Στην Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια οικονομικής κρίσης εχουμε προφανώς ανάγκη από επενδύσεις. Σε πολλούς κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας.

Στο πλαίσιο αυτό εμφανίζονται στο επιχειρηματικό σκηνικό και κάποιοι άνθρωποι οπως είναι οι κατά δήλωση τους εφοπλιστες κ.κ. Μπάκος και Καϋμενάκης οι οποίοι πείσθηκαν ξαφνικά να μπουν σε έναν μεγάλο κατασκευαστικό όμιλο. Ο όμιλος αυτός όμως τα προηγούμενα χρόνια είχε λεηλατηθεί στην κυριολεξία από ανθρώπους που το μόνο ενδιαφέρον που είχαν ήταν να ζουν εις βάρος των εργαζομένων και της προοπτικής της εταιρίας.

Μέσα από μια αλυσίδα ατελείωτη εξωχώριων εταιριών και με την σύμπραξη του Σ. Καλλιτσάντση και του Εξάρχου άρχισαν να αποκτούν μετοχική παρουσία.

Στην αρχή με δανεικά χρήματα εμφανώς από ένα fund που χαρακτηρίζεται στην αγορά ως «τοκογλυφικό» με το οποίο έκαναν συμφωνία με δόσεις για τις μετοχές που αυτό κατείχε.

Στην συνέχεια ο πρώην CEO της εταιρίας Εξάρχου μπαίνει επικεφαλής μιας νέας εξωχώριας εταιρείας η οποία τοποθετείται στην ΑΜΚ του ΕΛΛΑΚΤΩΡΑ.

Προέλευση χρημάτων που προφανώς εκπορεύεται από δανεικά ή αποτελεί κομμάτι από τον πλουτισμό από τις περίεργες δραστηριότητες με μικροδιυλιστήρια στη Βενεζουέλα, στοιχηματικές στη Νιγηρία και φυσικά τη «λεηλασία» της περιουσίας του ΕΛΛΑΚΤΩΡΑ που είχε προηγηθεί!

Αυτοί λοιπόν οι φερόμενοι ως επενδυτές άρχισαν έναν ανταρτοπόλεμο προς τη νέα διοίκηση της εταιρείας με ψεύτικες φήμες, υπονόμευση επιχειρηματικών συνεργασιών με μοναδικό σκοπό την αποτυχία του σχεδίου εξυγίανσης του Ομίλου!

Φυσικά κανένας κανονικός επενδυτής δεν βάζει τα χρήματα του κάπου και μετά κάνει ότι μπορεί για να μειώσει την αξία τους.

Μιλάμε όμως για κανονικούς επενδυτές και σε αυτή την κατηγορία ενδεχομένως δεν εμπίπτουν οι Μπακοκαυμενάκηδες, υπό την έννοια ότι προφανώς τα χρήματα δεν είναι δικά τους και απλώς χρησιμοποιούνται ως εργαλείο απαξίωσης του Ομίλου Ελλάκτωρα!

Σε συνεργασία με εξειδικευμένα μέσα στην διασπορά ψευδών ειδήσεων στην οικονομική αγορά οργάνωσαν ένα σχέδιο σπίλωσης της νέας διοίκησης της εταιρείας.

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι αυτά τα μέσα λειτουργούσαν και ως εκπρόσωποι – υποστηρικτές ακραίων κομματικών μορφωμάτων!

Συνέχισαν με επιθέσεις σε θεσμικά όργανα όπως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς με στόχο να οδηγήσουν τον Ομιλο σε αντιπαράθεση με αυτές τις αρχές!

Από όλη αυτή την καταγραφή των γεγονότων προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι αυτοαποκαλούμενοι εφοπλιστές με τον τρόπο που λειτουργούν και με τις μεθοδεύσεις που ακολουθούν, μόνο ως επενδυτές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, αλλά ότι έχουν ως απώτερο σκοπό την αποδόμηση ενός πολύ ισχυρού Ομίλου προς όφελος ενός μεγάλου στοιχήματος που έχουν βάλει με πολύ υψηλή απόδοση εάν φυσικά τα καταφέρουν!