alpha Bank και Εθνική “τσακώνονται” για το ποιος θα προηγηθεί, με την Πειραιώς να μην βιάζεται και να βλέπει το πρώτο εξάμηνο του 2024 ως το πιθανότερο διάστημα.
Καθοριστικό στοιχείο, όμως, για την εκδήλωση σοβαρού ενδιαφέροντος από ξένους για τα ποσοστά των συστημικών τραπεζών, αποτελεί, όπως έχουμε πολλάκις αναφέρει από αυτή τη στήλη, η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας από τη χώρα.
Το κριτήριο αυτό άλλωστε είναι που εμποδίζει, λόγω καταστατικού τους, πολλούς ενδιαφερόμενους να κινηθούν από τώρα, αναμένοντας την ετυμηγορία των οίκων αξιολόγησης. Αυτή είναι που θα ξεκλειδώσει το διεθνές ενδιαφέρον και τότε θα καταφθάσουν και οι επίσημες προτάσεις και οι επιστολές εκδήλωσης ενδιαφέροντος.
Η συνέχεια, βεβαίως, δεν υπογράφει κανένας ότι θα είναι ομαλή, με την έννοια όχι τόσο πιθανών ενστάσεων (αν και η προκριθείσα διαδικασία τις ελαχιστοποιεί), αλλά των τιμών που θα δώσουν οι ενδιαφερόμενοι για κάθε τράπεζα.
Γιατί αν κριθεί ότι είναι χαμηλές και μη συμφέρουσες, τότε η διαδικασία, οποιαδήποτε τράπεζα και αν αφορά, θα ακυρωθεί και θα επαναληφθεί αργότερα, προς το συμφέρον φυσικά του Δημοσίου, που έχει ούτως ή άλλως γράψει και υποστεί τεράστια ζημιά.