Συνέντευξη στον Κώστα Κατόπη
Πρίγκιπες που δεν θα γίνουν ποτέ βασιλιάδες είναι οι κύριοι πρωταγωνιστές στην ατομική έκθεση ζωγραφικής της Βίκυς Σκούφη, η οποία παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στη Δημοτική Πινακοθήκη Κορίνθου και η οποία στάθηκε ως αφορμή για την συνομιλία μας.
Η κουβέντα μας ξεκίνησε από το έναυσμα που την ώθησε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική καθώς και τις επιρροές της.
«Η Τέχνη του σήμερα είναι τόσο διαφορετική αλλά και τόσο ίδια με την Τέχνη του χθες. Έργο του ανθρώπου είναι. Όσο ο άνθρωπος αλλάζει κι εξελίσσεται, τόσο σε άλλα κομμάτια του μένει ίδιος. Στο μέλλον πιστεύω ότι χάρη στην τεχνολογία, η Τέχνη θα εμπλουτιστεί με νέα μέσα», δηλώνει αναφορικά με το παρελθόν και το παρόν.
Σε ό,τι αφορά στην έκθεσή της δηλώνει πως καταγράφει το παράλογο της ζωής, μέσα από τους πρωταγωνιστές οι οποίοι είναι οι πρίγκιπες που δεν θα γίνουν ποτέ βασιλιάδες. «Πρόκειται για ζητήματα που, ακόμα και αν είναι σοβαρά, δεν επιτρέπω να καθορίσουν τη ζωή. Παρατάσσω σκέψεις με τυχαία ίσως σειρά ώστε να δημιουργήσω κάθε φορά νέες αφηγήσεις και λύσεις».
Η ίδια η ζωγράφος επιμελήθηκε την έκθεση αναφέροντας για το στήσιμο των έργων τον «ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο στήθηκαν που ήταν βέβαια πιο πολύπλοκος, αλλά πιστεύω ότι είναι αναγκαίος για τη δυναμική του έργου».
Για τον ρόλο της πανδημίας και τους εγκλεισμούς δήλωσε ότι «οι άνθρωποι ένιωσαν την ανάγκη της επαφής με την Τέχνη. Γιαυτό πιστεύω ότι τώρα πια αγοράζονται έργα όχι μόνο για την επενδυτική τους αξία αλλά επιπλέον για την αξία της τέχνης τους»…
Αναλυτικά η συνέντευξη της Βίκυς Σκούφη έχει ως εξής:
– Βίκυ, τι σε έκανε να ασχοληθείς με τη ζωγραφική;
– Ο μεγαλύτερος αδερφός μου ζωγράφιζε όμορφα κι έτσι νομίζω ότι μαζί του ξεκίνησα να ζωγραφίζω από πολύ μικρή. Θυμάμαι να με μαγνητίζουν τα χρώματα και να με εξιτάρει το σχέδιο. Καθώς μεγάλωνα, εξαιτίας και χάρη συγκυριών, από εσωτερική ανάγκη και αγάπη αλλά και έχοντας μια φυσική κλίση, συνέχισα να καταγράφω με μη λεκτικό τρόπο τις σκέψεις μου…
– Ποιες είναι οι επιρροές σου και από πού αντλείς τα θέματα των έργων σου;
-Υπήρχε μια εγκυκλοπαίδεια στο σπίτι πολύ ενημερωμένη. Ο τόμος που ήταν αφιερωμένος στη ζωγραφική ήταν μόνιμη παρέα μου. Συνεπώς, λέω ότι οι επιρροές μου ξεκινούν από τότε και πιστεύω ότι όσο ζω θα υπάρχουν. Πιο συγκεκριμένα όμως, ο Gerhard Richter, με την ποικιλία και εναλλαγή των τρόπων έκφρασής του, με βοήθησε να καταλάβω ότι, όπως και στη ζωή έτσι και στην τέχνη, δεν είναι ανάγκη να βάζω ταμπέλες και όρια. Κάθε έργο είναι μέρος μιας πορείας αλλά είναι από μόνο του αυτόνομο.
Η ζωγραφική μου είναι βιωματική. Αναμνήσεις, σκέψεις και προβληματισμοί παίρνουν μορφή ώστε να δημιουργήσουν μια οργανωμένη αναρχία.
– Τι υλικά χρησιμοποιείς;
-Χρησιμοποιώ μολύβια, ακουαρέλες ακρυλικά και λάδια σε χαρτιά, καμβάδες και πινακίδες ανάλογα με τη στιγμή και το θέμα. Παράλληλα, με ενδιαφέρει το animation. Κομμάτι της έκφρασής μου είναι και η φωτογραφία.
– Τι θέλεις να εκφράσεις με τα έργα σου; Τι πιστεύεις ότι εισπράττει το κοινό;
-Με την ζωγραφική μου κυρίως προσπαθώ να βάλω σε τάξη τα δύσκολα θέματα της ζωής, να διαχειριστώ κάπως το μη διαχειρίσιμο που συμβαίνει στη ζωή των ανθρώπων άλλοτε φωνάζοντας σιωπηλά και άλλοτε με ανάσες. Δεν εμμένω στο συγκεκριμένο συναίσθημα, αλλά προσπαθώ να το ξεπεράσω φωτίζοντάς το. Το κοινό είναι ελεύθερο, και μπορεί ο καθένας κάνει τη δική του ανάγνωση. Το σημαντικό για μένα είναι να υπάρχει προθυμία ανάγνωσης, που βλέπω ότι υπάρχει.
– Ποια θεωρείς ως τη σημαντικότερη περίοδο της καλλιτεχνικής σου πορείας;
-Κάθε μέρα είναι για μένα σημαντική, είτε ως έμπνευση και μάθημα, είτε ως έργο.
– Πιστεύεις ότι η Τέχνη που συναντάμε στο σήμερα έχει διαφορές από την Τέχνη του χθες; Κι ως προς το μέλλον τι φαντάζεσαι;
-Η Τέχνη του σήμερα είναι τόσο διαφορετική αλλά και τόσο ίδια με την Τέχνη του χθες. Έργο του ανθρώπου είναι. Όσο ο άνθρωπος αλλάζει κι εξελίσσεται, τόσο σε άλλα κομμάτια του μένει ίδιος. Στο μέλλον πιστεύω ότι χάρη στην τεχνολογία,η Τέχνη θα εμπλουτιστεί μενέα μέσα.
– Και μιας και μιλάμε για το μέλλον, πού βλέπεις τον εαυτό σου μερικά χρόνια μπροστά;
-Εύχομαι με ψυχική και σωματική υγεία να κάνω αυτό που αγαπώ.
– Πώς αντιλαμβάνεσαι την αγορά Τέχνης, ιδίως μετά την μακρά περίοδο των εγκλεισμών;
-Με τους εγκλεισμούς, οι άνθρωποι ένιωσαν την ανάγκη της επαφής με την Τέχνη. Γιαυτό πιστεύω ότι τώρα πια αγοράζονται έργα όχι μόνο για την επενδυτική τους αξία, αλλά επιπλέον για την αξία της τέχνης τους.
– Στην ατομική σου έκθεση με τίτλο «Ινφάντες», που φιλοξενείται αυτή την περίοδο στη Δημοτική Πινακοθήκη Κορίνθου, εκθέτεις νέα έργα αλλά και παλαιότερα. Τι θέλεις να επικοινωνήσεις;
-Με τους/τις Ινφάντες μου, καταγράφω το παράλογο της ζωής. Πρωταγωνιστές και ήρωες είναι οι πρίγκιπες που δεν θα γίνουν ποτέ δα και βασιλιάδες. Πρόκειται για ζητήματα που, ακόμα και αν είναι σοβαρά, δεν επιτρέπω να καθορίσουν τη ζωή. Παρατάσσω σκέψεις με τυχαία ίσως σειρά ώστε να δημιουργήσω κάθε φορά νέες αφηγήσεις και λύσεις.
– Διακρίνονται, ως επί το πλείστον ανάμεσα στα πρόσωπα, αντρικές φιγούρες. Μας εξηγείς τον λόγο;
-Ως γυναίκα, ζωγράφισα το άλλο.
– Έχεις αναλάβει και την επιμέλεια της έκθεσής σου. Μίλησέ μας για την παρουσίαση των έργων σου, το στήσιμο δηλαδή, στον χώρο. Βλέπουμε αρκετά μικρά έργα το ένα δίπλα στο άλλο, όπου μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε αν θα ήταν δυνατόν να μπορούσαμε να τους αλλάξουμε τη σειρά!
Η επιμέλεια της έκθεσης ήταν πολύ σημαντική για μένα. Δεν ήθελα να κρεμαστούν όπως είθισται (λόγω της ιδιομορφίας του χώρου). Στην έκθεση/εγκατάσταση «Ινφάντες» ήθελα να υπάρχει άμεσος διάλογος του έργου με το κοινό. Αυτό έγινε δυνατό με τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο στήθηκαν που ήταν βέβαια πιο πολύπλοκος αλλά πιστεύω ότι είναι αναγκαίος για τη δυναμική του έργου.
– Γιατί επέλεξες την Κόρινθο για να εκθέσεις τη συγκεκριμένη δουλειά σου;
-Είμαι από την Κόρινθο. Ήθελα οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι, οι γνωστοί να γνωρίσουν το έργο μου. Η Πινακοθήκη της πόλης έχει σημαντική μόνιμη συλλογή. Πού αλλού να έκανα την πρώτη μου ατομική έκθεση;
– Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
-Ζωγραφική και από το φθινόπωρο θα βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη, αφού με μεγάλο ενθουσιασμό ξεκινάω το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Τέχνη και Δημόσια Σφαίρα» στο ΑΠΘ.
