Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας πώλησης του 1,4% της Eurobank από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας το ενδιαφέρον πλέον στρέφεται στην δεύτερη και πιο δύσκολη πράξη, που αφορά στην πώληση του 20% της Εθνικής Τράπεζας, από το συνολικό 40,3% που κατέχει το ΤΧΣ.
Επισήμως, οι σχετικές διαδικασίες δεν έχουν ξεκινήσει, αλλά ήδη υπάρχουν διεργασίες, επαφές και συζητήσεις, εντός και εκτός χώρας, που προετοιμάζουν το έδαφος για μία σκληρή και άκρως ενδιαφέρουσα μάχη μεταξύ των πολλών μνηστήρων, που συνωστίζονται στο κατώφλι της Εθνικής.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ζωηρό ενδιαφέρον έχουν επιδείξει ισχυρά ξένα χαρτοφυλάκια, μεταξύ αυτών ορισμένα από τα πλέον γνωστά επενδυτικά funds, αλλά και όλες οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες.
Και όπως αναφέρει τραπεζική πηγή “πρόκειται για ένα πρωτόγνωρο γεγονός σχετικά με τον τραπεζικό χώρο”, καθώς “το ενδιαφέρον δεν είναι μόνο επενδυτικό, αλλά έχει και άλλες στοχεύσεις, που αφορούν την επενδυτική στρατηγική στην ευρύτερη περιοχή συγγενικών επιχειρηματικών ομίλων”, που “θα έχουν ένα ισχυρό πάτημα και πλεονέκτημα έναντι άλλων ανταγωνιστών τους στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη ΒΑ Αφρική”.
Οπότε, είναι εύλογο ότι θα υπάρξει συνωστισμός ενδιαφερομένων, γεγονός που γεμίζει με αισιοδοξία το επιτελείο του Ταμείου ότι θα καταφέρει να πιάσει ένα πολύ καλό τίμημα από την πώληση του 20% σε αυτή τη φάση. Αυτά, σε σχέση με το ενδιαφέρον των ξένων.
Με δεδομένη (;) μέχρι τώρα την πρόθεση της κυβέρνησης να δώσει σε ξένους το 15% και το υπόλοιπο 5% να περάσει σε ελληνικά χέρια – μια υπόθεση που ουδείς γνωρίζει αν θα λάβει σάρκα και οστά και αν πράγματι αποτελεί κυβερνητική επιλογή – στο παρασκήνιο εξελίσσονται ενδιαφέροντα σενάρια για το που θα καταλήξει αυτό το 5%, ώστε μελλοντικά η οποιαδήποτε κυβέρνηση να έχει έρεισμα στις αποφάσεις της συγκεκριμένης τράπεζας και κάποια παρέμβαση στα τραπεζικά δρώμενα της χώρας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, είναι υπαρκτό το ενδιαφέρον από Έλληνες εφοπλιστές – ακούγονται μάλιστα και γνωστά ονόματα – οι οποίοι επιδιώκουν πρόσβαση στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, αλλά όχι με μεγάλη συμμετοχή. Αναφέρονται δε και συναντήσεις δύο εξ αυτών με κυβερνητικά στελέχη, προκειμένου να αποκρυσταλλωθεί το ενδιαφέρον και να συστηματοποιηθεί ο τρόπος συμμετοχής τους, ιδίως αν για το 5% προτιμηθεί η μέθοδος της πώλησης μέσω Χρηματιστηρίου και μόνον για ελληνικά σχήματα θεσμικών ή ιδιωτών.
Αν αληθεύουν όμως οι πληροφορίες, μπορεί να έχουμε και άλλες εκπλήξεις, καθώς συναντήσεις με κυβερνητικά στελέχη είχαν και προβεβλημένοι Έλληνες επιχειρηματίες, που θέλουν συμμετοχή σε τραπεζικό ίδρυμα.
Αυτή μπορεί να είναι η πρώτη έκπληξη, η δεύτερη, όμως, έχει άρωμα από τα παλιά.
Οι παλαιότεροι στην αγορά θα θυμούνται φυσικά ότι στην Εθνική τράπεζα είχε κάποτε σημαντική συμμετοχή και η ελληνική Εκκλησία.
Θυμίζω ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είχε συμμετάσχει στην αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής με δάνειο 27 εκατ. ευρώ από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και περίπου άλλα τόσα από δικά της διαθέσιμα, ακριβώς πριν 23 χρόνια, την 6η Οκτωβρίου του 2010, ενώ και το 2005 είχε συμμετάσχει στην τότε αύξηση με 22 ευρώ ανά μετοχή, η οποία έφτασε στα 47 ευρώ, αλλά επικρατούσε η άποψη ότι η Εκκλησία δεν τζογάρει.
Η τιμή της μετοχής βέβαια κατέρρευσε στη συνέχεια στα 0,25 ευρώ, δημιουργώντας καταστάσεις χρεοκοπίας και στην Εκκλησία, όπως και σε όλη τη χώρα.
Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, φαίνεται να αναβιώνει αυτό το ενδιαφέρον, καθώς εκκλησιαστικοί παράγοντες έκαναν κρούση σε υψηλόβαθμο κυβερνητικό παράγοντα, επικαλούμενοι τη τεράστια ζημία που έχει υποστεί και φαίνεται ότι βρήκαν ευήκοα ώτα!
