Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες των αυτοδιοικητικών εκλογών τα κόμματα επιχειρούν να προσεγγίσουν την επόμενη μέρα κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες και σύνθετες συνθήκες.

Παγιδευμένα σε λάθος τακτικές αλλά και σε επιλογές προσώπων χαμηλού βεληνεκούς που – εκτός λίγων περιπτώσεων – όχι μόνο δεν έχουν γνώση των αυτοδιοικητικών πραγμάτων αλλά είναι και παντελώς άγνωστα στις τοπικές κοινωνίες ή έχουν να επιδείξουν πενιχρές επιδόσεις στην διοίκηση, τα επιτελεία των τριών μεγαλύτερων κομμάτων θα πρέπει να «ανακαλύψουν» πειστικές απαντήσεις.

Το έργο τους καθόλου εύκολο τουλάχιστον ως προς τους σκεπτόμενους πολίτες, αφού οι κομματικοί οπαδοί είναι εκ των προτέρων πεπεισμένοι ότι τα «κεντρικά» των κομμάτων έχουν αποφασίσει σωστά.

Όμως από τα αποτελέσματα των εκλογών στις 13 περιφέρειες και στους δήμους αιχμής θα φανεί , αν οι μεγάλες φυσικές καταστροφές του καλοκαιριού διαφοροποίησαν έστω και κατά τι, την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών που ένιωσαν αβοήθητοι ενώπιον μιας ανέτοιμης δημόσιας διοίκησης.

Ένα ακόμη ζητούμενο από τις εκλογές αυτές είναι κατά πόσο οι πολίτες μένουν ακόμη προσκολλημένοι σε ένα μοντέλο αυτοδιοίκησης , που μπορεί να προσφέρει άφθονα «άρτο και θεάματα» , αλλά σηκώνει τα χέρια ψηλά και επιρρίπτει τις ευθύνες σε αόριστους «εχθρούς», όταν καλείται να επιδείξει στοιχειώδη σημεία συντονισμού και ανάληψης ευθυνών απέναντι σε πραγματικά προβλήματα.

Είναι επόμενο ότι από αύριο το βράδυ τα τρία κυρίαρχα κόμματα – για το ΚΚΕ θα αναφερθούμε στη συνέχεια – θα θελήσουν να «κάνουν ταμείο» , αλλά με όρους που αυτά τα ίδια θα προσαρμόσουν, διαγράφοντας  (;) το μεγαλύτερο μέρος των μέχρι χθες διακηρύξεων τους.

Εφόσον η ΝΔ πετύχει τους μεγαλεπήβολους στόχους της – όλες οι περιφέρειες και οι 3 μεγάλοι δήμοι – δικαίως και θα πανηγυρίσει δεόντως. Τότε, κανείς δεν θα αναρωτηθεί γιατί για παράδειγμα υποστήριξε στην Κρήτη τον Σταύρο Αρναουτάκη πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ , αλλά δεν επέλεξε πιο κομματικό υποψήφιο για την τρίτη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας.

Υπάρχει όμως και η περίπτωση του ατυχήματο : Αυτό καθίσταται πραγματική απειλή για το κυβερνών κόμμα όχι εξ αιτίας της δυναμικής ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αλλά λόγω των πολλών γαλάζιων υποψηφίων «ανταρτών» στις περιφέρειες. Αν συμβεί ένα μόνο «ατύχημα», θα γίνει λόγος για μεμονωμένη περίπτωση, αλλά αν τα «ατυχήματα» είναι περισσότερα του ενός θα αρχίσει η γκρίνια , που θα λάβει τη μορφή καταιγίδας εφόσον στο δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών θα περάσουν «αντάρτες» , έναντι των υποψηφίων της ΝΔ, αφού οι «αντάρτες» θα διαπραγματευθούν και θα επιζητήσουν ψήφο επιδοκιμασίας από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ξεχωριστό κεφάλαιο για την ΝΔ θα αποτελέσουν και οι εκλογές στους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων κάθε άλλο σίγουρη θεωρείται η επικράτηση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη , ο Γιάννης Μώραλης στον Πειραιά αποτελεί άλλη κατηγορία με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Στην Πειραιώς τρομάζουν με την ιδέα του δεύτερου γύρου στις δύο πόλεις , γιατί φοβούνται ότι αν αυτός υπάρξει , Κώστας Μπακογιάννης και Κωνσταντίνος Ζέρβας θα βρεθούν αντιμέτωποι απέναντι είτε στην αντιπολίτευση είτε στη δυσθυμία των πολιτών Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σοβαρές απαιτήσεις από τις εκλογές της Κυριακής, αφού εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων σε δήμους ( πχ Χαλάνδρι ) , το κόμμα ήταν απόν από όλες τις περιφέρειες της χώρας.

Κατά τα φαινόμενα αυτή η κατάσταση θα προκύψει και από αυτές τις εκλογές , εκείνο που θα έχει ενδιαφέρον είναι ορισμένες περιφέρειες στις οποίες ο Στέφανος Κασσελάκης έριξε το προσωπικό του βάρος τις τελευταίες μέρες ( Δυτική Ελλάδα, Νότιο Αιγαίο, Θράκη ) , γιατί θα φανεί κατά πόσον η εικόνα του νέου προέδρου «περνάει» και σε άλλα κοινά πέραν των ψηφοφόρων του κόμματος.

Τρείς ακόμη περιφέρειες αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης : Θεσσαλία και Δυτική Μακεδονία όπου υπάρχει υποστήριξη σε κοινούς υποψήφιους με το ΠΑΣΟΚ και Ιόνια Νησιά όπου ο Θ. Γαλιατσάτος έχει ελπίδες να περάσει στο δεύτερο γύρο.

Στους τρεις μεγάλους δήμους οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ελπίδες να υπερβούν τα κομματικά ποσοστά για διαφορετικούς λόγους: Στην Αθήνας ο Κώστας Ζαχαριάδης για τον ήπιο πολιτικό του λόγο, στην Θεσσαλονίκη ο Σπύρος Πέγκας λόγω της υποστήριξης Μπουτάρη και στον Πειραιά ο Γιώργος Γαβρίλης αν εμφανιστεί κόπωση του εκλογικού σώματος από τη θητεία Μώραλη.

Σε κομματική καταγραφή περιορίστηκε στις εκλογές και το ΠΑΣΟΚ, «ζηλεύοντας» το ΚΚΕ που ακολουθεί πάγια αυτή την πολιτική και με επιτυχία. Σε αντίθεση όμως με το κόμμα της Αριστεράς το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει κεντρικά στελέχη και όχι μέλη του «ψημένα» στην αυτοδιοίκηση εκτός ίσως της Θεσσαλονίκης , όπου η «Ομάδα» του Στέφανου Αγγελούδη έχει να επιδείξει σημαντική δουλειά.

Για τους λόγους αυτούς θα αποτελέσει έκπληξη πρώτου μεγέθους εφόσον στην Αθήνα ο Χάρης Δούκας καθηγητής του ΕΜΠ , περάσει στο δεύτερο γύρο αφού στην συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια τον περασμένο Ιούνιο έλαβε μόνο το 6,86% των ψήφων. Τέλος οι κοινές υποψηφιότητες με τον ΣΥΡΙΖΑ σε περιφέρειες ( Θεσσαλία, Δυτική Μακεδονία) θα δείξουν κατά πόσο οι ψηφοφόροι των δύο κομμάτων εγκρίνουν παρόμοια σχήματα συνεργασίας.

Διαβάστε ακόμη: