Η Τσικνοπέμπτη είναι η πιο ξεχωριστή ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (που είναι γνωστή και ως «Κρεατινή»), κατά την οποία, σύμφωνα με το έθιμο, στα σπίτια ψήνουν κρέας στη σχάρα, γεμίζοντας τον αέρα με τη μυρωδιά της «τσίκνας».

Η προέλευση αυτού του παράξενου εθίμου χάνεται στα βάθη του χρόνου, ωστόσο φαίνεται να συνδέεται με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που θεωρούσαν το φαγοπότι και το γλέντι ιεροτελεστία για την καλή ευφορία της γης την άνοιξη.

Επίσης η Τσικνοπέμπτη αποτελεί, ουσιαστικά, την απαρχή των εκδηλώσεων για την Αποκριά, αφού την επόμενη εβδομάδα ακολουθούν το Καρναβάλι και η Καθαρά Δευτέρα.

Η ημέρα της Πέμπτης επιλέχθηκε, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, διότι η Τετάρτη και η Παρασκευή είναι σημαντικές ημέρες νηστείας.

Η Τσικνοπέμπτη  είναι η αγαπημένη μέρα του καρναβαλιού!! Ας δούμε όμως αναλυτικά τι γιορτάζουμε αυτή την μέρα, πότε πέφτει κάθε χρόνο , τι συνηθίζουμε να τρώμε και ποια είναι τα έθιμα στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο!!!

 Τι γιορτάζουμε την Τσικνοπέμπτη

Το Τριώδιο αποτελείται από τρεις εβδομάδες πριν από την είσοδο στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, δηλαδή την περίοδο της νηστείας πριν από το Πάσχα:

-η 1η εβδομάδα ονομάζεται Προφωνή ή Προφωνέσιμη ή και Απολυτή,

-η 2η εβδομάδα Κρεατινή ή Κρεοφάγος και

-η 3η εβδομάδα αποκαλείται Τυρινή ή Τυροφάγος που πλέον δεν καταναλώνεται κρέας, αλλά γίνεται κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων

Η λέξη «Τσικνοπέμπτη» προέρχεται όπως είναι προφανές από την λέξη «τσίκνα», όπως αποκαλείται η μυρωδιά του ψημένου κρέατος. Επίσης έχει καθιερωθεί αυτή την μέρα να κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα, είτε έχει να κάνει με το κρέας, είτε με το κρασί, για να θυμίζει το Πάσχα.

Τι τρώμε την Τσικνοπέμπτη

Την ημέρα αυτή συνηθίζεται σε όλα τα σπίτια της Κύπρου και της Ελλάδας να τσικνίζουν κρέατα και να τρώνε κρέας, που ψήθηκε στα κάρβουνα ή στο τηγάνι, απ’ όπου αναδύεται έντονη η μυρωδιά της τσίκνας στον αέρα.

Τσικνοπέμπτη: Πότε πέφτει κάθε χρόνο

Η Κυριακή της Απόκρεω, από την οποία πήραν το όνομα τους και οι αποκριές, είναι η τελευταία μέρα της Κρεατινής και είναι και η τελευταία μέρα που καταναλώνουμε κρέας πριν τη Σαρακοστή.

Την επόμενη εβδομάδα, της Τυροφάγου τρώμε μόνο τυρί και γαλακτοκομικά προϊόντα, δηλαδή παράγωγα του κρέατος και μετά την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η μεγάλη νηστεία του Πάσχα.

Και επειδή, ως γνωστόν, σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση δεν τρώμε κρέας την Τετάρτη και την Παρασκευή, καθιερώθηκε η μέρα Πέμπτη ως η πιο κατάλληλη για την γιορτή της ακατάσχετης κρεατοφαγίας.

Επομένως, η Τσικνοπέμπτη πέφτει την Πέμπτη μέρα της δεύτερης εβδομάδας του τριωδίου, δηλαδή την εβδομάδα της Κρεατινής. Για την ακρίβεια πέφτει τρεις μέρες πριν την Κυριακή της Απόκρεω ή 11 μέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα.

Τσικνοπέμπτη: Έθιμα ανά την Ελλάδα

Πέρα από το καθιερωμένο ψήσιμο κρεάτων, κάθε περιοχή της Ελλάδας έχει τα δικά της ήθη και έθιμα για την Τσικνοπέμπτη.

