Επειδή εσχάτως, κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, περίπου ενός έτους ή και λίγο παραπάνω, παρατηρείται μια προσπάθεια να στηριχθεί παντοιοτρόπως, κυρίως μέσα από μεγάλη συστημική τράπεζα, εγχώρια εταιρία στο χώρο του Real Estate, με μεγάλα τραπεζικά ανοίγματα, υψηλά επιτόκια και ανάγκη περαιτέρω δανεισμού, εγείρεται το ερώτημα, ποιοι (ποιος ή ποια) βρίσκονται πίσω από την προσπάθεια στήριξης της και ποια η σχέση που τους διέπει με την πραγματική ιδιοκτησία της εισηγμένης!
Διότι η …παροχή φιλέτων προς εκμετάλλευση, σε συνδυασμό με την τεράστια χρηματοδότηση που πραγματοποιείται, ιδίως σε project που η πιάτσα κρίνει ως επισφαλή, δημιουργεί εντυπώσεις ότι κάποια συστήματα πολύ ισχυρά, κινούν εκ του παρασκηνίου τα νήματα, πραγματοποιώντας παρεμβάσεις…
Δεν έχει ποτέ εκδηλώσει την πρόθεση να πουλήσει την «Γέφυρα», την παραχώρηση του Ρίου – Αντιρρίου η γαλλική Vinci – Για τις Παραχωρήσεις του Ελλάκτωρα είχε υποβληθεί μεγάλη πρόταση από όμιλο του εξωτερικού!
Επειδή πολλά λέγονται και πολλά γράφονται, υπό τη μορφή πληροφοριών, σχετικά με τις παραχωρήσεις, όπως για παράδειγμα εκείνη του Ρίου – Αντιρρίου, που συγκεκριμένες πηγές «επιμένουν» πως πραγματοποιούνται διαπραγματεύσεις μεταξύ των Γάλλων και μεγάλης εγχώριας εισηγμένης εταιρίας, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα εξής στο επενδυτικό κοινό:
Η γαλλική Vinci, όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές με πρόσβαση στο γαλλικό κατασκευαστικό όμιλο, είναι κατηγορηματικές ότι δεν υπήρξε ποτέ θέμα με το Ρίο – Αντίρριο και πως σε καμία περίπτωση η Vinci δεν εκδήλωσε πρόθεση να πουλήσει την «Γέφυρα», την εμβληματική σύμβαση παραχώρησης, για την οποία έχει εκδηλωθεί σχετική φημολογία που τροφοδοτείται από συγκεκριμένα ηλεκτρόνια ΜΜΕ!
Επί τη ευκαιρία πάντως, μια που αναφερόμαστε στις Παραχωρήσεις, σας ενημερώνουμε ότι για τις συμβάσεις Παραχώρησης του Ελλάκτωρα, ο οποίος συμφώνησε με τον Όμιλο Aktor – Intrakat, που πρώτο και μόνο το Radar είχε αποκαλύψει (και στη συνέχεια ως συνήθως οι γνωστοί αντιγραφείς προσπάθησαν να το οικειοποιηθούν), υπήρξε και άλλη μία εξίσου μεγάλη πρόταση, από όμιλο του εξωτερικού!
Ωστόσο για διάφορους λόγους, όπως οι καλές σχέσεις των δύο ομίλων μεταξύ άλλων, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά προς τον εγχώριο κατασκευαστικό – και όχι μόνο- όμιλο, που πέτυχε μια σημαντική συμφωνία για την περαιτέρω διεύρυνση και επέκταση του!
Οι Γερμανοί ξανάρχονται: Η μεγάλη δουλειά με τα Leopard που πέρασαν από τον περίφημο Λιακουνάκο στον Στασινόπουλο της ΒΙΟΧΑΛΚΟ – Ο καγκελάριος Μερτς απαίτησε τη συμμετοχή της Krauss – Maffei στην αναβάθμιση 4.000 αρμάτων μάχης!
Για να ξέρετε τι ακριβώς συμβαίνει, σας ενημερώνω εγκύρως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέχτηκε ισχυρές πιέσεις από τον Γερμανό καγκελάριο Φριντριχ Μερτς για τη συμμετοχή των γερμανικών ομίλων στα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, ο Μερτς απαίτησε τη συμμετοχή της Krauss-Maffei στην αναβάθμιση τεσσάρων χιλιάδων Leopard που διαθέτει ο ελληνικός στρατός.
Πρόκειται για μία σύμβαση που θα αγγίξει το αστρονομικό ποσό των 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και η οποία απ’ ότι φαίνεται έχει συμφωνηθεί ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Μερτς.
Μάλιστα η Krauss-Maffei έχει συμφωνήσει για ελληνική συμμετοχή στο πρόγραμμα αναβάθμισης των Leopard.
Ένα μεγάλο μέρος του προγράμματος θα αναλάβει ο όμιλος ΒΙΟΧΑΛΚΟ του Στασινόπουλου.
Στην κατεύθυνση αυτή πρόκειται να αξιοποιηθεί και η θυγατρική του Ομίλου Μεταλλουργική Ηπείρου για την παραγωγή εξαρτημάτων για τα Leopard.
Όπως αντιλαμβάνεστε, Γάλλοι και Γερμανοί εξασφαλίζουν τη μερίδα του λέοντος για τα εξοπλιστικά προγράμματα.
Τώρα απομένει να δούμε τι θα δώσουμε και στους Αμερικανούς.
Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ
Ο Γερμανός καγκελάριος έδειξε να κατανοεί τους προβληματισμούς του πρωθυπουργού για το επίμαχο ζήτημα της προμήθειας μαχητικών Eurofighter από την Τουρκία.
Δεν απέκλεισε όμως το ενδεχόμενο να δοθεί πράσινο φως για την αγορά τους.
Μάλιστα προέβαλλε ως δικαιολογία ότι στην παραγωγή των Eurofighter συμμετέχουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και γι’ αυτό η Γερμανία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποφασίσει μόνη της.
Αλλωστε ο Μερτς έχει ως στρατηγικό στόχο να βγάλει από το τέλμα τη γερμανική βιομηχανία και γι’ αυτό θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει και την αγορά της Τουρκίας.
Η Ελλάδα είναι χαμένη από την κρίση στις σχέσεις Τραμπ – Νετανιάχου: Η σχέση του Προέδρου των ΗΠΑ με τον Ερντογάν αποδείχθηκε τελικά περισσότερο ισχυρή – Οι ψυχρές σχέσεις με τον πρόεδρο του Ισραήλ, η νομιμοποίηση του «τζιχαντιστή» της Συρίας και ο ρόλος του Σεΐχη Μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας!
Παράπλευρη απώλεια της κρίσης στις σχέσεις Τραμπ – Νετανιάχου είναι η χώρα μας.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε επενδύσει σε μια παρέμβαση του Μπενιαμίν Νετανιάχου στον Τραμπ για να σταματήσουν τα τουρκικά παιχνίδια που αποσταθεροποιούν ολόκληρη τη περιοχή της Μεσογείου.
Τελικά αποδείχτηκε ότι η σχέση Τραμπ – Ερντογάν είναι περισσότερο ισχυρή.
Διαφορετικά δεν εξηγείται το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ συμμετείχε έστω και από απόσταση στις συνομιλίες που είναι ο Αμερικανός Πρόεδρος στη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο Τραμπ συναντήθηκε με τον ηγέτη της Συρίας που είναι υποχείριο του Ερντογάν και πρώην τζιχαντιστής.
Πάγος με Νετανιάχου
Όπως φαίνεται, η πρώτη αυτή περιοδεία Τραμπ κατά τους διεθνείς αναλυτές μετατοπίζει τους άξονες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής δημιουργώντας ένα κενό.
Και αυτό πρωτίστως αφορά τον παραδοσιακά στενό σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή το Ισραήλ για το οποίο υπάρχει και στρατηγική δέσμευση για την ασφάλειά του από πλευράς ΗΠΑ.
Φαίνεται πως οι σχέσεις του Τραμπ με τον Νετανιάχου είναι κάτι περισσότερο από ψυχρές και αυτή η μετατόπιση των ΗΠΑ με την απομάκρυνση τους από το Ισραήλ έχει σημαντικές επιπτώσεις στην πορεία των εθνικών μας θεμάτων, καθώς υπάρχει μια ισχυρή συμμαχία Ελλάδας – Ισραήλ.
Τις ίδιες ώρες επίσης ο κ. Τραμπ αναβαθμίζει πλήρως και τις σχέσεις του με τον Ταγίπ Ερντογάν και κατά συνέπεια και τον ρόλο της Τουρκίας στην Ευρύτερη περιοχή, κάτι που επίσης αναμένεται να έχει επιπτώσεις στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.
Στο Ισραήλ
Μετά από σειρά γεγονότων που δείχνουν την αποστασιοποίηση του Τραμπ από το Ισραήλ και τον Μπενιαμίν Νετανιάχου τις τελευταίες εβδομάδες, η εξαίρεση του Ισραήλ από μια τέτοια περιοδεία, αλλά και το γεγονός ότι στη διάρκεια μίας ώρας ομιλίας του στο Ριάντ ο πρόεδρος Τραμπ δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά στο Ισραήλ, συνιστούν ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό μήνυμα, όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά και για όλους τους συμμάχους των ΗΠΑ, που πλέον βλέπουν ότι ακόμη και οι παραδοσιακά ισχυρές στρατηγικές σχέσεις με την Ουάσιγκτον τίθενται υπό δοκιμασία.
Ενδεχομένως ο εκνευρισμός του Τραμπ με το Ισραήλ να οφείλεται στο ότι ο Νετανιάχου, με την αλαζονεία που του δημιουργούσε η «τυφλή» στήριξη των ΗΠΑ και την πεποίθηση πως ο Τραμπ θα υιοθετήσει πλήρως το δόγμα της εξάλειψης της Χαμάς με κάθε κόστος, δεν συμπορεύθηκε με τον Αμερικανό Πρόεδρο στην προώθηση μιας συμφωνίας εκεχειρίας στη Γάζα — πρωτοβουλία που προωθεί το Κατάρ και στηρίζει η Σαουδική Αραβία.
Νομιμοποίησε τον «τζιχαντιστή»
Ο πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, μάλιστα, απαντώντας στις παραινέσεις του Τραμπ για υπογραφή των Συμφωνιών του Αβραάμ για την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ, έθεσε ως όρο την επίτευξη εκεχειρίας και την έναρξη της διαδικασίας για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.
Υποστηρίζει δε το αραβικό σχέδιο για την ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση της Γάζας, συνολικού κόστους 53 δισ. δολαρίων.
Στο θέμα του Ιράν, ενώ ο Νετανιάχου περίμενε τη συνδρομή των ΗΠΑ για ένα αποφασιστικό πλήγμα στο ιρανικό οπλοστάσιο της Τεχεράνης, είδε τον Πρόεδρο Τραμπ, μέσω των προσωπικών απεσταλμένων του, να ξεκινούν συνομιλίες με το Ιράν.
Όμως και οι εξαγγελίες του Τραμπ για τη Συρία είναι ένας ακόμη λόγος ανησυχίας για το Ισραήλ.
Ο Τραμπ, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, ανακοίνωσε ότι, κατόπιν των παρακλήσεων του Σαουδάραβα πρίγκιπα και του Τ. Ερντογάν αποφάσισε την άρση των κυρώσεων στη Συρία, ενώ χθες συναντήθηκε με τον προσωρινό Πρόεδρο της χώρας, Αλ Σαράα, στην πρώτη τέτοια συνάντηση Αμερικανού Προέδρου με Σύρο αξιωματούχο εδώ και 25 χρόνια.
Υπενθυμίζεται πως ο Αχμέντ αλ Σαράα, γνωστός και ως «Αλ Γκολάνι», ηγήθηκε των μαχητών της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σάμ, η οποία συνδεόταν στο παρελθόν με την Αλ Κάιντα, για την ανατροπή του 50ετούς καθεστώτος των Άσαντ στη Συρία.
Στο παιχνίδι ο Ερντογάν
Ο Αχμέντ αλ Σαράα, που είχε την υποστήριξη της Τουρκίας αλλά και των αραβικών κρατών του Κόλπου, είχε και συνάντηση με τον Ντόναλντ Τραμπ, με μεσολάβηση του πρίγκιπα διάδοχου του θρόνου και ηγέτη της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν.
Επιπλέον ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, από το Ριάντ, είχε τηλεδιάσκεψη με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και τη συμμετοχή των Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν και Αχμέντ αλ Σαράα.
Η τηλεδιάσκεψη έγινε κατά τη συνάντηση του Τραμπ με τον αλ Σαράα, λίγο πριν τη σύνοδο κορυφής του Αμερικανού προέδρου με προέδρους έξι αραβικών χωρών και μια ημέρα μετά την υπογραφή εμπορικών, οικονομικών και αμυντικών συμφωνιών, ύψους σχεδόν 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, με τον Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν.
Σύμφωνα με την Άγκυρα, κατά την τηλεδιάσκεψη ο Ερντογάν εξήρε την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να άρει τις κυρώσεις κατά της Συρίας, την οποία και χαρακτήρισε «ιστορικής σημασίας».
Δήλωσε επίσης ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να στηρίζει τη συριακή κυβέρνηση, η οποία έχει αποκηρύξει πλέον τον ISIS και την τζιχαντιστική τρομοκρατία.
Η «σκοτεινή πλευρά» της επέκτασης των ελληνικών τραπεζών στην Κύπρο, μέσω εξαγοράς ντόπιων πιστωτικών ιδρυμάτων – Το νταραβέρι των συστημικών τραπεζών με «ημέτερους» και «διαπλοκή» – Η εξυπηρέτηση, η τακτοποίηση και η δανειοδότηση του ελληνικού κατεστημένου εν κρυπτώ και διά της πλαγίας, παρακάμπτοντας τις εποπτικές και ελεγκτικές Αρχές!
Επειδή γίνεται λόγος πολύς σχετικά με την επέκταση και διείσδυση των ελληνικών τραπεζών στο Κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα, θα πρέπει να ξέρετε ότι η σκοπιμότητα τις επεκτατικής αυτής κίνησης των μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων δεν αποσκοπεί μόνο στην αποκόμιση κερδών και υπεραξιών από τις κυπριακές τράπεζες που έχουν αποκτηθεί!
Ούτε φυσικά στο διεθνές πελατολόγιο της Κύπρου, μιας χώρας όπου βρίσκουν αποταμιευτικό καταφύγιο μεγάλοι ξένοι πελάτες (Ρώσοι, Εβραίοι και άλλοι πολλοί) και επενδυτές που έχουν δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την Κυπριακή Δημοκρατία και το ντόπιο τραπεζικό στοιχείο!
Η επέκταση των συστημικών ελληνικών τραπεζών στην Κύπρο μέσω της εξαγοράς τραπεζικών ιδρυμάτων της Μεγαλονήσου, σε μεγάλο βαθμό αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση, την τακτοποίηση και την δανειοδότηση του ελληνικού κατεστημένου, χωρίς τούτο να προβάλλεται, να δημοσιοποιείται και να ανακοινώνεται, παρακάμπτοντας τα φώτα της δημοσιότητας, με κινήσεις δια της πλαγίας και κάτω από τα Radar των εγχώριων εποπτικών και ελεγκτικών αρχών!
Σε απλά λόγια, η Κύπρος εξυπηρετεί το νταραβέρι των τραπεζών με τους «ημέτερους» επιχειρηματίες και την «διαπλοκή», μέσα από υπόγειες διαδρομές, αδιαφανείς διαδικασίες και χωρίς να μοίρα να παρέμβει αποτελεσματικά και σε όλο το εύρος, η Τράπεζα της Ελλάδος!
Για το λόγο αυτό, είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος, το ύποπτο παιχνίδι διά μέσω των κυπριακών τραπεζών, να αναδειχθεί σε εστία διαφθοράς για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα…
