H απόσυρση της Φώφης Γεννηματά από την εκλογική μάχη του ΚΙΝΑΛ σημαίνει, ουσιαστικά, και την αποχώρησή της από την μάχιμη πολιτική στο ανώτατο επίπεδο του αρχηγού κόμματος.
Γράφει ο Περικλής Σωτηρίου
Το κενό της στο ΚΙΝΑΛ θα είναι αδιαμφισβήτητο καθώς ως πολιτική παρουσία μπόρεσε και ένωσε διαφορετικές ομάδες του κόμματος αλλά και τα μεγαλοστελέχη (πλην Βενιζέλου) και αυτό φάνηκε στα ποσοστά των εκλογών του 2019. Η Φώφη Γεννηματά αύξησε σχεδόν κατά 2 μονάδες το τελικό ποσοστό (από 6,2% το 2015) ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δημάρχων που εξελέγησαν προήλθαν από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Η έξοδος της Φώφης αλλάζει όλο το πολιτικό σκηνικό
Η έξοδος της Φώφης Γεννηματά από την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, ωστόσο, δημιουργεί νέα δεδομένα όχι μόνο για το κόμμα και το χώρο της Κεντροαριστεράς αλλά διαμορφώνει και την στρατηγική των δύο πόλων της εξουσίας ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σίγουρο ότι για την ηγεσία του κόμματος θα χρειαστεί ένα πρόσωπο που θα ενώσει και το παλαιό ΠΑΣΟΚ και τη νεολαία αλλά και κεντρώα στελέχη που βλέπουν θετικά το πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν ανταποκρίνονται σε αυτά τα στάνταρτ οι υποψήφιοι Λοβέρδος, Ανδρουλάκης και Καστανίδης. Και από την στιγμή που δεν υπάρχει νέα υποψηφιότητα που θα έχει τέτοια χαρακτηριστικά, είναι σκόπιμο να πούμε ότι ο χώρος ενδεχομένως να έχει διαρροές τις οποίες θα αξιοποιήσουν στο έπακρο τα δύο μεγάλα κόμματα.
Βενιζέλος – παρέμβαση με συνέδριο, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες
Και αφού, όπως φαίνεται ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θέλει να ανακατευτεί με τα του ΚΙΝΑΛ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος αρχίζει και πυκνώνει τις παρεμβάσεις του. Σε σημείο που δίνει ακόμα και επιχειρήματα στην αξιωματική αντιπολίτευση να επιτεθεί καίρια στην κυβέρνηση, όπως έγινε με την ελληνογαλλική συμφωνία. Ωστόσο θα πρέπει να αναφέρουμε και το εξής περιστατικό: Τις προηγούμενες μέρες έλαβε χώρα το συνέδριο του Κύκλου Ιδεών του Βαγγέλη Βενιζέλου με τίτλο «Η Ελλάδα μετά V- Από την κρίση στην κανονικότητα ή η κρίση στην κανονικότητα». Έχει ενδιαφέρον ότι παρέστησαν πρόσωπα του πολιτικού, του δημοσιογραφικού χώρου – συγκεκριμένου συγκροτήματος-, επικοινωνιολόγοι, πανεπιστημιακοί καθώς και γνωστοί επιχειρηματίες (ας μην πούμε ονόματα). Κοινό σημείο των παρευρισκόμενων, ο Βαγγέλης Βενιζέλος.
Η δημοσκόπηση του Κύκλου Ιδεών που έφερε μπροστά την κυβέρνηση συνεργασίας…
Το πιο ενδιαφέρον, όμως, σημείο του συνεδρίου ήταν η δημοσκόπηση που παρουσίασε ο διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis Στράτος Φαναράς. Η δημοσκόπηση, κατά πολλούς, ήταν το ουσιαστικό μήνυμα που ήθελε να περάσει το συνέδριο. Συγκεκριμένα, εμφάνισε ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στην κοινωνία που προτιμούν σε αυτή τη φάση, κυβέρνηση συνεργασίας. Συγκεκριμένα ένα 57% των ερωτώμενων θέλει κυβέρνηση συνεργασίας την επόμενη μέρα των εκλογών ενώ το 39% θέλει επανάληψη εκλογών. Υπέρ της λύσης μιας κυβέρνηση συνεργασίας τάσσεται το 33% των ψηφοφόρων της ΝΔ, 75% του ΣΥΡΙΖΑ και 56% του ΚΙΝΑΛ.
Βενιζέλος – συμμαχίες σε ΝΔ και ΚΙΝΑΛ
Βέβαια, θα πρέπει εδώ να τονίσουμε με κάθε εμφατικό τρόπο ότι η κυβέρνηση συνεργασίας είναι το ακριβώς αντίθετο από την αυτοδυναμία που επιζητεί ο Μητσοτάκης και στις πρώτες και στις δεύτερες εκλογές. Το είχε τονίσει επαρκώς στη ΔΕΘ. Άρα, η παρέμβαση Βενιζέλου μόνο comme il faut δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αν λάβουμε και τις πολύ καλές σχέσεις που έχει με στελέχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ αλλά και με μεγάλα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όπως π.χ ο Αντώνης Σαμαράς, η Ντόρα Μπακογιάννη κ.α. Αλλά και στο ΚΙΝΑΛ, όπως φαίνεται από τους τελικούς υποψηφίους ο Βαγγέλης Βενιζέλος διατηρεί στενές σχέσεις με τον Ανδρέα Λοβέρδο ενώ έχει, επίσης, πολύ καλό δίαυλο επικοινωνίας και με το βασικό πυρήνα υποστηρικτών του Νίκου Ανδρουλάκη.
Κάποιοι θέλουν με το ζόρι να μείνουμε στο αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών
Εκτός, βέβαια, αν συντρέχει κάτι ευρύτερο που μόνο αθώο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς μπαίνει στην δημόσια σφαίρα η συζήτηση για κυβέρνηση συνεργασίας και ειδικά για την «ακυβερνησία» που θα βγάλουν οι πρώτες εκλογές με τον αναλογικό τρόπο εκλογής.
Δημιουργείται, λοιπόν, ένα κλίμα το οποίο όπως φαίνεται έχει καλοθελητές τόσο στο πολιτικό πεδίο και ένθεν της Νέας Δημοκρατίας αλλά και στα επιχειρηματικά συμφέροντα και διάφορα ΜΜΕ. Διότι τι σημαίνει κυβέρνηση συνεργασίας; Κατά βάση, σημαίνει Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής από τα δύο κόμματα. Και ποιος θα μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο; Πολλοί, μα πάνω απ’ όλους, ένας κεντρώος πολιτικός, ο ίδιος ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος για πολλούς αποτελεί και το συνδετικό κρίκο των δύο κομμάτων. Ασχέτως, αν δεν υπάρχει λαϊκό έρεισμα για τον ίδιο.
Γι’ αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα πρέπει να ξεκόψει κάθε συζήτηση. Δεν μπορεί, ενώ είναι πολιτικά κυρίαρχος να τίθεται σε μία άτυπη ομηρεία από διάφορες πλευρές που θέλουν να έρθουν στο προσκήνιο.