Στην Κέρκυρα γίνονται τα λεγόμενα «Κορφιάτικα Πετεγολέτσια». Η λέξη Πετεγολέτσια σημαίνει κουτσομπολιό και πραγματοποιείται το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, στην Πιάτσα κοντά στην τοποθεσία «Κουκουνάρα» τής Κέρκυρας.

Στην Πάτρα, έχουμε το έθιμο της Γιαννούλας της Κουλουρούς, η οποία, σύμφωνα με την παράδοση, πιστεύει πως ο ναύαρχος Ουίλσον έρχεται να την παντρευτεί και τον περιμένει μάταια σαν την τρελή στο λιμάνι. Έτσι, την Τσικνοπέμπτη οι Πατρινοί ντύνουν κάποιον νύφη, ή βάζουν ένα ομοίωμα νύφης στο λιμάνι και διασκεδάζουν γύρω του.

Στις Σέρρες ανάβουν μεγάλες φωτιές στις αλάνες και αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους.

Στην Κομοτηνή, οι νοικοκυρές σχεδόν καίνε μια κότα, για να τη φάει η οικογένεια την Κυριακή της Αποκριάς. Η παράδοση αναφέρει, επίσης, ότι την Τσικνοπέμπτη τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια πρέπει να ανταλλάξουν φαγώσιμα δώρα. Ο άντρας πρέπει να στείλει τον «κούρκο», δηλαδή μία κότα, και η γυναίκα μπακλαβά και μια κότα γεμιστή.

Στη Θήβα, αρχίζει ο «βλάχικος γάμος», που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων, συνεχίζει με τον γάμο και τελειώνει την Καθαρά Δευτέρα με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι των συμπεθέρων.

Στην Ιο, το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια προβάτων διασχίζουν τη Χώρα και επισκέπτονται σπίτια και καταστήματα.

Στον Πόρο, η παράδοση επιβάλλει στους νέους να κλέψουν ένα… μακαρόνι, το οποίο θα βάλουν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποια θα παντρευτούν.

Σε όλη την Πελοπόννησο σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνουν διάφορα άλλα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων πηχτή, τσιγαρίδες, λουκάνικα, γουρναλοιφή και παστό.

Στη Σκόπελο, οι κάτοικοι δίνουν ραντεβού στο Πεύκο, για να συνεχίσουν το γλέντι και το φαγοπότι όλοι μαζί.

 Τσικνοπέμπτη: Στον υπόλοιπο κόσμο

Πάντως η «Τσικνοπέμπτη» δεν είναι μονάχα ελληνική συνήθεια. Σε περιοχές της νότιας Γερμανίας και της Ελβετίας, για παράδειγμα, γιορτάζεται η Schmutziger Donnerstag («βρώμικη» Πέμπτη)

Είναι η Πέμπτη πριν από την Τετάρτη της Τέφρας, που σηματοδοτεί την έναρξη της Σαρακοστής για τους Καθολικούς. Αυτή η Πέμπτη ήταν επίσης η τελευταία μέρα σφαγής πριν από το Πάσχα και πρόσφερε άλλη μια ευκαιρία για εκτενές γλέντι πριν από την εντολή της εκκλησίας για αποχή από το κρέας. Στο παρελθόν, τα προϊόντα κρέατος μπορούσαν να διατηρηθούν μόνο σε περιορισμένο βαθμό στις 40 ημέρες νηστείας. Η απαγόρευση του κρέατος περιελάμβανε επίσης όλα τα ζωικά προϊόντα όπως αυγά, γάλα και λαρδί.

Ο όρος  «Schmotz», λοιπόν, αναφέρεται στο λίπος. Το λίπος σφαγής από χοίρους και χήνες ήταν άφθονο την Πέμπτη εκείνη και δεδομένου ότι αυτή τη μέρα ήταν επίσης η συνηθισμένη μέρα ψησίματος, λουκουμάδες και τηγανίτες σε λίπος ήταν εξίσου δημοφιλή εδέσματα στον Μεσαίωνα και είναι δημοφιλή ακόμη σήμερα.

Διαβάστε ακόμη: