Η κραυγή αγωνίας έρχεται από την επαρχία, στην οποία τα προβλήματα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων διογκώνονται καθημερινά, απειλώντας εκατοντάδες από αυτές ακόμα και με οριστικό κλείσιμο, επιδεινώνοντας το ήδη βαρύ κλίμα που επικρατεί στο επιχειρείν της ελληνικής επαρχίας.

Το όλο πρόβλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο, από την απόφαση να μείνουν εκτός της επιλογής των τραπεζών για τη διαχείριση των χρηματοδοτικών εργαλείων οι συνεταιριστικές τράπεζες, οι οποίες – πέραν των προβληματικών περιπτώσεων – αποδεδειγμένα λειτουργούν ως σημαντικός μοχλός χρηματοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ειδικά στην περιφέρεια.

Χρηματοδοτούν επενδυτικά σχέδια των επιχειρήσεων αυτών, για τις οποίες ο δανεισμός μέσω των συστημικών τραπεζών είναι ιδιαίτερα δύσκολος, έως απαγορευτικός.

Ο αποκλεισμός των συνεταιριστικών τραπεζών σήμανε αυτόματα και τον αποκλεισμό των επιχειρήσεων που ενισχύονται από τις τράπεζες αυτές.

Σημειώστε όμως – και το λέω από προσωπική πείρα – ότι ένας μεγάλος αριθμός των «αποκλεισμένων» επιχειρήσεων είναι νέες, υγιείς και δυναμικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για χαμηλότοκη δανειοδότηση των επενδυτικών τους σχεδίων.

Αλλά, δεν τη βρίσκουν ούτε τώρα, ενώ και αύριο είναι αμφίβολο αν θα έχουν μία ευκαιρία να ωφεληθούν από οποιοδήποτε μεγάλο χρηματοδοτικό πρόγραμμα χαμηλών επιτοκίων.

Αυτές οι κεντρικές επιλογές, δυστυχώς, αποβαίνουν αρχικά κατά των μικρών και επαρχιακών επιχειρήσεων, αλλά θα αποδειχθεί σύντομα (ήδη οι πρώτες επιπτώσεις είναι εμφανείς σε ορισμένους τομείς και υποκλάδους) ιδιαίτερα ζημιογόνος και για τις μεγάλες επιχειρήσεις, που βασίζουν μέρος των εργασιών ή των προμηθειών τους σε παρόμοιες μικρές επιχειρήσεις, ιδίως της επαρχίας.

Σε μεσοβραχυχρόνια βάση, όμως, το πρόβλημα θα έχει επιπτώσεις και σε επίπεδο οικονομίας.

Διαβάστε περισσότερα